[eelke]

Goed, oké, misschien dan wel een knipoog met een serieus randje.

Joep heeft een probleem. Zoals vorig jaar 'de vloer is lava' een internethit was, heeft Joep een tik die er op lijkt. Hij denkt dat vloeren glad zijn. En dat zijn ze vaak niet.

Laminaat kan wel glad zijn. Onze pvc vloer is echt niet heel erg glad. De antislip vloer bij mijn oma helemaal niet. Eigenlijk denkt hij regelmatig dat alles waar geen tapijt ligt te glad is om te lopen.

Oké, kan, dat kun je in het lichamelijke zoeken, maar, probleem, hij denkt dan dat het van links naar rechts glad is, maar van rechts naar links niet. Hij durfde niet te lopen op het laminaat van de overloop, maar wel in de gang, wat hetzelfde is.

Hij denkt 'ohhh neee glad!' spant zijn lijf aan, verkrampt, denkt, oké dan maar snel dan valt het mee, en glijd dan natuurlijk juist uit.

Het is wel serieus lastig, en ik denk in de toekomst ook wel vervelend voor zijn lijf, want hij glijd zo juist vaak uit. Voorkomen lukt ook niet helemaal, want in huis hebben we al strategische vloedkleedjes (een deurmatje in het midden is voor hem genoeg om relaxt door de gang te lopen...) maar op andere plekken kan dat natuurlijk niet, zoals bij de dierenarts.

Ik weet niet zo goed hoe ik hier mee om moet gaan. Druk zetten of aanmoedigen helpt niet, want dan wil hij juist alleen nog maar harder en gaat het juist mis.

Het is soms echt net een bambi op het ijs... iemand tips?

[Fenixjuh]

Veel oefenen met snoepjes tussen zijn potten? Op die manier wordt langzaam lopen juist beloond, en niet het vooruitgaan.

Verstuurd vanaf mijn PRA-LX1 met Tapatalk

[Borke]

Kan het met zijn aicht te aken hebben in combinatie met de lichtval. Ik vind het zo frappant dat hij zo verschillend reageert op 2x dezelfde vloer. Als je op zijn niveau (op de knietjes) naar die vloeren kijkt, zie je dan verschil?

Hoe oud is hij eigenlijk?

[Kaio]

Ik heb er ook zo eentje.
Wij noemen het drempelvrees want het komt meestal in deuropeningen voor ( met of zonder drempel)
Uiteindelijk niet echt grappig maar ja erom huilen is ook zoiets

Hier durft meneer soms niet door een deuropening, of een ruimte in te gaan. Werkkamer van mijn man durft ie niet meer in om een of andere reden. We hebben ook 2 deuren naar de gang en de deur naast de keldertrap durft hij niet. Of langs de muur idd zo snel mogelijk. Daar kun je de trap naar beneden schuld van geven, ja die werkt idd ook mee. Bij mijn ouders vindt hij de smalle gang ook eng en daar ligt vloerbedekking, de deur waarin je de lengte ziet wil hij liever niet door en als het moet dan is dat dus idd. al uitglijdend.
Ik weet ook niet wat het is, zou bij hem kunnen dat ie pijn aan ED , dus een scheut heeft gehad in een deuropening, maar ik weet het niet.
Laatst bij mantrailen buiten moest ie een trap op, dat deed die , lekker met zijn spoor bezig. Het was een lange ( en echt wel brede) trap, maar lijkt daardoor smaller te worden. Ineens kijkt hij op beseft iets. Verstijfd en daarna zakte hij in elkaar en flikkerde zo de trap af Dat waren behoorlijk wat treden.
Ik weet wel dat zo'n angst helaas niet trainbaar is. Misschien als je weet waaraan het ligt wat meer. Hier klapt hij echt dicht.
Hij loopt verder dus ook niet graag onbekende donkere ruimtes in of gangen, ik kan dus ook geen buildingsearch ( leegstaand schoolgebouw was het toen)met hem doen, toen heeft ie staan zwalken in de gymzaal, echt zo'n angst. Dat was dan weer meer pleinvrees Maar in de stad bijv loopt ie wel gewoon alle winkels in als het aan hem ligt, goed verlicht?

Maar de overloop dan ziet joep toch ook een trap naar beneden ?

[eelke]

Kan het met zijn aicht te aken hebben in combinatie met de lichtval. Ik vind het zo frappant dat hij zo verschillend reageert op 2x dezelfde vloer. Als je op zijn niveau (op de knietjes) naar die vloeren kijkt, zie je dan verschil?

Hoe oud is hij eigenlijk?

Hij is 8. Ik zie echt geen verschil. Ik heb het idee dat het de ervaring is die hij onthoud, dat als hij heen een keer uitgegleden is omdat hij te blij was, dat hij dat dan onthoud. En dat er dan terug niks aan de hand is, want toen gebeurde er niks.

Maar ook laatst bij mijn oma had hij er last van, en daar is hij eerder nog niet uitgegleden. Het lijkt ook de ene periode erger dan de andere, dan heeft hij het ineens in zijn hoofd lijkt het wel.
Soms vergeet hij het ook. Loopt ie al 3 keer heen en weer, niks aan de hand, en ineens de 4e keer schiet het hem te binnen, verstijfd hij en jawel, dan glijd hij uit.

Kaio, hij is totaal niet bang met traplopen. Hij slaapt bij ons boven, dus hij gaat elke dag een keer de trap op en af. Geen probleem...

Fenixjuh, ja daar zit wel wat in. Hem sowieso leren rustig te lopen. Of dat dan met snoepjes gaat lukken weet ik niet, want meestal wordt hij daar jusit druk van, maar ik kan natuurlijk wel eens kijken of ik hem een commando kan leren eerst hier op het vloerkleed, en daarna uitvoeren op de andere vloeren.

