Hier kunnen jullie lekker kletsen. Dit board is dus niet bedoeld voor serieuze voedings/gezondheidsvragen!

Moderators: Lizzy, Charlie Angel, eelke

#3335773
Kaio schreef:Hmmm...
Ik denk dat werkhonden fokkers het zelf belangrijk vinden. En niet altijd met de allerbeste werkers fokken maar ook met de beste moeders zeg maar.
Dat er mensen graag een bepaald ras willen omwille van uiterlijk maar liever niet de werkdrift geloof ik ook. Volgens mij had je een ander ras moeten nemen dan.
En ik denk dat show lijnen ook ontstaan zijn door fokkers/mensen die uiterlijk en show belangrijker vonden :-\ Zie DH bijv. Die kikker is geen werkhond meer hoor, en ik kende een werk, bewakingshonden fokker, en dat waren wel iets andere honden ook qua uiterlijk, die had ook zoiets wat moetje nou met zo'n hond?

Maar eigenlijk is het raar, een showlijn, dus doel van de hond is om op show te winnen, dat vind ik toch een heel slecht doel. Aangezien op show juist veel dingen gebeuren die de gezondheid van en ras in het geding brengen, zou niet moeten en mogen maar het bewijs ligt er.
Ja, dat denk ik ook wel hoor.
En de ene fokker is natuurlijk de andere niet. Iedereen legt zijn eigen klemtoon. Ik vermoed wel dat het anders fokkers toch wat meer ruimte zou geven om vb op karakter naast de werkdrift te letten als er meer gegadigden zouden zijn voor een pup met minder werkdrift. En de ene fokker zou dat dan uiteraard liever doen dan de andere. Ik zeg niet dat ze het nu niet doen he. Het zou gewoon gemakkelijker zijn.
Ik weet alleszinds zeker dat het het ras ten goede zou komen als werk- en showlijn opsplitsing er niet zou zijn. Je kan nog steeds als fokker je klemtoon leggen zonder een stricte splitsing aan te houden.
Maar zolang er mensen en fokkers belang hechten aan wat er op de shows gekozen wordt en zeker zolang ze daar vaak belachelijke richtlijnen blijven aanhouden, is dat een utopie. Dat weet ik wel.
#3335780
Extreme schreef:Lizzy bij de dalmaten worden kopvlekken uitgesloten, in andere europese landen mag er wel mee gefokt worden. Zie je daar in die landen dat de kopvlek steeds meer voorgaat komen, of dat er een betere genenpool is(door ontstaat)?
Er is nog te weinig mee gefokt om daar iets zinnigs over te zeggen.
Waarom worden er niet met blauwe ogen gefokt? Als je een drager van een ziekte niet uitsluit(tot zelfs jouw idee van lijder) waarom dan wel die blauwe ogen? Heeft blauwe ogen net als bij witte katten een hoge kans op doofheid? Maar als je een pup met blauwe ogen zou hebben verder perfect, je zou er na een poos een nestje mee willen fokken, dan sluit je weer een genen stuk uit toch?
Ja, het vergroot de kans op doofheid bij de nakomelingen. En dat is een moreel/ethisch vraagstuk want dove pups worden wereldwijd ingeslapen.
Buiten het genen stukje om, wist niet dan dove pups na 4 weken mogen hemelen, jeetje wat erg :'( ,(er zullen vast wel meer rassen zijn waar dit bij zal gebeuren), waarom? Er zullen toch wel mensen zijn die een dove hond kunnen/willen hebben?
Omdat het vinden van een top-baasje voor een horende Dalmaat al moeilijk genoeg is, laat staan voor een dove. Het is een zeer ernstige handicap. Zeker in deze overvolle maatschappij, waar onze verdraagzaamheid jegens honden nou ook weer niet zo super groot is en waar de eisen die aan honden gesteld worden echt huizenhoog is (waar ze dan niet altijd even veel voor terug krijgen, als je mij eerlijk vraagt).
Voor de fokkers, hebben jullie puppen in laten slapen omdat ze doof waren/wit/gevlekt wat dan ook waren maar wat niet bij de ras standaard hoort? Puur nieuwsgierigheid, kan me voorstellen dat je hebt een nest hoopt dat alles gezond is en dan zie je daar die ene pup liggen waarvan je bijna gelijk ziet dat is een "fokfout", of na de 4 weken er achter komt door de test de pup is doof. Blauwe ogen mogen wel blijven leven lizzy?
Blauwe ogen en eenzijdig horende pups worden niet ingeslapen. Nog niet zo lang geleden werden pups met kopvlekken (op grond van een fout vlekkie) bij sommige fokkers direct na de geboorte geëlimineerd. Bij de Belgische Club voor Dalmatische Honden wordt dit zelfs nog steeds geadviseerd (er staat letterlijk in hun voorwaarden: "De fokker verbindt er zich toe elke DOVE pup door bemiddeling van de dierenarts te laten inslapen. Voor de honden met kopvlek is dit eveneens aan te raden bij de geboorte". En vandaar dat ik dan ook van deze club geen lid. Ik vind dat echt te fout. In Zweden, Noorwegen is het ook nog vrij normaal dat fokkers de hondjes met kopvlek laten inslapen. Sommige wachten daar zelfs mee tot aan de gehoortest :-X

