Hier kunnen jullie lekker kletsen. Dit board is dus niet bedoeld voor serieuze voedings/gezondheidsvragen!

Moderators: Lizzy, Charlie Angel, eelke

#3333883
Niet om te be/veroordelen, maar puur uit nieuwsgierigheid en om er van te kunnen leren.
Ik ben gek van labradors en daar zitten vele erfelijke ziektes bij/in, mede doordat er vroeger een te kleine basis gebruikt is, die ene kampioen die veel gevraagd werd als fokreu bleek toch wat meer problemen te hebben.
Nu worden er met honden gefokt die drager van een erfelijke ziekte zijn, dit mag mits de andere hond vrij is van, dus de puppen kunnen nooit lijder worden, alleen drager.
Ik begrijp best dat als je je pool probeert te vergroten dat je soms consessies ergens in moet doen, maar als leek lees ik op site's dat die fokker gezondheid en verbetering van het ras hoog in de vaandel hebben staan, waarom fokken ze dan met een drager of accepteren dat de andere hond drager is. Als je op zo een manier fokt zegt mijn gevoel ben je niet bezig met verbeteren, zo blijft die kapotte gen nog steeds in de omloop en raak je het nooit kwijt.
Kan iemand mij uitleggen waarom een fokker toch kiest om met een drager te fokken?
Ik dacht ik stel de vraag hier, er zijn hier aardig wat mensen die fokken en er kennis van hebben, vandaar.
Laatst gewijzigd door Extreme op ma 26 mar 2018, 15:45, 1 keer totaal gewijzigd.
#3333888
Nou ben ik geen fokker maar ik probeer het uit te leggen zoals ik fokken zie.

Als je fokt en je wil een gezonde sterke lijn dan moet je gaan putten uit de vijver die je beschikbaar hebt.
In die vijver heb je gezonde honden en honden met dat gen en die afwijking.
Maar mogelijk hebben die laatste honden wel goeie dingen in zich die je als fokker terug wil zien in een hond.
Dus fok je met beide. In dat nest zullen pups zitten die mogelijk die afwijking hebben maar ook pups die niks mankeren en de goeie eigenschappen van de "slechte" ouder hebben.
Met die pups ga je dan ook weer fokken en zo probeer je langzaam aan de lijn weer gezond te krijgen.
Heel kort door de bocht lijkt mij dit de manier om te fokken tot een uiteindelijk mooi resultaat.
Verder ben ook ik erg benieuwd naar andere antwoorden.
Door miik
#3333894
Als fokker zou het ideale plaatje zijn;
- ruime keus
- allemaal vrij vd ziektes waar je een DNA test op kunt doen
- vd ziektes waar je niet op kunt testen zoals epilepsie/ HD etc liefst een lijn die zo vrij mogelijk is
- goed, stabiel karakter
- en als je een werkhond fokt, ook nog geschikt om te jagen/ schapendrijven oid
Dat zou gewoon het mooiste zijn. Maar voor veel rassen heb je die keuze niet. Als je dan een hond hebt, die aan de andere dingen wel voldoet maar drager is van 1 ziekte. Dan kun je overwegen om die wel te gebruiken. Je kunt de pups uit die combinatie testen en daar dan een vrije pup van aanhouden. Dan ben je dus met 1 generatie het probleem alweer kwijt ! Dit dankzij de DNA testen.
Maar doe je op 1 vd andere punten een tegemoetkoming (bv mindere werklust, of HD in de lijn), dan kun je aan de pups niet direct zien en selecteren welke het beste is voor het ras en de fok, en dat kun je met dragerschap en de DNA test dus wel.
Belangrijk is wel om steeds drager x vrij te doen, en bij het aanhouden van pups dus zoveel mogelijk weer de vrije dieren te kiezen om mee verder te gaan.
#3333896
In mijn ras komt DM voor. Daarvan kunnen de honden lijder worden (at risk), drager zijn van het gen of vrij zijn. Ook bij ons is het dan je een drager of lijder mag kruisen met een vrije hond. Dan krijg je dus ook dragers en vrije honden uit en geen honden at risk. Daar is zo jaren op gefokt en nu zie je steeds meer vrije honden in de fok.
Bij de pembroke corgi was testen hierop niet eens verplicht. Daar beginnen ze nu pas mee. Je ziet nu dus ook echt heel veel dragers en ook at risk honden opduiken. Ik hoop dat dit dadelijk hetzelfde verloop gaat hebben. Eerst de boel goed in kaart brengen en dan zorgen dat er alleen dragers en vrije honden gefokt worden.
Ik zie zo geen problemen om te fokken met dragers in combi met vrije honden. Dan fok je in een nest zowel dragers als vrije honden. En geloof me als fokkers de keuze hebben tussen een goede hond die vrij is of een drager kiezen ze echt wel voor een vrije. Soms heb je die keuze niet. Mijn vriendin die pemmen fokt had steeds geen vrije teef in haar nesten. Pas in haar laatste nest had ze een paar vrije teefjes die fokgeschikt leken te zijn.
Fokken met at risk honden zie ik dan weer niet zitten omdat je dan een heel nest dragers fokt. Maarja misschien als het verder een heel uitzonderlijk goede hond is. Maar mijn voorkeur zou het denk ik niet hebben als fokker.


