Lang over nagedacht of ik hier wel/niet moet reageren, gezien ons 1e nest nog geboren moet worden, maar ga het toch doen
Sinds de komst van onze Kay (11-2006) ben ik al bezig met lijnen, gezondheid, karakters, werkcapaciteit, looks en heb ik ellelange gesprekken met ervaren fokkers omdat ik dat allemaal mega interessant vindt, en ik wist dat ik ooit in de toekomst zelf een nestje wilde fokken met een eigen teef.
In 1e instantie riep ik ook altijd, waarom wordt er gefokt met honden die niet op alles vrij zijn ?
Inmiddels ben ik er zelf ook achter dat fokken meer is dan alleen die DNA testen......
Als je alle labradors die ingezet worden bij het fokken uitsluit die drager zijn van min. 1 aandoening, wordt je genenpoel klein !!
En buiten dat, waar zijn die honden dan vrij van ?
Ja, op de aandoeningen die
op dit moment bekend zijn, maar hoe zit het met ziektes die nu (nog) niet bekend zijn en/of aangetoond kunnen worden middels een DNA-test ?
Als ik zie hoeveel labradors er bv allergie/epilepsie hebben ....
En dan zie je dat er gewoon gefokt wordt met honden waarbij er epilepsie voorkomt in de lijnen
Maar hé, de DNA testen zijn allemaal vrij
En verder, als ik kijk naar Long Coat, dan hoorde je daar 10 jaar geleden niemand over en kwam het zo goed als nooit voor.
Inmiddels zie je ze steeds meer verschijnen, en vinden sommige mensen ze zó leuk, dat ze ook "zo'n labrador" willen hebben
Gelukkig is het nu heel makkelijk uit te sluiten dmv een DNA test, maar ondanks dat zie ik nog steeds pups voorbij komen die absoluut lijder zijn van het Long Coat gen.
Sommige fokkers vinden Long Coat testen trouwens onzin, want de hond heeft er geen last van.
Toen wij met Rox op zoek gingen naar een geschikte reu, hebben wij in 1e instantie gekeken naar het totaalbeeld conform de rasstandaard : gezondheid, karakter, werkcapaciteit en looks
Wij kwamen uiteindelijk op 2 reuen uit : 1 reu die drager is van EIC, en 1 reu die volledig vrij was van alle erfelijke ziektes.
Nu is Rox drager van HNPK en Long Coat, en ondanks dat Long Coat geen aandoening is waar de hond zelf last/pijn van heeft wil ik het niet fokken want het hoort gewoon niet bij een labrador.
Stel dat wij voor de reu gekozen hadden die drager is van EIC, dan hadden de pups uit die combinatie de kans gehad om drager te worden van 3 aandoeningen, en ik wil juist proberen te verminderen qua dragerschap
Wij hebben (mede daarom) gekozen voor de volledig vrije reu, de pups uit die combinatie zijn dan drager van max. 2 aandoeningen, in de hoop dat diegene die doorgaan in de fok 1 of geen aandoening hebben
En dan idd de 2-deling ...
Bij de labradors zie je een duidelijke 2-deling in werk- en showlijnen, en dat vindt ik persoonlijk zó jammer.
Helaas zijn er bepaalde fokkers van werklijnen die zich geen moment bezig houden over de looks van de hond, maar puur en alleen kijken hoe de hond werkt.
En zo zie je ook bij bepaalde fokkers van showlijnen die zich geen moment bezig houden met de vraag of de hond uberhaubt wel kan werken, als die maar scoort op een show
En dan heb ik het nog niet eens over de verschillen in karakters die bij beide lijnen erg extreem kan zijn
Daarom wilde ik ook een andere weg inslaan met onze Rox (volledige showlijn die het leuk vindt om te werken voor je, maar je wel ziet dat ze op een bepaald punt een stukje "will to please" mist)
De reu moest dus naast een goede gezondheid ook nog een goede (bewezen) will to please hebben, maar ook nog de looks van een labrador (en dat zijn er vrij weinig in NL kan ik je melden
)
Als ik bij mij oude visie was gebleven had ik nooit met Rox kunnen fokken gezien ze drager is van HNPK en Longcoat
Maar Rox is een rastypische labrador in zowel haar karakter, als haar looks alleen mis ik net dat laatste stukje in haar will to please.
Door de juiste combinatie met een reu te maken kan ik dat stukje dus proberen te verbeteren, en ik denk persoonlijk dat dat zoveel meer toevoegt voor het ras, dan dat je alleen fokt met volledig vrije honden met een slecht karakter en/of aandoeningen die nog niet aan te tonen zijn, maar dat is puur mijn mening