Ik had geen dove pup(s) in mijn nestje, had ik die wel gehad: had ik deze in laten slapen. Zeg ik nu heel stoer. Of ik dat nu weer zou doen? Ik weet het niet. Ik denk dat ik pup zelf zou houden. Maar misschien laat ik hem/haar wel inslapen. Ik vind het echt een grote handicap, een dove hond, zeker een Dalmaat.
#3335785
Heb je geen banden die fysiek een prikkel geven zonder dat het pijn doet? Gewoon druk geven?
Zou je dan zo'n dove pup niet daarmee kunnen leren om bij zo'n prikkel aandacht aan je te geven waarna je een gebaar kan maken om wat te vragen of te zeggen?
Of denk je dat dat te gemakkelijk genegeerd zou worden?
Is een leven lang aan de lange lijn erger dan geen leven at all?

Ik begrijp wel waarom het echt een ernstige handicap is. Meer voor een hond dan voor een mens zelfs.
Maar als je echt wil, zijn er toch vast wel manieren om toch een mooi leven te bieden?
Ik zou wel niet tegen willens en wetens het risico nemen dove pups te fokken. Dus nee, geen blauwogige honden inzetten voor de fok bij dalmaten. Je moet het ook niet gaan zoeken. Doofheid is ook een erfelijke aandoening die je wil vermijden, eruit wil fokken en waar je dus geen lijders van wil.
Door Lizzy
#3335799
pearlsofpassion schreef:Heb je geen banden die fysiek een prikkel geven zonder dat het pijn doet? Gewoon druk geven?
Zou je dan zo'n dove pup niet daarmee kunnen leren om bij zo'n prikkel aandacht aan je te geven waarna je een gebaar kan maken om wat te vragen of te zeggen?
Of denk je dat dat te gemakkelijk genegeerd zou worden?
Is een leven lang aan de lange lijn erger dan geen leven at all?

Ik begrijp wel waarom het echt een ernstige handicap is. Meer voor een hond dan voor een mens zelfs.
Maar als je echt wil, zijn er toch vast wel manieren om toch een mooi leven te bieden?
Ik zou wel niet tegen willens en wetens het risico nemen dove pups te fokken. Dus nee, geen blauwogige honden inzetten voor de fok bij dalmaten. Je moet het ook niet gaan zoeken. Doofheid is ook een erfelijke aandoening die je wil vermijden, eruit wil fokken en waar je dus geen lijders van wil.
Ja hoor, mogelijkheden genoeg. Maar weet je PoP, tegenwoordig hebben mensen maar bescheiden (c.q. geen) tijd voor hun hond. Een dove hond vraagt tomeloze energie en bakken vol met tijd. Hebben mensen niet, klaar. Heb ik het nog niet over inzicht in hondengedrag, inzet, moeite, geduld en nog meer geduld gehad.