Verstuurd vanaf mijn SM-G903F met Tapatalk
Gebruikersavatar
Door Kim_S
#3333901
Tsja, de Wetterhoun staat er aardig beroerd voor, we doen niet voor niks outcross...
Bij de Wetters komt een ziekte voor waar pups aan doodgaan zo rond 8-12 weken, SCID. Elke hond waarmee gefokt wordt, wordt getest. Maar als we alleen met vrije honden zouden fokken, raak je veel genetisch materiaal kwijt, dat we zo hard nodig hebben. Dus een combi drager x vrij is toegestaan, en geeft ook later geen problemen omdat dus alle honden getest worden voordat ermee gefokt wordt.
Gebruikersavatar
Door Kaela
#3333902
Volgens mij is het antwoord heel simpel: als je alle honden die iets mankeren uitsluit, dan hou je veel te weinig genetisch materiaal over.

Het zijn al zulke kleine vijvers om uit te vissen. Ras na ras komt in de problemen met een te hoog inteeltpercentage en alle gevolgen van dien. De luxe om op perfecte dieren te selecteren is er eenvoudigweg niet.

En zolang dat met beleid gebeurd en er voor gezorgd wordt dat er geen lijders geboren worden, is daar niets mis mee. Gelukkig kan dat tegenwoordig met alle testen vaak.
Door Lizzy
#3333903
Het is hierboven al gezegd eigenlijk maar gewoon om het kracht bij te zetten zeg ik het ook nog een keer :)

Je belangrijkste asset binnen de hondenfokkerij is genen diversiteit. Nu staat het qua genen diversiteit er bij veel rashonden al zeer beroerd voor (omdat de fokbasis klein was maar vooral ook omdat er in het verleden al zo vaak zoveel genen zijn weggeknikkerd. En eenmaal weg: komen ze nooooit meer terug). En daar bedoel ik mee: je hebt een groep honden en die zijn links of rechtsom allemaal aan elkaar verwant. Nu staat het er bij het ene ras erger voor dan bij het andere hoor. Bij sommige rassen kun je geen combinatie meer fokken die een inteelt coëfficiënt hebben van onder de 50%. Maar goed, diversiteit van genen: daar valt of staat de gezondheid van een ras mee. Nou, stel je voor dat fokkers hun oren zouden laten hangen aan mensen die vinden dat je niet meer met dragers moet fokken: dan gooi je dus een enorme hoeveelheid genen weg. Slechte. Maar ook goede. En wat nog belangrijker is: je gooit heel veel weg aan genetisch materiaal. En dat komt nooit meer terug.

Dus als je een specifiek ras snel om zeep wilt helpen wilt helpen: dan moet je je dragers uit gaan sluiten van de fokkerij.

