[zurca]

Al mijn honden kennen maar 1 commando en dat is ´ho´ en dan wil ik dat iedereen bevriest. Erg handig in allerlei situaties (lijnen in de knoop, aanstormende mountainbikers, etc)
Verder kunnen ze 0 trucjes (zit, af, blijf, etc), want dat boeit mij geen reet.
Ze kunnen allemaal heel goed aanwijzingen opvolgen, dus in die zin kennen ze wel commandos omdat ik dan altijd dezelfde gebaren icm dezelfde woorden gebruik. Bijvoorbeeld: ik gebaar naar de achterklep en zeg ´in de auto´ en dan springen ze 1 voor 1 in de auto. En dat bij alle dagelijkse handelingen, maar ik vind dat meer leefregels, zodat iedereen weet wat er verwacht wordt/gaat gebeuren.
En wat iedereen al zegt: je moet doen wat jij wil. Jouw hond, jouw leven, jouw regels.

Weet je, daar heb je een goed punt! Tous en Ziggy kende bijna geen echte aangeleerde commando's maar doordat ik in bepaalde situaties blijkbaar altijd hetzelfde zei, gingen ze dingen uitzichzelf doen. Liepen ze bijvoorbeeld aan de andere kant van een boom langs, dan zei ik "deze kant" en trok ze met de lijn de juiste kant op. Na verloop van tijd zei ik alleen "deze kant" en kwamen ze zelf aan de juiste kant langs het obstakel.
Zo ben ik met Pippa ook bezig, ik zeg nog steeds "deze kant" bij een obstakel. Nu haal ik haar aan de lijn nog naar de goede kant toe maar zij zal die dingen ook op gaan pikken.

En ik ken eigenlijk geen Jack Russel Terriërs die niet hap-graag (en druk en fel) zijn. We noemen het niet voor niets Jack Russel Terroristen.

Wij hebben het ook altijd over Jack Terroristen... en nu hebben we dus onze eigen Terroristische Takke Terrier
Ik moet zeggen dat het ras ons niet tegenvalt, we hebben ons goed ingelezen en goed laten informeren en kennis gemaakt. Het blijft allemaal anders als het eenmaal in huis is maar ze is gewoon een lekker ding. Het hele puppieding dat vind ik wel een hele opgave! We willen het zo graag goed doen, je leest zoveel over "dit belangrijk, daarmee goed opletten" en dan inderdaad ineens vele mensen die denken het he-le-maal te weten. Ik wordt daar dus onzeker/onrustig van. Dan ga ik ineens alleen maar zien wat ze dan nog niet kan en wat ze allemaal doet wat misschien niet hoort of gewenst is. Ik ben zelf nogal van "het glas is half leeg ipv halfvol", vervelende karkatereigenschap maar eentje die ik moeilijk kan ombuigen bij mezelf. Vind het dan ook heel fijn om hier op BP iig mijn verhaal kwijt te kunnen en dat er altijd weer mensen zijn die reageren. En dan zo reageren dat ik denk "oh ben toch niet de enige waar het zus gaat of kijk die doet ook zo" En jullie tips vind ik ook waardevol!

Ik wil niet eens een ideale hond, want ik hou wel van eigenaardigheden en een beetje koppigheid. Dus wat dat betreft heb ik misschien een ideale hond trekken aan de riem is inderdaad vreselijk irritant. Maar liever dat dan een slaafse hond die je maar met een schuin oog aan blijft kijken, want daar zou ik helemaal ibbelig van worden.