Doofheid kun je bij ons ras niet weg fokken. Het is iets dat samen komt met de vachtkleur. We proberen alleen zo min mogelijk dove hondjes op de wereld te zetten.
Door Lizzy
#3335802
Toen wij nog een Dalmatiër forum hadden, hadden we eens een onderwerp over doofheid en inslapen. De "het is een schande" op het inslapen van dove pups was weer niet van de lucht. Ik heb toen serieus de vraag gesteld "OK, wie wil er op de wachtlijst voor een dove pup?". En daarna werd het stil. Weet je hoeveel aanmeldingen we hebben ontvangen? Nul. Ik bedoel maar. Een horende Dalmaat is al ingewikkeld genoeg en de mensen die wel een dove Dalmaat hebben waarmee het hartstikke goed gaat (Hetty, hier op het forum, met Norah): op 1 hand te tellen in de afgelopen 22 jaar.
Gebruikersavatar
Door Kaela
#3335806
pearlsofpassion schreef:Ja, dat denk ik ook wel hoor.
En de ene fokker is natuurlijk de andere niet. Iedereen legt zijn eigen klemtoon. Ik vermoed wel dat het anders fokkers toch wat meer ruimte zou geven om vb op karakter naast de werkdrift te letten als er meer gegadigden zouden zijn voor een pup met minder werkdrift. En de ene fokker zou dat dan uiteraard liever doen dan de andere. Ik zeg niet dat ze het nu niet doen he. Het zou gewoon gemakkelijker zijn.
Ik weet alleszinds zeker dat het het ras ten goede zou komen als werk- en showlijn opsplitsing er niet zou zijn. Je kan nog steeds als fokker je klemtoon leggen zonder een stricte splitsing aan te houden.
Maar zolang er mensen en fokkers belang hechten aan wat er op de shows gekozen wordt en zeker zolang ze daar vaak belachelijke richtlijnen blijven aanhouden, is dat een utopie. Dat weet ik wel.
Maar dan blijf je uitgaan van nuanceverschillen tussen werk- en showlijn (klemtoon klinkt mij als "kleine details" in de oren) en nog steeds van het feit dat een minder goede werker automatisch een goede huishond zal zijn. En dat is bij de herders beide echt niet het geval.

Bij de duitse herders, maar ook bij de mechels en tervurens wijken uiterlijk en karakter enorm af. Is gewoon niet meer samen te krijgen. Werklijnen hoeven echt niet op een show te komen (als ze al de juiste stamboom hebben en mogen komen), want ze worden met onvoldoendes weggelachen. Showlijnen zie je niet tot nauwelijks in de africhting, want daar zijn de showlijnen qua karakter niet meer tegen opgewassen.
En wat ik al zei, ik bedank echt voor een werklijnpup die niet goed genoeg wordt bevonden voor de africhting. Ja, daar zitten best eens leuke honden tussen voor de bovengemiddelde eigenaar, maar dan moet je mazzel hebben hoor.
Fokkers die honden voor de africhting willen, selecteren juist op karakter, maar wel op een totaal ander karakter dan "huishonden karakter". En gaan ze wel op huishondenkarakter selecteren, zullen er echt geen bovengemiddeld goede werkers in zo'n nest zitten, want dat ligt gewoon te ver uit elkaar.

Misschien dat het bij bepaalde jachthonden wel zo zou kunnen werken, dat weet ik niet. Maar bij de herders is het een utopie omdat je zwart en wit samen wil brengen tot een regenboog.
#3335807
Kaela schreef:Maar dan blijf je uitgaan van nuanceverschillen tussen werk- en showlijn (klemtoon klinkt mij als "kleine details" in de oren) en nog steeds van het feit dat een minder goede werker automatisch een goede huishond zal zijn. En dat is bij de herders beide echt niet het geval.

