Hier kunnen jullie lekker kletsen. Dit board is dus niet bedoeld voor serieuze voedings/gezondheidsvragen!

Moderators: Lizzy, Charlie Angel, eelke

#3320785
Siberienne schreef:Tja, daar zit wel een verschil, denk ik, mijn honden kunnen (bijna) niet los. Als ze los zijn met andere honden, denk ik niet dat het echt fout zou gaan, behalve met kleine angstige fluffy hondjes. Wat dus meteen ook een van de redenen is dat ze bijna niet los kunnen, want dat risico wil ik dus niet nemen.

Maar ik heb nog wel een vraag (algemeen): wat is een sociale hond. Want ik ken ook iemand met een paar husky’s die haar honden heel sociaal vindt maar wat ik zie is toch ook het nodige intimiderende gedrag, en dat vind ik dan weer niet nodig.

Overigens; ja, mijn honden vallen soms uit. En dan vooral op ‘eigen’ terrein, naar bepaalde honden, verergerd soms als Spot buikpijn heeft, hangt ook af van wat ik doe, of mijn man erbij is, of.... ik vind het knap complex gedrag soms en ik vind het ook te kort door de bocht om dan meteen te zeggen ‘ze zijn niet sociaal’.
Hier in de wijk is het maar net wie je het vraagt, hoe die mijn honden zal zien. :biggrin2:
Goeie vraag.... Ik vind heel eerlijk gezegd best wel veel honden niet echt sociaal. En ik vind dat ook helemaal niet erg, van mij hoeven ze helemaal niet sociaal te zijn. OK, ik heb het nu niet over de notoire vechtjassen die echt gaan lopen matten en andere honden (ernstig) verwonden. Tuurlijk kan er wel eens een gevechtje plaats vinden, daar heb ik het ook niet eens over. Honden zijn honden en het blijven honden.

Maar wat ik echt niet sociaal vind is wanneer honden keihard op andere honden af komen gedenderd. In 1 rechte lijn. Die twee Laika's hier doen dat. Staart over de rug komen ze keihard op andere honden afgerend (ook op die van mij) en ik ken geen hond die dat prettig vind. Die Husky's komen standaard tongelend aangerend maar doen ook niet heel erg aan beleefdheidsvormen (hoewel 1 van de 2 wel maar die heeft als nadeel dat hij met zijn blauwe strakke blik (blauwe ogen dus) door veel andere honden echt niet gepruimd wordt). De Malamutes die ik ken komen aan lopen en lijken wel direct niks goeds in de zin te hebben. Die intimideren en dreigen. Gelijk. Direct. Maar ze zoeken wel zelf het contact op. Ook al zijn ze 20 meter van een andere hond verwijderd en doet een andere hond geen poging om contact te leggen, contact maken ze zelf. En dan niet op een gezellige manier.

Ik vind dus een hond die niet happy de peppy reageert op een hond die op hen af komt gestierd niet per definitie niet sociaal. Snap je wat ik bedoel? OK, ze hoeven die op hen af stierende hond niet direct op te vreten natuurlijk :biggrin2: , maar ik snap wel dat honden dit niet pikken en uitvallen.

Persoonlijk heb ik dus niet zo'n moeite met niet al te sociale honden omdat ik vind dat wij als mensen erg veel van onze honden verwachten en eisen. Honden moeten elkaar op smalle paadjes maar passeren (waarbij ze dus op elkaar aflopen). En dat moeten ze allemaal nog leuk vinden ook. Het is ergens (vind ik) nog een wonder dat het zo vaak goed gaat. Honden moeten wel gemanaged worden door hun eigenaar en dat ontbreekt in 99% van de gevallen.
#3320786
Mijn 'reactieve' blonde dame reageert heel erg op de oertype honden, naar mijn idee komt dat vooral door de staartdracht, want ze herkent het al van verre.
Zij maakt zich dan ook breed ::) en gaat op stijve poten lopen

Dit is overigens alleen als zij zelf aan de lijn loopt, los heeft ze alleen problemen met andere windhonden en kan ze prima met elk ander ras... hoe die hun staart ook dragen, al zal ze dan wel iets omzichtiger kennis gaan maken (lees..... een veel groter rondje racen en afwachten hoe de reactie is :cool: )

De twee husky's die hier wandelen kunnen er geheid op rekenen dat ze door haar worden uitgekafferd :-[ , terwijl zij dan alleen een oor spitsen en je ze bijna schouderophalend ziet denken "daar heb je die druktemaker weer"
#3320787
Lizzy schreef:Goeie vraag.... Ik vind heel eerlijk gezegd best wel veel honden niet echt sociaal. En ik vind dat ook helemaal niet erg, van mij hoeven ze helemaal niet sociaal te zijn. OK, ik heb het nu niet over de notoire vechtjassen die echt gaan lopen matten en andere honden (ernstig) verwonden. Tuurlijk kan er wel eens een gevechtje plaats vinden, daar heb ik het ook niet eens over. Honden zijn honden en het blijven honden.