Ik ben ook geen consequent opvoedende baas. En Joep is mijn eerste hond, dus ik moest minstens net zo veel leren als hij. Dat maakte wel dat we bij Gijs beter hebben opgelet met trekken, want als die dat net zo veel zou doen had ik echt niet naar buiten gekunnen met ze

Dus nou ja. Ik ga voor goed genoeg. En dat betekend dat er hier altijd wel spanning op de lijn staat, die hangt eigenlijk nooit in een slap boogje. Het zij zo. Compleet in de lijn hangen, daar werk ik dan wel aan en dat vind ik niet goed, want dat doet mij pijn. En moet voor Joep ook niet goed zijn. Ik vind het niet zo erg om 6 x 'af' te zeggen voor ie gaat liggen. Omdat ie eerst lijkt te denken, hé, iemand zegt iets. Oh het is mijn baas. Wat moet ik doen? Af? Uhhhh af. Euhm *trekt register in hersenen open op zoek naar het woord af* oh af, liggen dus. Waar ga ik liggen. Eens kijken. Hé, ligt daar een kruimel? Oh wacht ze zegt af. Oke. Liggen dus. Draai draai draai draai. En ja hoor, het ligt Zo rollen wij gewoon, Joep en ik.

Mensen zullen soms heus wel denken, wat doét zij. Zeker nog toen ik met 2 liep. Of als ik hem los laat lopen en hij komt gewoon écht niet omdat hij helemaal into een bepaalde grasspriet is. Maar ach, ik denk ook wel eens wat over anderen, dus dan is het weer mooi in evenwicht hé, het universum

Bedenk wat jij belangrijk vind voor jou en voor jouw hond. Werk daar aan, en dan is het goed toch?

Bedankt Eelke, ik heb hartelijk moeten lachen om je stukje over "af" Zie het zo voor me...En zo zitten wij ook wel in elkaar, we vinden het niet erg om iets te moeten herhalen voor de hond het uitvoert. Als het uiteindelijk maar gedaan wordt

[zurca]

Succehesssss

Van alle scenario's is deze zo slecht nog niet !

Dag 2....gisteren is goed verlopen. Vanmorgen kort rondje gelopen maar ze kan al niet normaal aan de lijn lopen ("Ze trekt nog wel he?! Ja....ze trekt nog wel ja.... ) dus echt rustig wandelen is er al niet bij
We zagen de afgelopen week al verbetering, ondanks dat ze toen toch ook los heeft gelopen, dus we hopen gewoon dat ze er met deze 10 dangen extra rustig aan doen vanaf is. Had wel een beetje het idee dat de arts vond dat we veel met haar lopen dus misschien dat straks toch nog maar eens iets terugschroeven..

(Drie dagen zijn we thuis. Die dagen werk ik een aantal uurtjes. Dan lopen we 3 tot 4 wandelingen met haar. Die verschillen van 10 minuten tot ongeveer 30 a 45 minuten. Het zijn altijd 2 korte rondjes en iig 1 wat langere. De andere dagen zijn we in Garderen. Dan lopen we 3 wandelingen. Twee keer per dag naar het bos, een uur tot anderhalf uur en dan voor het slapen gaan nog een kwartiertje 1 twintig minuten. Heel soms zit er een uitschieter tussen, dan is het lekker weer, lopen we lekker... Pippa in haar element en dan vergeten we de afstand in de gaten te houden en zo liepen we ineens een keer 5 km met haar. Maar we proberen niet meer dan 4 km te wandelen en als dat zo is bij de eerste wandeling dan wordt het 2de rondje bos korter. Ik vind het lastig om daar balans in te vinden, dus zo te wandelen dat zij haar ei kwijt kan maar dat het niet "schadelijk" is voor haar... Vanaf welke leeftijd kan je zulke dingen als wandelen en het springen van bank/stoel wat meer los gaan laten? Vanaf een jaar? )

Niet aan jezelf twijfelen, je doet het hartstikke goed!
En het is helemaal aan jou of je haar wel of geen 1001 dingen wilt leren.
Harry kent heel veel gekke trucjes; we hebben er niks aan, maar hij vindt het leuk om te doen. Daar hoef ik bij Viet & Jo niet mee aan te komen.
Die kennen "zit" en "HIERRRRR" (als er geen wild in de buurt zit ) en dat was het dan wel.
Jullie Pippa en jullie beslissen wat wel en wat niet.