Bij de duitse herders, maar ook bij de mechels en tervurens wijken uiterlijk en karakter enorm af. Is gewoon niet meer samen te krijgen. Werklijnen hoeven echt niet op een show te komen (als ze al de juiste stamboom hebben en mogen komen), want ze worden met onvoldoendes weggelachen. Showlijnen zie je niet tot nauwelijks in de africhting, want daar zijn de showlijnen qua karakter niet meer tegen opgewassen.
En wat ik al zei, ik bedank echt voor een werklijnpup die niet goed genoeg wordt bevonden voor de africhting. Ja, daar zitten best eens leuke honden tussen voor de bovengemiddelde eigenaar, maar dan moet je mazzel hebben hoor.
Fokkers die honden voor de africhting willen, selecteren juist op karakter, maar wel op een totaal ander karakter dan "huishonden karakter". En gaan ze wel op huishondenkarakter selecteren, zullen er echt geen bovengemiddeld goede werkers in zo'n nest zitten, want dat ligt gewoon te ver uit elkaar.

Misschien dat het bij bepaalde jachthonden wel zo zou kunnen werken, dat weet ik niet. Maar bij de herders is het een utopie omdat je zwart en wit samen wil brengen tot een regenboog.
Ok, dan heb ik dat verkeerd gedacht. ;)
#3336205
Ik vind dit een lastige kwestie. In theorie gooi je geen genen weg door met een drager te fokken. In theorie doe je dit alleen als je als fokker geen andere keus hebt, de hond het op alle fronten waard is en er dus geen beter, of minstens even goed exemplaar is. In theorie elimineer je de ziekte in het ras als je vervolgens de pups test en enkel met de niet-dragers verder gaat.
Maar, dit werkt natuurlijk alleen als er op rasniveau wordt samengewerkt. En dat is nog echt een ver-van-het-bed-show. Een drager inzetten in generatie A, maar niet in B, waarom niet in generatie A meteen kiezen voor een niet drager? Waarom in generatie B wel kiezen voor de niet-dragers en niet voor de dragers? En of de hond het waard is op alle fronten is toch steeds een subjectief argument.

Het enige echte werkbare zou zijn als, zodra een ziekte zich openbaart, alle honden binnen een ras direct getest worden. Dan kun je inventariseren om hoeveel dragers het gaat. Zijn het er weinig, zou ik denken: direct verbieden met dragers te fokken. Zijn het er meer dan weinig, dan kun je niet anders dan ze in te zetten en dan zou er een overkoepelend beleid moeten zijn als je ten slotte wilt toewerken naar eliminatie. Maar zo snel komt er meestal geen actie. En je blijft zitten met de subjectieve visie van fokkers, die hoe dan ook gaan schuren met het overkoepelende beleid. De één vindt hond A geweldig, de ander vindt dat hij niet eens binnen het ras thuishoort.

Kortom, elke fokker doet maar wat en iedereen doet op zijn/haar manier wat hij/zij het beste vindt. Dat is de stand van zaken in de rashondenwereld.
#3336293
Lang over nagedacht of ik hier wel/niet moet reageren, gezien ons 1e nest nog geboren moet worden, maar ga het toch doen :biggrin2:

Sinds de komst van onze Kay (11-2006) ben ik al bezig met lijnen, gezondheid, karakters, werkcapaciteit, looks en heb ik ellelange gesprekken met ervaren fokkers omdat ik dat allemaal mega interessant vindt, en ik wist dat ik ooit in de toekomst zelf een nestje wilde fokken met een eigen teef.

In 1e instantie riep ik ook altijd, waarom wordt er gefokt met honden die niet op alles vrij zijn ?
Inmiddels ben ik er zelf ook achter dat fokken meer is dan alleen die DNA testen......

Als je alle labradors die ingezet worden bij het fokken uitsluit die drager zijn van min. 1 aandoening, wordt je genenpoel klein !!

