[M@rina]

Saartje was 4,5 jaar, en na veel tobben met haar gedrag, korte cyclus, lang lekker ruiken en als klap op de vuurpijl ernstige schijnzwangerschap met nog heftiger gedrag hebben we besloten haar te laten castreren. Eerst hebben we homeopathie geprobeerd,verschillende middelen en potenties, later overgestapt op medicatie waardoor haar cyclus nog korter werd.
Op een gegeven moment was ze de helft van het jaar loops, rook ze lekker of was ze schijnzwanger dan een paar weken rust en dan begon het circus weer opnieuw.
Saartje was een pittig teefje, nadien is ze eens stuk stabieler geworden.Haar vacht is niet meer te plukken maar kan ik met goed knipwerk nog steeds mooi houden. Ondertussen is ze 12 jaar en 3 maanden en heeft ze gelukkig geen bijkomende verschijnselen.

[Annemarie Rijnveld]

Yuma is recent gesteriliseerd, op bijna 6 jarige leeftijd. Ze was altijd een heel rustige, evenwichtige hond, en blafte nooit naar andere honden. Hierin is zij zeker veranderd, nu erg alert op andere honden wat zich uit in direct opstellen en blaffen.

Vacht begint te veranderen, en is in drie maanden tijd 3 kilo aangekomen. Vreet zich ongans aan alles wat maar enigzins eetbaar is.

[Tanna]

Onze hond is vrij jong gecastreerd, maar was toen wel al 3 keer loops geweest. Volgend weekend krijgen we er een pup bij, ik weet nog niet hoe we dat gaan aanpakken mettertijd. In 15 jaar tijd ben ik er ook wel beter over gaan nadenken. Maar ik weet het nog niet.
Er is trouwens na de castratie niets veranderd aan onze teef, ze bleef vrolijk, stabiel en opgewekt en heeft zelfs op haar oude dag nog een prachtige harde plukvacht.

[enya13]

ik heb 2 teven laten castreren;
een mechelaar met een zeer ernstige bmo op oudere [10 geloof ik] leeftijd. niks veranderd
een kruising omdat ze epilepsie kreeg en ik 2 intacte reuen had rondlopen. die is beslist bitcheriger geworden. die was 7 geloof ik.
mijn huidige teef van 16 is intact.

voor de statistiek; geen incontinentie. geen druppel.

[essie]

Mijn poedel laten castreren rond de 5/6 jaar. Ze was wat suffer/beetje down rond de loopsheid. En rond de loopsheid was bij haar ongeveer 2 maanden lang. Na castreren was dit over.

De kelpie 1,5 jaar geleden de kelpie laten castreren, ze was toen 4 jaar.
Ze is sowieso geen sociaal wonder, maar rond loopsheid was ze altijd zo een bitch naar andere honden. Op een gegeven moment ook heel sjaggie tegen de poedel binnen. Dus laten castreren. En daar is ze zo van opgeknapt, veel stabieler is ze nu. Blijft soms moeite houden met contact met andere honden, maar gaat het gewoon uit de weg ipv gelijk de lip te trekken. Laatste tijd probeert ze zelfs echt sociaal te doen tegen honden die ze kent van het uitlaten. Terwijl ze die normaal negeert.

Ben niet voor standaard castreren, maar beide teven zijn dus wel gecastreerd en allebei zijn ze er beter van geworden. Het is wel iets waar ik bij beide echt lang overna heb gedacht voordat ik het daadwerkelijk ging laten doen.

[hannabelgje]

Onze duitde herder is met 2 jaar gecastreerd en die is daarna heel fel geworden tegen andere teven. Ook was ze incontinent. Dat laatste was echt heel vervelend.

Verstuurd vanaf mijn SM-G903F met Tapatalk

[Dwarreltje]

Dwarreltje eerst niet laten castreren omdat het toch pittige ingreep is; 9 jaar lang schijnzwangerschappen was geen pretje. Zeker niet als je na 9 jaar alsnog moet overgaan tot opereren omdat er BMO leek te zijn. Tijdens operatie bleek milt vol stippen te zitten, dus die verwijderd (samen met BM die niet ontstoken was).
Dwarreltje was gewoon een pittige Cairn en dat bleef ze. Lief voor mensen, duidelijk naar honden. Gewoon zoals het hoort en was een geweldig hondje; stabiel, pittig, lief, ondeugend, alles wat een Cairn een Cairn maakt Vacht was voor die tijd al een ramp en dat bleef zo.

Spoiler is na 1 loopsheid gecastreerd. Zeker weten doe je het niet, maar ik hang de mening aan dat ze de hormonen toch nodig hebben om zowel fysiek als mentaal volwassen te worden en dat wil ik niet in de weg zitten. Maar na 1 loopsheid laat ik ze castreren. Honden genoeg op de wereld en als ik er een bij wil, zijn er genoeg die opvang nodig hebben. Wil gewoon niet bij elke teef 2x /jaar die ellende.