Ik moet nu gelijk denken aan een meneer die ik tegen kwam hier op het strand. Ik had Vito net, dus hij liep nog aan de lange lijn.
Komt er een man naar me toe en zegt, ik heb een tip voor jou. Een tip, wat dan?!
Je moet je hond steeds een koekje geven wanneer hij naar je toe komt, dan kan hij binnenkort los lopen.
Jeetje meneer, wat een super tip. Dat ik daar niet zelf aan heb gedacht

Haha ja die Podencootjes...die weten het wel! Ziggy had het trouwens nog beter voorelkaar. Als we die iets probeerde te leren dan trok ze haar "iek niette begrijppe, iek espanjol kop" en dan kwam het erop neer dat ze toch haar snoepje kreeg maar er niets voor had hoeven doen hoezo die hond is niet slim?!
En Tous kon ook wat trucjes. En als ik hem dan vroeg wat te doen, dan deed hij ze gelijk allemaal achter elkaar want met het aanleren had ik blijkbaar vaak dezelfde volgorde gedaan. Dus had hij zoiets van "ah ik moet dit doen, dan komt daarna dat en dan dat..."

[zurca]

Fijn dat de afspraak bij de arts goed ging! Nu even rustig aan en dan kan je er weer gerust op zijn!

Niet twijfelen hoor. Je pup MOET helemaal niets. Ze is van jou en jij bepaald. Simpel. En onthou, als ze zus kan, moet ze ook zo kunnen en als ze dat kan moet ze ook dit kunnen. Dikke onzin, het enige wat belangrijk is, is dat jullie blij zijn met wat ze kan en doet.

Ik was ooit ook eens zo teleurgesteld. Ik kreeg Oscar niet aan het volgen. En nou hoefde hij van mij niet per see goed te volgen, maar ik wilde graag aandacht van hem naar mij, ipv ik die zijn aandacht maar steeds probeerde te krijgen. Eindelijk lukte het en wat was ik blij! Vanwege onze samenwerking en hoe we dat samen voor elkaar hadden gekregen. En het enige commentaar wat ik kreeg was hoe ik mijn hand beter kon houden en wat Oscar nog beter moest doen en dat de 10 meter die lukte uitgebouwd moest worden naar.... Ja naar wat eigenlijk? Rot lekker op allemaal, ik was gewoon kei blij met mijn hondje en dat was het enige wat had moeten tellen.
Dat blij zijn met iets, net als het balen van iets, moet bij jezelf weg komen. Want jullie leven met haar samen en jullie zijn degene die het er mee moeten doen.

En onthou altijd: de weg is veel belangrijker dan het eindresultaat! Want die weg leg je samen met je hond af en bij het eindresultaat staat uiteindelijk niemand anders om je te feliciteren.

Ik kan er nu inderdaad meer rust van hebben dat er geen al te gekke dingen mis zullen zijn met haar poot.
Als ik zo om mij heen hoor en zag op de hondenschool, dan vind ik dat er best veel van een pup verwacht wordt. Misschien net een beetje als met kinderen nu, die "moeten" ook zoveel... Ik ben meer van "laat maar lekker pup zijn en de rest komt wel...of niet )Maar blijkbaar "hoort" dat niet en moet een pup gewoon zich al snel gedragen en veel kunnen...

Tammo hebben we het "uit" knopje geleerd (zoals de trainer het toen noemde). Dat is gewoon zit. Als hij echt hyper de pieper is dan vragen we hem te gaan zitten, over het algemeen met een handsignaal en een rustig zit.
Dan is hij even uit en dat is soms toch wel handig. Ook kent hij af of "ga nou maar gewoon liggen" in de lange versie. Hij moet dan wel eerst een rondje draaien en gaat op de ontspannen hang op de zij houding liggen.
Allemaal prima wat ons betreft.