En buiten dat, waar zijn die honden dan vrij van ?
Ja, op de aandoeningen die op dit moment bekend zijn, maar hoe zit het met ziektes die nu (nog) niet bekend zijn en/of aangetoond kunnen worden middels een DNA-test ?
Als ik zie hoeveel labradors er bv allergie/epilepsie hebben ....
En dan zie je dat er gewoon gefokt wordt met honden waarbij er epilepsie voorkomt in de lijnen
Maar hé, de DNA testen zijn allemaal vrij :P

En verder, als ik kijk naar Long Coat, dan hoorde je daar 10 jaar geleden niemand over en kwam het zo goed als nooit voor.
Inmiddels zie je ze steeds meer verschijnen, en vinden sommige mensen ze zó leuk, dat ze ook "zo'n labrador" willen hebben ::)
Gelukkig is het nu heel makkelijk uit te sluiten dmv een DNA test, maar ondanks dat zie ik nog steeds pups voorbij komen die absoluut lijder zijn van het Long Coat gen.
Sommige fokkers vinden Long Coat testen trouwens onzin, want de hond heeft er geen last van.

Toen wij met Rox op zoek gingen naar een geschikte reu, hebben wij in 1e instantie gekeken naar het totaalbeeld conform de rasstandaard : gezondheid, karakter, werkcapaciteit en looks

Wij kwamen uiteindelijk op 2 reuen uit : 1 reu die drager is van EIC, en 1 reu die volledig vrij was van alle erfelijke ziektes.
Nu is Rox drager van HNPK en Long Coat, en ondanks dat Long Coat geen aandoening is waar de hond zelf last/pijn van heeft wil ik het niet fokken want het hoort gewoon niet bij een labrador.

Stel dat wij voor de reu gekozen hadden die drager is van EIC, dan hadden de pups uit die combinatie de kans gehad om drager te worden van 3 aandoeningen, en ik wil juist proberen te verminderen qua dragerschap
Wij hebben (mede daarom) gekozen voor de volledig vrije reu, de pups uit die combinatie zijn dan drager van max. 2 aandoeningen, in de hoop dat diegene die doorgaan in de fok 1 of geen aandoening hebben ;)


En dan idd de 2-deling ...

Bij de labradors zie je een duidelijke 2-deling in werk- en showlijnen, en dat vindt ik persoonlijk zó jammer.
Helaas zijn er bepaalde fokkers van werklijnen die zich geen moment bezig houden over de looks van de hond, maar puur en alleen kijken hoe de hond werkt.
En zo zie je ook bij bepaalde fokkers van showlijnen die zich geen moment bezig houden met de vraag of de hond uberhaubt wel kan werken, als die maar scoort op een show
En dan heb ik het nog niet eens over de verschillen in karakters die bij beide lijnen erg extreem kan zijn

Daarom wilde ik ook een andere weg inslaan met onze Rox (volledige showlijn die het leuk vindt om te werken voor je, maar je wel ziet dat ze op een bepaald punt een stukje "will to please" mist)
De reu moest dus naast een goede gezondheid ook nog een goede (bewezen) will to please hebben, maar ook nog de looks van een labrador (en dat zijn er vrij weinig in NL kan ik je melden ;D )


Als ik bij mij oude visie was gebleven had ik nooit met Rox kunnen fokken gezien ze drager is van HNPK en Longcoat
Maar Rox is een rastypische labrador in zowel haar karakter, als haar looks alleen mis ik net dat laatste stukje in haar will to please.
Door de juiste combinatie met een reu te maken kan ik dat stukje dus proberen te verbeteren, en ik denk persoonlijk dat dat zoveel meer toevoegt voor het ras, dan dat je alleen fokt met volledig vrije honden met een slecht karakter en/of aandoeningen die nog niet aan te tonen zijn, maar dat is puur mijn mening ;)
#3336296
Heb je de keuze van de reu echt enkel en alleen daarop gebaseerd?

Want zelfs bij de andere reu is de kans dat 1 pup alledrie de aandoeningen zou overerven maar 1/8. Das vrij laag. En zelfs als dat gebeurt is de hond nog steeds maar drager, geen lijder. En kan je ook gewoon die pup uitsluiten van de fok.
Natuurlijk is de kans dat je een volledig vrije hond fokt ook maar 1/8, terwijl die nu 1/4 is...
En ja, het zijn maar kansen. Je halve nest zou ook de 3 genen kunnen hebben...
Ik vroeg me gewoon af of je dan enkel op die basis beslist?
#3336300
pearlsofpassion schreef:Heb je de keuze van de reu echt enkel en alleen daarop gebaseerd?

