zurca schreef:Ik kom weer eens wat vragen...Maar als ze eruit moet, dan moet ze ook echt wat? En moet ze dan plassen of poepen of beide? Ik ben overigens van mening dat hoe vaker je gaat voeren (zeker 's nachts) hoe meer je geweld je het spijsverteringssysteem aan doet. Dus ik denk dat terug gaan naar 2 maal voer per dag beter is dan laat of zelfs s'nachts eten gaan geven. Dit even ongeacht of het werkt qua naar buiten moeten. En ik zou die eerste maaltijd (als het kan he) in de ochtend geven en de tweede zo rond een uur of 3 's middags.
Pippa is nu 5.5 maandjes oud. Qua zindelijkheid gaat het prima, ze heeft in het begin een aantal keer wat in huis gedaan en heel toevallig afgelopen week. Altijd onze eigen schuld, moeten we maar beter opletten. (zeker die van afgelopen week want tegenwoordig geeft ze netjes aan als ze naar buiten moet.) Overdag is het probleem niet maar dan in de nachten...
Ze moet er altijd nog een keer uit in de nacht. En daar zit absoluut geen regelmaat in. Toen ze pas bij ons was, was het zo dat op de dagen dat ik werk ze er iig uit moest in de nacht. Logisch want op die dagen ga ik vroeger naar bed. De dagen dat ik vrij ben en dus later naar bed ga en zij dus later nog ff wat buiten kan doen, gingen al vrij vlot goed en sliep ze door. Maar daar is allemaal verandering in gekomen. Soms zijn er nachten, vooral wanneer we op tijd naar bed gaan, dat ze er ineens 2 keer uit wil. De nachten dat we later naar bed gaan wil ze er tegenwoordig ook vaak nog een keer uit. Qua tijden ook geen regelmaat. Soms sta ik om 1 uur in de tuin, dan weer 2 uur en het kan zomaar ook 3.30 uur zijn. Ik ben begonnen met haar etenstijden aan te passen. Ze kreeg vaak laat nog wat eten en vaak ook in de nacht een bakje eten erbij omdat ze anders gal op ging geven. Sinds een week of 2 krijgt ze 3 maal daags eten en de laatste maaltijd omstreeks 20.00 uur/20.30 uur. Maakt geen verschil.
Zijn er mensen die dit herkenen? Gaat dit vanzelf een keer over? (Ik hoop het toch wel want die gebroken nachten beginnen mij wel op te brekenHeb je enig idee wat ze moet, of ze moet plassen of poepen?) Iemand misschien een idee wat ik er aan kan doen?
Ze haalt me overgens nooit voor niks uit bed!
Ik ben ook begonnen met de eerste keer piepen te negeren. Of in zoverre, ik stap bij de eerste piep niet meer gelijk uit bed. Wacht eerst ff of ze toch weer gaat liggen. Ik hoor aan haar piepen al of het echt, echt moet of dat ze een beetje zit te zeuren. Maar meestal is het zo dat als ze toch weer gaat liggen, ik een uur of wat later alsnog in de tuin sta omdat ze dan toch echt moet.
En dan het bijten....of eigenlijk is het al lang geen bijten meer maar happen. Dat ze bij ons in de handen hapt als ze blij is of met spelen mwahh dat vind ik allemaal geen probleem. Bij mensen op straat is het ook nog altijd het eerste wat ze doet als men haar wil aaien. En ook bij het ontmoeten van andere honden wil ze maar 1 ding....happen waar ze maar happen kan. En we komen (nog) geen hond tegen die dat niet accepteert en dus blijft ze aan de gang. Ik ben eens benieuwd hoe hiermee om te gaan. Wat kan ik als baasje doen om dit gedrag te sturen? Of is dit iets wat vanzelf gaat veranderen. Of laat ik het aan de hond die ze tegenkomt over? We zijn 1 keer een hond tegen gekomen waarbij ze het niet deed. Die straalde echt iets uit en dat pikte ze heel goed op. Als andere honden aleens een snauwtje geven of de kop wegdraaien en gaan gapen....het doet haar niets. Ik vraag altijd aan mensen of ze kennis mag maken en zeg er altijd bij dat ze druk is en graag hapt. De mensen die hun hond kennen en aangeven dat tie niet er van houdt daar laat ik haar, uiteraard, niet bij. Mag ze kennis maken dan houdt ik haar kort aan de lijn en kijk even in wat voor mate ze bezig blijft en hoe de andere hond reageert. Meestal haal ik haar na een korte begroeting terug of houdt haar zo vast dat ze net contact kan maken maar niet elke keer in die andere hond kan hangen. Ze wil zo graag spelen maar vooralsnog komen we geen hond tegen waarmee ze ook echt eens kan spelen.Ik denk dat je jongere hondjes nodig hebt (richting haar eigen leeftijd) om lekker mee te spelen. Ben benieuwd of ze daar dan mee gaat spelen of dat ze die gaat "terroriseren"
dus ik zou wel een beetje stevig formaat hondje nemen (groter dan zij, steviger dan zij). Er komt natuurlijk een dag dat ze een hond tegen komt die het niet pikt. En ik denk dat ze daar ook wel van leert. En zich de blaren schrikt. Mogelijk zet ze het die keer zelfs op een gillen, of ze kweet niet wat is aangedaan. Ik waarschuw je alvast 
. Ik denk eerlijk gezegd dat het niet verkeerd is om een stabiele volwassen hond te zoeken die wel grenzen aangeeft. Misschien toch terug naar de hondenschool en daar hondjes zoeken met wie ze kan spelen (onder begeleiding) en stabiele volwassen honden die haar een lesje in hondenmanieren kunnen leren? Want zo te lezen kom je dit soort mensen met honden niet echt vaak in het wild tegen.We zijn 2 weken terug bij een nestreunie geweest en daar kon ze eens lekker los (letterlijk en figuurlijk) met broers en zussen. Wat een lol heeft ze gehad! En hierbij was haar bijten/happen niet erg want ze deden allemaal hetzelfdeHet is en blijft toch wel een bijzonder ras
) 
. 