Hij was in het begin ook erg happerig meestal bij het lopen. Conclusie van de trainer "hij remt jullie af, het gaat te snel". Dus even stilstaan en de pas wat inhouden en idd het happen werd ook snel minder

Voor als we thuis komen of als er bezoek binnenkomt hebben we Tammo geleerd zijn botje te pakken. Dat hielp in het begin ook erg tegen het happen. Nu gaat hij echt naar iets op zoek om te pakken als ik thuis komt. Kan varieren van zijn botje tot een blaadje of een pluisje.

Voor de rest is het idd niet normaal hoe brutaal mensen kunnen zijn. Dat ze tips hebben is daar aan toe maar je gaat toch niet zomaar aan de lijn van een andere hond sjorren

Knap dat Tammo "op commando" even zijn rust kan pakken! Ik vind het wel een idee om met zoiets bij Pippa ook aan de slag te gaan. Als de dingen buiten haar even te veel worden gaat ze uitzichzelf al zitten. Even de boel bekijken... Misschien kan ik op dat gedrag verder "breien"

Gatver wat een nare mensen zijn er toch... En ik heb dat met Jacy ook gehad, onder de indruk zijn.... Snow luistert voor geen meter, absoluut niet opgevoed maar een heerlijke hond, gewoon omdat ik me niet op mijn kop laat zitten.
Als ik het kan Zurca, kan jij het ook

Wel naar dat ze nu al zoveel rust moet pakken... Hopelijk gaat het snel beter met haar

Thanks!! Ik ga mijn best doen

Zorgen dat die vreemde haar met rust laat en haar laten bepalen wat er gebeurt.
Scott is ook zo'n hondje wat te pas en te onpas door wildvreemden wordt aangehaald. En dan hapt ie dus ook.
Meestal volgt er dan wat gezever dat dat niet vriendelijk is. Krijgen ze van mij terug dat ongevraagd aan m'n hond zitten ook niet vriendelijk is.
En als ze gaat lopen springen bij vreemden om aandacht, aan die mensen vragen om dr te negeren totdat ze op vier poten staat.
Sowieso is het handig als ze een beetje door de knieën gaan en liefst ook aaien over de borst of haar rug. Zo'n zwaaiende arm en hand boven je koppie kan ook gewoon bedreigend zijn, zeker bij zo'n kleine smurf.

En happen is ook gewoon communiceren he, ze geeft hiermee bijv aan dat ze iets spannend vind. Ik zou dus ook niet in de weer gaan met een plantenspuit maar juist in kleine stapjes en veel belonen gaan trainen op de zaken die ze niet wil.
Scott heeft een paar keer in mn handen gehapt als pup. Tot ik een heel hoge au gaf en direct wegliep, dat maakte indruk en het was gelijk over. Toen was ie echt pas een maand of 3 denk ik.

Ik bedacht mij gisteren ergens tijdens het typen van een atwoord inderdaad dat ik ga proberen om mensen af te remmen als ze willen aaien! En je andere tips, je hebt helemaal gelijk....ik weet het ook maar houdt dan vaak mijn mond tegenover vreemde. Dat meot maar eens gaan veranderen

Het happen bij iets wat ze niet wil is, zoals ik het kan beoordelen, niet omdat ze iets spannend vind maar ze wil het niet en dan wil ze het ook echt niet. En misschien heeft ze met haar gehap een aantal keer resultaat gehad in de tijd dat haar happen nog bijten was.

[pearlsofpassion]

En gewoon verbaal even zeggen dat het niet mag op dat moment?