Want zelfs bij de andere reu is de kans dat 1 pup alledrie de aandoeningen zou overerven maar 1/8. Das vrij laag. En zelfs als dat gebeurt is de hond nog steeds maar drager, geen lijder. En kan je ook gewoon die pup uitsluiten van de fok.
Natuurlijk is de kans dat je een volledig vrije hond fokt ook maar 1/8, terwijl die nu 1/4 is...
En ja, het zijn maar kansen. Je halve nest zou ook de 3 genen kunnen hebben...
Ik vroeg me gewoon af of je dan enkel op die basis beslist?
Nee hoor, daarom stond er ook bij "mede daarom" ;)
#3336358
Eerlijk gezegd vraag ik me af wat er zo erg is aan een tweedeling tussen werk- en showhonden. Ik hoor vaker mensen zeggen dat ze het zo jammer vinden, maar waarom? Zolang je van elkaars dna gebruik kunt maken (er zijn altijd wel fokkers die dat doen, de groep fokkers die oog hebben voor beide zaken (met een grote nadruk op het één of ander) is bij ons ras groter dan de groep fokkers die zich enkel en alleen blind staart op één van de twee en helemaal nooit iets met de ander te maken wil hebben) zie ik het probleem niet zo. Er is een grote afzetmarkt voor honden die een rustige aard hebben en niet constant iets moeten doen. Een werklijnhond past niet in dat plaatje. En voor werkhonden geldt hetzelfde, er zijn een hoop sportieve gezinnen die graag van alles met een hond willen ondernemen, waarvoor een rustige showlijnhond te kort komt. Belangrijkste is dat een fokker weet wat hij verkoopt en een koper weet wat hij wilt. Dus, ik snap de trammelant niet zo hierover. In de praktijk van ons ras in onze omgeving wordt regelmatig een showlijnhond ingezet in een werkkennel en andersom. Zoveel te beter dat het niet allemaal regelmatig gemixt wordt, denk ik dan, dan staat het dna profiel toch iets verder van elkaar af.
Er wordt trouwens in grote mate gelet op het uiterlijk van een hond door werkkennels, want de bouw van een hond moet goed genoeg zijn om het werk aan te kunnen. Voor de vacht geldt hetzelfde, zeker voor honden die grotendeels buiten leven en werken. (Oké, dat een oor scheef staat maakt dan niet uit.) En hoewel de drive misschien niet van belang is voor iedere showkennel, is het karakter dat wel, lijkt me. Niemand zit toch te wachten op een instabiele hond? Als het goed is wordt er op een show ook op karakter gelet. Dat zal niet altijd even goed gebeuren, maar het is ook niet zo dat het nooit gebeurt.
#3336426
Juist leuk monique dat je toch gereageerd hebt. (ik dacht namelijk dat ik de topicnaam al veranderd had, niet dus).
Wil graag leren, dus een ieder die er verstand van heeft is fijn al er gereageerd word.

Als je gekozen reu met drager van eic dit niet had was je dan voor die gegaan?
Ik vind het juist leuk te lezen dat jij kiest om buiten het ene wereldje te kijken en ook te kiezen, dus niet in de showlijnen blijft maar verder zoekt.
Wil je dan uit dit nestje een pup houden, eerst testen op dragerschap van de ziektes en dan die pup aanhouden om zo je lijn te verbeteren?

Ja er zullen genoeg ziektes in de hondenrassen zijn die nu nog niet getest(kunnen) worden, wel is het jammer dat een fokker al kennis heeft dat er bv epilepsie in de lijnen zit er toch verder mee gaat fokken.
#3336487
Extreme schreef:Juist leuk monique dat je toch gereageerd hebt. (ik dacht namelijk dat ik de topicnaam al veranderd had, niet dus).
Wil graag leren, dus een ieder die er verstand van heeft is fijn al er gereageerd word.