Ik zal het je nog sterker gaan vertellen: ik denk dat je zelfs lijders van niet ernstige ziektes en lijders van ziektes waar we de DNA testen voor hebben niet uit moeten sluiten (die kun je dan weer combineren met vrije honden). Want echt, tip 1 voor het behoud van een gezonde rashond is diversiteit aan genen. Niks weggooien! En als je geen diversiteit meer hebt (zoals bij de Wetterhoun) moet je gaan outcrossen met een ander ras. Ook geen probleem, maar als je rassen wilt behouden moet je alles op alles zetten om verlies aan genen tegen te gaan.

En weet je; iedere hond hoe gezond ook (je kunt een hond nemen waar 1000 DNA testen en andere onderzoeken op gedaan zijn en waar de hond allemaal negatief op test) draagt zieke genen met zich mee. Kapotte genen. Ieder dier draagt 5 recessieve ziektes met zich mee. Dus het lukt misschien wel om erfelijke ziekte binnen een ras op korte termijn te verminderen, maar doordat je de genetische diversiteit binnen je populatie verlaagd, zullen er nieuwe ziekten ontstaan.

Als je dit onderwerp heel interessant vindt, kan ik je echt van harte aanbevelen om een lezing van Pieter Oliehoek bij te gaan wonen!
Gebruikersavatar
Door Kaio
#3333904
Bij de Newf gebeurt het keer op keer dat er velengte willen dat er niet met dragers (cystinurie) gefokt wordt. Ook fokkers :-X Dan denk ik telkens waar moet dat heen ? Iets wat voor geen problemen zorgt weg gaan gooien en zo nog minder exemplaren over te houden.
Dan maken ze zich tegenwoordig ook nog eens druk om een te grote oogspleet ( goed dat is echt niet wenselijk), gooien we ook weg! Dat ze zich eens druk gaan maken over al die gescheurde kruisbanden :-X :-X

Dus goed, als niet fokker ben ik het wel eens met Lizzy's verhaal.
Alles draagt erfelijk minder gewenste genen mee , hoe kleiner de genenpoel hoe eerder ze tevoorschijn kunnen komen en voila weer een nieuwe ziekte in het ras.
#3333906
Alles is eigenlijk al.gezegd maar ik wil nog eens benadrukken wat Lizzy zegt. Dat als je de genetische diversiteit verliest, er meer ziekten de kop opsteken. Dus hoe meer honden je uitsluit, hoe meer nieuwe ziektes er zullen komen en hoe slechter het zal gaan met het ras. Tot je absoluut niets meer over hebt om mee te werken. Heel onverstandig dus.

Het gaat hem bij herstel van een ras in de eerste plaats niet over het uitsluiten van honden, al moet je de hele slechte natuurlijk niet verkiezen boven nestbroertjes of zusjes die betere genen hebben.
Maar het zijn vooral de combinaties die belangrijk zijn. En zoveel mogelijk honden in de fokpopulatie houden. Dus vermijd reuen die al veel nesten verwekt hebben. Niet alleen omdat dan zijn genetisch materiaal te veel verspreid wordt in het ras en zo de diversiteit vermindert, maar ook omdat iedereen dus slechte genen heeft, ookal zie je dat nu nog niet. Later komt dan uit, als zijn genen overal zitten, dat er een ziekte opkomt waar hij drager van was.Dat zie je pas als de genen overal zitten omdat je dan pas lijders krijgt als de 2 ouders het hebben. En dan zit je ermee...
Gebruikersavatar
Door Kim_S
#3333910
We zien het bij de Wetterhoun gebeuren, veel honden worden niet ouder dan 5-6 jaar, veel kanker, onvruchtbaarheid, kleine nesten. Allemaal het gevolg van te weinig genenspreiding.