Ik denk eraan dat Kleintje (een kat he , maar goed, terriers zijn ook zo eigenzinnig ) moord en brand schreeuwde als ik bv haar nagels wilde knippen. Drama queen was ze , en ze vond het dus niet leuk, maar ze was niet bang oid. Goed, ze mocht het niet leuk vinden, maar het moest toch gebeuren. Zij het rustig en met respect.
Dan wilde ze ook wel eens happen (dreigen dus, niet bijten), en dan reageerde ik gewoon met 'eh !' zoals je bij een kind zou doen met een vinger in de lucht zo van 'pas op he!'. En dat werkte bij haar. Ze reageerde verongelijkt, maar hapte niet, of beet toch zeker niet. Ze mocht protesteren maar niet happen of krabben.
En tussendoor ging ik de hele tijd rustig verbaal prijzen en belonen. Aaitjes indien mogelijk. Haar geruststellen met m'n stem.
En achteraf een snoepje, al kan dat evt ook tijdens, en dat wilde ze dan vaak niet, want 'Kleintje werd niet omgekocht' Ze kon dan echt met een trots en verongelijkt gezicht een snoepje weigeren. Ze leek echt te zeggen ' jaja, nu moete nie afkomen me uw snoepje ze'.

Voor mij gaat het over respect voor elkaar. En als je band sterk genoeg is en je rustig blijft (dus niet kwaad worden), kan je dus wel iets bereiken dat ze echt niet leuk vinden zonder dat het een gevecht wordt of iemand pijn gedaan wordt. Bij katten zijn er vb mensen die al bij voorbaat ze bij het nekvel grijpen als ze iets willen doen, al is het maar een pipetje in de nek of zo. Dan start je dus al met een agressieve handeling en ben je al verloren in mijn ogen. Met wat geduld en respect bereik je meer. Zeker op lange termijn. Je behoudt haar vertrouwen, maar ze leert toch af en toe iets te verdragen wat ze niet erg leuk vind. Dat is geen foute les. In het leven moet dat nu eenmaal af en toe. En daarna belonen met iets wat ze zeer lekker of leuk vind, maakt het voor haar ook net iets minder erg.

Dit geldt trouwens niet voor zaken waar ze bang voor is hé, enkel voor dingen waar ze geen zin in heeft. Bij angst moet je ten aller tijde proberen geruststellen en rustig aan doen.

Plantenspuiten ben ik dus ook niet gek op. Ofwel vind ze het niet erg en dan werkt het toch niet, ofwel ondermijnen ze het wederzijds vertrouwen dat je met haar wil opbouwen. Het is ook een vrij agressieve handeling, ttz als ze het niet als dusdanig ervaart, werkt het toch niet.


Qua happen bij onrust en opwinding zou ik idd zoveel mogelijk negeren. Zoals Pluk zegt. Als het erg is, au roepen en haar even negeren. Even van haar weggaan. Dat maakt meer indruk dan je zou denken.
Ik heb ook een vb (weer katten sorry). Ik houdt niet van katten die in m'n armen of benen 'melken'. Dus met de nagels zachtjes klauwen en masseren. Ze mogen dat in hun mandjes, in hun knuffels enz, maar niet in m'n lichaam. Luis doet het zelfs in de lucht als je hem aait, of streelt heel zachtjes met z'n nagels langs men huid.
Ik leer m'n katten dat melken dus af, anders vind ik kat op schoot echt niet leuk en het moet voor ons beide fijn zijn. En dat doe ik heel simpel door, als ze het in m'n benen of armen doen, even op het pootje te duwen. Niet zo hard dat het pijn doet he, gewoon even zachtjes op duwen. Ze vinden dat een beetje vervelend en dan stoppen ze ermee. Voor 1 sec uiteraard, dus dat is een werk van lange adem. Maar op den duur werkt het wel. Of het pootje even opnemen en verleggen.
Luis was heel hardnekkig, ook al 16 weken oud toen hij bij ons kwam en heel erg melkerig, ik was er bij hem niet zeker van of hij het nog wel kon afleren. Maar het is wel gelukt.
Alleszinds, al en toe blijf je bezig. En als ik dan vb voor de 28ste keer op 5min tijd het pootje aangeraakt had, en ik het beu was, dan zette ik katje van mijn schoot.
Hij mocht vrijwel meteen terugkomen hoor, maar dat even wegzetten maakt echt indruk.