Als je gekozen reu met drager van eic dit niet had was je dan voor die gegaan?
Ik vind het juist leuk te lezen dat jij kiest om buiten het ene wereldje te kijken en ook te kiezen, dus niet in de showlijnen blijft maar verder zoekt.
Wil je dan uit dit nestje een pup houden, eerst testen op dragerschap van de ziektes en dan die pup aanhouden om zo je lijn te verbeteren?

Ja er zullen genoeg ziektes in de hondenrassen zijn die nu nog niet getest(kunnen) worden, wel is het jammer dat een fokker al kennis heeft dat er bv epilepsie in de lijnen zit er toch verder mee gaat fokken.
Waarschijnlijk niet
Bootz past qua karakter en bouw ook net iets beter bij Rox dan de andere reu
En ik moet ook heel eerlijk bekennen dat ik ook graag een klik wil hebben met de hond die ik gebruik voor een combinatie (geen idee of andere fokkers daar ook hun keuze door laten bepalen, maar ik moet zeker een klik hebben met de reu want anders zou ik hem nooit gebruiken)
En niets ten nadele van die andere reu hé, want dat is ook een heerlijke hond, maar bij Bootz keken mijn man en ik elkaar aan en zeiden we tegelijk "ja hoor, dit wordt hem"
De andere reu hou ik zeker in mijn achterhoofd voor de toekomst, maar voor nu houden wij het op Bootz

En ja, wij zouden graag een teefje aanhouden van deze combinatie :smitten:
Mijn reden voor een nestje was ook om een combinatie te maken waar ik naar op zoek ben, maar nooit om het fokken zelf zeg maar
Hoe leg ik dat uit zonder iemand neer te halen ...
Uhmmmm ik wil graag fokken voor mezelf, en niet om het ras te vermeerderen (waarbij ik niet iemand wil aanvallen die dit wel doet, alleen mijn gevoel past daar niet bij)

De vraag over het testen van de pup is een leuke :biggrin2:

Een aantal fokkers hebben mij geadviseerd om de pups in het nest al te testen zodat ik mijn keus daarop kan baseren, maar wil ik dat wel ?
Net zoals de keus van de reu zou ik ook graag een teefje uitkiezen obv van mijn gevoel en haar potentie (qua werk en show), en dus niet alleen maar gebaseerd op de uitslagen van de DNA testen

Dus op dit moment, zoals ik er nu insta zal de uitkomst van de DNA testen niet doorslaggevend zijn voor mij en ga ik dat proberen uit te leggen met een voorbeeld :

Stel je hebt je oog als fokker laten vallen op 2 pups, en daar laat je beide DNA van testen
Pupje A is vrij van alles
Pupje B is drager van HNPK

Dan is er ook nog mijn gevoel....
Als pupkoper had ik bij alle nesten een duidelijke voorkeur voor 1 bepaalde pup obv mijn gevoel, dus ik denk dat ik dat als fokker straks ook zal hebben

Wat ga ik dan doen als mijn gevoel zegt om voor pupje B te gaan ?

Als je puur en alleen kijkt naar de gezondheid, dan zou je voor pupje A moeten gaan, maar met alleen een 100% vrije teef qua DNA testen ben je er nog lang niet !
We hebben in een later stadium ook nog te maken met HD/ED/ogen, maar ook met haar karakter en bouw ...
Allemaal zaken die je nog niet weet als ze 8 weken zijn !

We zouden het super vinden als we een eigen lijn op kunnen zetten met honden die helemaal bij onze visie passen, maar in 1e instantie houden wij een teefje aan om zelf mee te gaan werken, en voelt het dus beter om van mijn gevoel uit te gaan bij de keuze welk teefje er zal blijven
Mocht ze in de toekomst uitgroeien tot de teef die ik voor ogen heb ga ik me pas storten op de gezondheidstesten, en zal ik obv die uitslagen een geschikte partner gaan zoeken voor haar.

Sorry voor de lap tekst, maar ik probeer zo duidelijk mogelijk te zijn :-[
 Terug naar “Bar-plaats”

Barfplaats wordt gesponsord door