[Kaela]

Ik zeg: clickertraining!

Heel simpel: (eerst natuurlijk de clicker goed aanleren als ie dat nog niet kent!)

Vanaf de kant die hij eng vindt de vloer benaderen. Elke aandacht die Joep aan de vloer besteed clicken en een beloning van de vloer af op de grond gooien. Dus de beloning zo gooien dat ie zich fysiek verder van de vloer vandaan moet bewegen en daarna opnieuw, bewust "het enge" weer op kan gaan zoeken. Alles is goed, kijken, ruiken, die kant op draaien. Hoe miniem ook!
Zodra je sterk de indruk krijgt dat ie erg op zijn gemak is bij een bepaald gedrag (bijvoorbeeld voor de vloer er naar kijken) ga je de grens een klein beetje oprekken. Afhankelijk van wat voor gedrag hij laat zien en echt een klein stapje. Steeds weer belonen van het enge af. Bijvoorbeeld je clickt eerst voor kijken, dan ga je nu pas clicken als ie een beetje zijn hoofd-nek strekt richting de vloer. En daarna als ie zijn neus richting de vloer beweegt. En daarna als ie de vloer met zijn neus aanraakt.

En zo clicker je hem op de vloer. Door van de vloer af te belonen houdt Joep de regie in zijn angst, hij kan zelf bepalen wat ie wel en niet wil doen. En je geeft hem de mogelijkheid om na de beloning echt opnieuw de enge vloer te gaan benaderen.

Oscar had er ook wel het handje van. Niet met vloeren, maar met objecten. Oke, een levensgrote houten tijger in de hal van een restaurant is ook wat bizar . Het eerste jaar in dat restaurant met oma dineren heb ik hem er met vier poten strak langs moeten trekken (marmeren vloer, was niet heel moeilijk), het tweede jaar hadden we ons deze manier aangewend en stond hij met een keer of 6 clicken met zijn voorpoten er tegenop. Als het niet een sjiek restaurant was geweest had ik hem er met de zevende click op laten springen haha.

[eelke]

Hmmm ja, hij wordt alleen van clickeren heel druk (aaalllee kunstjes tegelijk voor een click!) dus daar moeten we dan echt wat rust in zien te krijgen. Ik ga m'n clicker eens zoeken. Heb het hem wel aangeleerd maar niet heel veel verder mee gekomen omdat dat met twee honden onhandig was, maar nu heb ik er natuurlijk nog maar een, en kan het weer wel.

[Border Bandit]

Tje, wat lastig! En vooral vervelend voor hem.

Als ik het lees wordt hij druk van koekjes en clicken.
Is het dan misschien iets dat je met hem gaat knuffelen in de gang?
Rustig op de grond zitten, bv 1,5 meter in de gang en hem 'lokken' en lekker knuffelen. Na een tijdje een stukje verder, etc.

Dat hij de gang leert associëren met rust en prettig?

[Kaela]

Hmmm ja, hij wordt alleen van clickeren heel druk (aaalllee kunstjes tegelijk voor een click!) dus daar moeten we dan echt wat rust in zien te krijgen. Ik ga m'n clicker eens zoeken. Heb het hem wel aangeleerd maar niet heel veel verder mee gekomen omdat dat met twee honden onhandig was, maar nu heb ik er natuurlijk nog maar een, en kan het weer wel.

Je zou kunnen overwegen een ander clickgeluid te leren voor deze "tak van sport". Zodat ie het niet koppelt aan de kunstjes en druk worden. Maar ik denk dat het druk worden snel genoeg over gaat als ie merkt dat je daar niet voor clickt en wel voor wat ik beschreef.

[Fenixjuh]

Dit is wat ik bedoel. Ik beloon in MIJN tempo rustig over gekke dingen lopen. Hij krijgt geen beloning voor het vooruitgaan, maar voor het proberen. Het balanskussen wil hij niet, in deze training maakt dat niet uit, want hij kan erlangs lopen. Thuis zou je dan langer op dezelfde plek belonen.
Het gaat hierbij om de hoge beloningsintensiteit, je ziet dat dit gewoon een gladde vloer is en een border collie die het liefst overal overheen raust.. Ik beloon ook echt op tempo, hij hoeft niet vooruit voor snoep maar krijgt het juist als hij langzaam is, zie je hem vooral in het begin over denken. Volgens mij is dit trouwens de eerste keer dat hij het wiebelbord deed



Verstuurd vanaf mijn PRA-LX1 met Tapatalk

[eelke]

Ja, daar moet ik ook meer voor clickeren denk ik, dan gaat het hele drukke er vanzelf ook wel vanaf.

Net de clicker mee in het bos. Gevolg, ik zei af en hij stond meteen op zijn achterpoten met zijn voorpoten tegen mij op want hij herinnerde zich blijkbaar nog wel dat ik hem 'touch' had aangeleerd tegen mijn hand, met de clicker.

Goooeeedddd, eerst dus eens leren dat hij rustig gaat clickeren. Dan kan hij erna ook wel rustig leren lopen.

Voor nu gebruik ik het commando voorzichtig maar even. Dat gebruik ik ook als mijn neefje in de buurt is, daar remt hij normaal ook wel een beetje op af.

[Too]

Zou hij het snappen als je een nieuw geluid introduceert..een balpen klikje bv
Dan hoef je misschien iets minder hard te werken om eerst een en ander om te buigen

[eelke]

Ja een ander geluid zou ook wel kunnen, maar het is sowieso wel winst als hij wat rustiger wordt met clickeren natuurlijk. Gewoon eens elke dag mee aan de slag gaan.