[Kaela]

Ik kan er nu inderdaad meer rust van hebben dat er geen al te gekke dingen mis zullen zijn met haar poot.
Als ik zo om mij heen hoor en zag op de hondenschool, dan vind ik dat er best veel van een pup verwacht wordt. Misschien net een beetje als met kinderen nu, die "moeten" ook zoveel... Ik ben meer van "laat maar lekker pup zijn en de rest komt wel...of niet )Maar blijkbaar "hoort" dat niet en moet een pup gewoon zich al snel gedragen en veel kunnen...

Blijkbaar "hoort" het, maar he, als ik tijdens mijn gemiddelde rondje door een willekeurig park loop, dan hebben er toch héél veel die boot gemist hoor

[eelke]

Nou Joep zoog als pup commando's! Die was perfect toen! Ik denk dat het dan wel goed en leuk is, want je leert elkaar kennen, en als je het allebei leuk vind heb je positief contact met elkaar en dat is goed. Maar daar moet je ook de hond naar hebben. Gijs vond er echt drie keer niks aan. Die deed twee keer hetzelfde maar daarna kon je het uitzoeken hoor. Die ging zitten en verzette geen stap meer, zoek het maar uit met je rondjes rond het veld, en je af, ik heb toch laten zien dat ik het kan? (oké af heeft hij daarna altijd heel dramatisch gedaan door zijn kop in de lucht te gooien, en dan een soort neer te storten, als hij dat op commando moest doen).

Het is toch niet altijd zo van dat happen, dat je dan te snel gaat? Het is toch ook gewoon (vooral) hoe honden en pups met elkaar spelen, met bijten en met hun bek, en dat ze moeten leren dat dat bij mensen anders gaat?

[zurca]

Nee, Pippa hapt in je handen als ze blij is, bijvoorbeeld als we thuis komen en zij is alleen geweest. Dan is ze enthousiast en hapt in je handen. Speeltje geven werkt best goed. En enthousiast is ze ook als vreemde haar willen aaien, mensen zijn leuk wordt ze blij van en dus ook dan is het happen.
Verder hapt ze ons als ze iets moet wat ze niet wil. Bijvoorbeeld als ze haar tuig aan moet. Dat ding vind ze niet oke en dan hapt ze en gromt ze er heel gevaarlijk bij. Wij blijven rustig, blijven met snoepjes aan de gang maar uiteindelijk moet ze toch haar tuig aan. Ze hapt ook bij het nagels knippen, of beter gezegt als ze denkt dat ik dat wil doen. Maar daarmee ben ik wel begonnen met stap voor stap oefenen. Ze heeft met spelen een keer haar nagelriem kapot gehad, bloed overal. Dus toen moest ik echt kijken wat er mis was. Daardoor wil ze niet meer dat we aan haar poten zitten. Kijk bij zoiets zet ik dan niet door maar daar gaan we mee aan de slag.


Gisteren dag 2 van "houdt u 6 maanden oude takke terrier rustig". De dag zelf ging oke maar eindigde in een racepartij in de tuin Vandaag dag 3 en ze is hieperdepieper....haar bijtgedrag komt weer terug (in je broek gaan hangen) *zucht* nog 7 dagen te gaan.

[eelke]

Ah, twee soorten happen dus.

Misschien kun je de clicker gebruiken bij het aanleren van dingen die ze niet wil?