Raffi is net loops geweest (uiteraard werd ze loops tijdens weekje logeren bij 3 intacte reuen ) en ook voor haar staat de operatie al gepland. Ik vind haar nu al duidelijk rustiger dan voor de loopsheid; het pupgedrag komt nog zelden voor. Ze heeft veel meer rust in zich gekregen. Stabiel zie ik haar niet snel worden; een hard geluid of vreemd voorwerp doet haar altijd nog willen vluchten. Dat zal de herkomst zijn.
Ben wel benieuwd naar evt. gedragsverandering, maar vind dat ook moeilijk te zien aangezien ze zo vroeg al geopereerd worden. Echter meerdere loopsheden afwachten zie ik niet echt het nut van in.
Daarbij: De honden, verkregen via stichting zijn verplicht om z.s.m. gecastreerd te worden als ze dat nog niet zijn; daar teken je voor en daar sta ik ook achter.

[Eef+Stippels]

Yindra is ivm een bmo gecastreerd, op een jaar of 6 denk ik. Xindy was ca 5 en is gecastreerd ivm steeds schijnzwanger worden.
Bella is op 2,5 gecastreerd omdat dit van de stichting moest na adoptie. We hebben daarmee gewacht tot de groeischijven zeker waren gesloten ivm de ocd in haar schouder.

Ze zijn geen van drieen van karakter veranderd. Alleen was xindy soms wat snibbig rond de loopsheid en dat was na de castratie voorbij. Bella's vacht is wel wat veranderd op haar rug/nek, het is stugger geworden.

Yindra en Xindy zijn beiden na de castratie incontinent geworden. Ik verwacht dat dat bij Bella ook wel het geval zal zijn.

[Elvira]

mijn 2 golden teven zijn met 9 en 10 jaar gecastreerd (alles er uit, was jaren 90). 1 na baarmoederonsteking. Knapte op, ik dacht dat ze rustig werd omdat ze ouder werd, maar de baarmoederontsteking zat dwars. Ze werd dus weer als een paar maanden daarvoor. De andere geen verschil. Wel werd de vacht een ramp en hadden ze altijd honger omdat ik ze minder eten moest geven om te voorkomen dat ze dik werden. De andere had melkkliertumoren na schijndracht en met de melkkliertumoren is de baarmoeder e.d. er uitgehaald omdat de oorzaak hormonaal was volgens de dierenarts

[smulpaap]

Mijn huidige dame , net twee jaar is nog intact . En hopelijk kan ik dat nog lang zo houden , zeker gezien haar vacht . dat is dus wel een dingetje bij de ruwhaar

Verder waren de meeste honden herplaatsers en die waren al geholpen

Er waren drie teefjes die wel als pup zijn gekomen

Chintha de langharige hollandse herder . Kreeg op anderhalf jarige leeftijd een bmo , het was erop of eronder , midden in de nacht geopereerd . En gelukkig overleefd

Tessa de JRT , zij is geholpen toen ze vijf jaar was . Bij haar geen veranderingen qua karakter , vacht en gewicht , wel leek ze hierna angstiger te worden voor bv onweer en vuurwerk
Tessa is ook nooit incontinent geworden

Amber de E.B zij is geholpen op drie jarige leeftijd . Amber had best veel gedoe rondom de loopsheid , alternatieve middelen sloegen niet aan Ook bij Amber geen veranderingen qua vacht en gewicht , ook Amber is nooit incontinent geworden
Maar wel feller naar de eigen roedelgenoten toe

[Kim_S]

Hooli hebben we laten castreren na haar eerste loopsheid. Haar gedrag veranderde wel rond die tijd, maar niet als gevolg van de castratie maar door aanvallen van andere honden. Dus ze werd wel een bitch, maar eigenlijk was ze gewoon nog hetzelfde (heb ook ingevuld dat haar gedrag niet veranderde).

[Lida. S]

Ik heb (bijna) altijd teefjes. Ik heb ze ook (bijna) altijd laten castreren als dat nog niet gebeurd was. Zelden, eigenlijk nooit, heb ik gedragsverandering meegemaakt. Misschien dat één hond iets feller is geworden.

[evelyn02]

Quila heb ik laten castreren (laparoscopisch) toen ze een jaar was (na één loopsheid). Ze is intussen ruim 14,5 jaar. Geen karakterveranderingen, prima vacht en niet incontinent geworden.

[Tanna]

Quila heb ik laten castreren (laparoscopisch) toen ze een jaar was (na één loopsheid). Ze is intussen ruim 14,5 jaar. Geen karakterveranderingen, prima vacht en niet incontinent geworden.

Dat was ik nog vergeten, incontinentie. Dat is hier ook niet aan de orde, gaat prima.

[Anne in Zweden]

Dat was ik nog vergeten, incontinentie. Dat is hier ook niet aan de orde, gaat prima.

Klopt, had ik ook niet vermeld. Geen van beide teefjes (9 en 4 jaar oud) is tot op heden incontinent.