Outcross was niet aan te ontkomen, zelfs de Wetterhoun "lookalikes" die op de boerenerven rondlopen hebben dezelfde verre voorouders en voegen dus weinig toe qua nieuwe genen.
#3333950
Als ik dit zo lees, dan is mijn vraag: door al die onderzoeken etc, zijn daarom sommige rassen, al dan niet bijna alles, zo duur (in mijn ogen)???? Appie hebben wij niet echt veel betaald in vergelijking met andere fokkers; hij kwam uit een gelegenheidsnestje (wel met stamboom, vader kwam bij een fokster vandaan die waarschijnlijk een aantal van jullie wel kennen)....
Laat ik wel duidelijk zijn, dat ik het best wel begrijp hoor! Maar vaak zie ik/lees ik/ hoor ik, dat het gaat om de aantal shows die ze hebben gelopen, prijzen gewonnen, ouders uit het buitenland moeten ophalen etc dat daardoor de pups zoveel geld kosten.....
Al deze onderzoeken enzo, daar heb ik nooit bij stil gestaan eigenlijk..... vind het wel logisch, maar toch schrik ik nog wel ban de prijs......
#3333957
En als je geen diversiteit meer hebt (zoals bij de Wetterhoun) moet je gaan outcrossen met een ander ras. Ook geen probleem, maar als je rassen wilt behouden moet je alles op alles zetten om verlies aan genen tegen te gaan. 
Maar dat is dan toch wel een probleem, begreep ik toen ik outcross met een ander ras opperde voor de bullterrier. Outcross met een ander ras mag van de RvB pas wanneer een ras op sterven na dood is?
Gebruikersavatar
Door Kim_S
#3333959
Inge en Bono schreef:Maar dat is dan toch wel een probleem, begreep ik toen ik outcross met een ander ras opperde voor de bullterrier. Outcross met een ander ras mag van de RvB pas wanneer een ras op sterven na dood is?
Ja daar moet je wel echt een heel traject voor doorlopen, zo makkelijk gaat dat niet.
En zie alle fokkers ook maar zover te krijgen dat ze mee willen werken aan outcross. Bij de Wetterhoun heeft dat geleid tot afsplitsing van een groep fokkers naar een nieuwe rasvereniging... Gelukkig beginnen we de banden weer wat aan te halen nu ;)
#3333961
CindyMayella schreef:Als ik dit zo lees, dan is mijn vraag: door al die onderzoeken etc, zijn daarom sommige rassen, al dan niet bijna alles, zo duur (in mijn ogen)???? Appie hebben wij niet echt veel betaald in vergelijking met andere fokkers; hij kwam uit een gelegenheidsnestje (wel met stamboom, vader kwam bij een fokster vandaan die waarschijnlijk een aantal van jullie wel kennen)....
Laat ik wel duidelijk zijn, dat ik het best wel begrijp hoor! Maar vaak zie ik/lees ik/ hoor ik, dat het gaat om de aantal shows die ze hebben gelopen, prijzen gewonnen, ouders uit het buitenland moeten ophalen etc dat daardoor de pups zoveel geld kosten.....
Al deze onderzoeken enzo, daar heb ik nooit bij stil gestaan eigenlijk..... vind het wel logisch, maar toch schrik ik nog wel ban de prijs......
Dat is niet wat de prijs van een pup bepaalt. Het is puur een kwestie van vraag en aanbod. En een geval wat de gek ervoor geeft.

Verstuurd vanaf mijn SM-G903F met Tapatalk
Door tt-tjes
#3333963
Mijn Balou is ook drager van een erfelijke ziekte. Maar is wel meerdere keren gebruikt als dekreu bij vrije teven. Dit simpelweg omdat Loutje een hele mooie vertegenwoordiger van zijn ras is met typische raskenmerken, en ook een geweldig karakter. De fokkers die een pup aan wilde houden hebben ze idd eerst getest of ze vrij waren.

En de prijs.... tja. De DNA testen die wij moeten doen en de overige testen zoals HD, patella en ieder jaar ogen testen worden ook steeds duurder. Ook het veranderen van de stamboom als je een hond uit het buitenland hebt kost geld.
Voordat je je hond voor de fok in kunt zetten ben je dus wel ettelijke honderden euro's verder.

En als eigenaar van een teef heb je dan ook weer de kosten van progresteron prikken, het dekgeld, de da kosten voor de pups voor enten, chippen, het aanvragen van de stambomen. Het is allemaal niet voor niks.
 Terug naar “Bar-plaats”

Barfplaats wordt gesponsord door