[Siberienne]

Nee, Pippa hapt in je handen als ze blij is, bijvoorbeeld als we thuis komen en zij is alleen geweest. Dan is ze enthousiast en hapt in je handen. Speeltje geven werkt best goed. En enthousiast is ze ook als vreemde haar willen aaien, mensen zijn leuk wordt ze blij van en dus ook dan is het happen.
Verder hapt ze ons als ze iets moet wat ze niet wil. Bijvoorbeeld als ze haar tuig aan moet. Dat ding vind ze niet oke en dan hapt ze en gromt ze er heel gevaarlijk bij. Wij blijven rustig, blijven met snoepjes aan de gang maar uiteindelijk moet ze toch haar tuig aan. Ze hapt ook bij het nagels knippen, of beter gezegt als ze denkt dat ik dat wil doen. Maar daarmee ben ik wel begonnen met stap voor stap oefenen. Ze heeft met spelen een keer haar nagelriem kapot gehad, bloed overal. Dus toen moest ik echt kijken wat er mis was. Daardoor wil ze niet meer dat we aan haar poten zitten. Kijk bij zoiets zet ik dan niet door maar daar gaan we mee aan de slag.


Gisteren dag 2 van "houdt u 6 maanden oude takke terrier rustig". De dag zelf ging oke maar eindigde in een racepartij in de tuin Vandaag dag 3 en ze is hieperdepieper....haar bijtgedrag komt weer terug (in je broek gaan hangen) *zucht* nog 7 dagen te gaan.

Dat klinkt als happen vanuit andere emoties en dat kan een andere benadering eisen.
Dat happen uit blij zijn, is eigenlijk afreageren omdat ze het op een andere manier niet kan uiten & gebrek aan impulscontrole. Wat je doet met speetje geven is helpen met die uiting afreageren. Maar je zou er ook nog een stapje bij kunnen doen. Bij mij was het springen. Ik wil niet bedolven worden onder twee springende honden als ik thuis kom. Dus was het zitten voor aandacht, springen dan draaide ik weg, billen op de grond dan kregen ze aandacht. Dat gaat dan niet zozeer om dat zitten maar meer om aanleren van zelfbeheersing. Persoonlijk vind ik dat iets heel belangrijks bij jonge honden.

Dat grommen omdat ze dat tuig niet wil is communicatie en aangeven van grenzen en wellicht ook boosheid. En dan loop je tegen haar eigen wil aan en het feit dat jullie een verschil van mening daarover hebben. Voor mij maakt het uit of een hond boos / bozig is en zin doordrijft of zich in een hoek gezet voelt en frustratie uit. Bij de eerste: dan kom ik wel eens met een nee en foei en "het kan best dat jij dat niet wil maar het gebeurt toch" en bij dat laatste is het 10 stappen terug en langzaam opbouwen (zoals met de nagels). Shad heeft bijvoorbeeld moeite met de dierenarts nadat hij daar iets pijnlijks mee heeft gemaakt, op een of andere manier is het nu vooral de neusenting die een gevecht oplevert. Daar winnen we niks mee, dan ben ik alleen maar aan het afdwingen van iets. Dus zijn we begonnen met trainen op aanraking vd neus etc. Totdat hij meer kan ontspannen.

Maar toen Shadow nog jong was deed hij aan frustratiehappen. Dus bv in mij bijten omdat hij perse naar hond X toe MOEST. En dan corrigeer ik wel. Want op dat moment maakt hij een keuze die mij niet zint, afreageren van zijn frustratie op mij en dat heeft hij niet te doen, hij moe(s)t respect leren voor mijn lijf. Op het moment dat dat gebeurt is hij pissig, c.q. gefrustreerd en niet angstig-happerig.

En dat zie je bij honden onderling ook wel, bij mijn vorige husky kon ik precies aflezen wanneer een andere hond uitviel uit agressie of uit angst/onzekerheid. Daar reageerde hij heel anders op.

Pffff weer heel verhaal , de bottomline is dat je best ook mag vertrouwen op je gevoel erbij.

Korte anekdote: wij waren bij onze vorige husky een keer heel lang aan het klooien met het aandoen van zijn tuig. Ineens schott hij naar achteren en er vandoor, de wijde wereld in. Het donkere land in (we gingen steppen in de avond). Ergens liepen daar schapen en kippen en ... Echt joh, we waren letterlijk even stijf van angst met een gevoel "dit gaat fout en waar gaan we in godsnaam deze hond terugvinden"
Maar binnen een paar minuten kwam hij terug wandelen en liet zicht rustig zijn tuig aandoen. Hij was zoooooo opgefokt met "ik wil rennen ik wil rennen" dat zijn geduld met ons duidelijk op was en hij moest echt effe het eruit lopen...

deze is ook nog wel leuk:
https://www.patriciamcconnell.com/theot ... management

[Pauline]

Sterkte met het rustig houden van je meisje!!! Natuurlijk is dat lastig en frustrerend voor haar.

Door al het geschrijf over wat je hond wel of niet moet kunnen en over hoe slim of juist niet ze zijn, moet ik weer aan Joep denken. Joep was zo slim dat hij dom kon doen.....

Op de hondentraining waren wij de laatsten en dan had hij bij de 5 daarvoor de kunst afgekeken. Als we aan de beurt waren deed hij feilloos wat hij moest doen, maar als het dan herhaald moest worden keek hij je aan van: "Ja duh..... ik heb het gedaan, je weet dat ik het kan en dat moet maar goed zijn!"

[Robian]

Ik bedacht mij gisteren ergens tijdens het typen van een atwoord inderdaad dat ik ga proberen om mensen af te remmen als ze willen aaien! En je andere tips, je hebt helemaal gelijk....ik weet het ook maar houdt dan vaak mijn mond tegenover vreemde. Dat meot maar eens gaan veranderen

Mijn honden hadden als pup allemaal puppyschurft... (geen idee of het bestaat )
Mensen weten niet hoe snel ze hun handen terug moeten trekken als je zegt "pas op hoor, hij heeft puppyschurft".

Werkt trouwens ook prima bij mensen die hun hond willen laten kennismaken met je pup

[Siberienne]

Mijn honden hadden als pup allemaal puppyschurft... (geen idee of het bestaat )
Mensen weten niet hoe snel ze hun handen terug moeten trekken als je zegt "pas op hoor, hij heeft puppyschurft".

Werkt trouwens ook prima bij mensen die hun hond willen laten kennismaken met je pup

[Lizzy]

Hoe gaat tie daar? Ik vind rustig houden een ramp. En soms twijfel ik ook serieus of dat allemaal wel zo'n goed plan is.... De meeste blessures zijn juist weer gebaat bij beweging . Lastig he....

[zurca]

Nou Lizzy, wij zijn ook voor een tussenweg gegaan. Want ze ontplofte zowat. En dat gaf dat zodra ze in de tuin of huis liep als een debiel ging crossen. Dus we lopen gewoon 3 tot 4 wandelingen met haar. En die zijn wel korter dan anders maar gisteren toch echt ff 2 km met haar in het bos gelopen. In haar tempo en lekker veel snuffelen. Kijk dan is ze in huis rustig. Het lijkt mij beter om haar aan de lijn uit te laten dan dat ze over het laminaat (liggen wel kleden maar niet overal) gaat glijden.
En we zagen ook al resultaat toen we zelf begonnen waren met alleen aan de lijn uitlaten. Dus hopelijk is de combi van aan de lijn, kortere wandelingen en ontstekingsremmer voldoende!
Vraag me wel serieus af hoe het zal moeten gaan als ze echt iets heeft en een operatie nodig zou hebben en dan 3 weken niks mag doen. Dan kunnen ze wel iets kalmerend meegeven want na 3 dagen rustig aan doen veranderde ze al in een monstertje

[zurca]

Mijn honden hadden als pup allemaal puppyschurft... (geen idee of het bestaat )
Mensen weten niet hoe snel ze hun handen terug moeten trekken als je zegt "pas op hoor, hij heeft puppyschurft".

Werkt trouwens ook prima bij mensen die hun hond willen laten kennismaken met je pup

Die ga ik onthouden