Maar wat ik echt niet sociaal vind is wanneer honden keihard op andere honden af komen gedenderd. In 1 rechte lijn. Die twee Laika's hier doen dat. Staart over de rug komen ze keihard op andere honden afgerend (ook op die van mij) en ik ken geen hond die dat prettig vind. Die Husky's komen standaard tongelend aangerend maar doen ook niet heel erg aan beleefdheidsvormen (hoewel 1 van de 2 wel maar die heeft als nadeel dat hij met zijn blauwe strakke blik (blauwe ogen dus) door veel andere honden echt niet gepruimd wordt). De Malamutes die ik ken komen aan lopen en lijken wel direct niks goeds in de zin te hebben. Die intimideren en dreigen. Gelijk. Direct. Maar ze zoeken wel zelf het contact op. Ook al zijn ze 20 meter van een andere hond verwijderd en doet een andere hond geen poging om contact te leggen, contact maken ze zelf. En dan niet op een gezellige manier.
Misschien hebben deze types wel een grotere treshold? (Treshold is het punt waarop de afstand tussen hond en prikkel dermate "klein" is dat de hond het moet benaderen, als een reflex. Waarbij klein relatief is, dat kan makkelijk meer dan 100 meter zijn). Dan is het ook niet gek dat ze dat op een manier doen die dreigend overkomt, ze zijn dan zelf ook totaal niet gelukkig mee. En neem daarbij hun bouw, staart en ogen mee en je hebt voor de ontvangende partij hét recept van een bedreigende situatie.

Oscar reageerde zwaar allergisch op de blikken van deze type honden. Dat ervoer hij direct als heel dreigend. Ik vermeed ze om die reden altijd, want dan is de situatie direct al kansloos. Border collies was hetzelfde verhaal. En bij beide types was de lichaamshouding ook niet behulpzaam. Hoog en met hoge staat bij de oertypes, laag en sluipend bij de borders. Nee, dan stonden we gelijk al met 1-0 achter.
#3320788
Ik vind het wel een leuke vraag, 'wat is een sociale hond'. Ik heb er hier 1 lopen die absoluut niet sociaal is. Ik vind hem echter wel ontzettend lief naar andere honden. De minis van mijn ouders kunnen heel leuk met hem spelen, met trekspelletjes winnen zewel eens, de blinde hond van schoonmoeder wordt rustig begroet.
De laatste keer dat hij werd aangevallen was 2 weekenden geleden, toen ik al in de blub stond, situatie zoals op het filmpje. Dat was 1 keer met de bekken tegen elkaar, daarna heeft hond een trap gekregen en is weggevlucht, baasje interesseerde het niet en liep rustig door zijn appel te eten ::)
De keer ervoor was ruim een halfjaar geleden, hele aparte situatie. Wij stonden tijdens de training langs het hek en er liep iemand met een hond langs. Een ander hondje (groepje met veel reactieve honden) vond dat dat niet mocht en rende erop af om dat te vertellen. Jacy leest de situatie als 'oh help, hij komt recht op mij af' en valt aan. Volgens de trainster was er na 2 grommen een moment dat Jacy terug bij mij wilde komen, maar het andere hondje was zo in paniek dat hij het hele veld over rende en weer bij Jacy in de buurt kwam en Jacy opnieuw de hond aanviel. Hij heeft het hondje tegen het hek geduwd en hing erboven, beide met bekken open toen ik Jacy eraf pakte, maar beide geen haartje gekrenkt, het ging bij beide niet om vechten volgens de trainster maar om bescherming van hun eigen 'ik'.

Verstuurd vanaf mijn PRA-LX1 met Tapatalk
#3320809
Kaela schreef:Misschien hebben deze types wel een grotere treshold? (Treshold is het punt waarop de afstand tussen hond en prikkel dermate "klein" is dat de hond het moet benaderen, als een reflex. Waarbij klein relatief is, dat kan makkelijk meer dan 100 meter zijn). Dan is het ook niet gek dat ze dat op een manier doen die dreigend overkomt, ze zijn dan zelf ook totaal niet gelukkig mee. En neem daarbij hun bouw, staart en ogen mee en je hebt voor de ontvangende partij hét recept van een bedreigende situatie.

Oscar reageerde zwaar allergisch op de blikken van deze type honden. Dat ervoer hij direct als heel dreigend. Ik vermeed ze om die reden altijd, want dan is de situatie direct al kansloos. Border collies was hetzelfde verhaal. En bij beide types was de lichaamshouding ook niet behulpzaam. Hoog en met hoge staat bij de oertypes, laag en sluipend bij de borders. Nee, dan stonden we gelijk al met 1-0 achter.
Dus als ik je goed begrijp zeg je eigenlijk dat het een communicatie probleem is tussen verschillende type honden? De wisselwerking. De ene hond kan goed praten met een oertype of Border Collie, de andere niet. Of simplificeer ik het dan?
#3320810
Fenixjuh schreef:Ik vind het wel een leuke vraag, 'wat is een sociale hond'. Ik heb er hier 1 lopen die absoluut niet sociaal is. Ik vind hem echter wel ontzettend lief naar andere honden. De minis van mijn ouders kunnen heel leuk met hem spelen, met trekspelletjes winnen zewel eens, de blinde hond van schoonmoeder wordt rustig begroet.
De laatste keer dat hij werd aangevallen was 2 weekenden geleden, toen ik al in de blub stond, situatie zoals op het filmpje. Dat was 1 keer met de bekken tegen elkaar, daarna heeft hond een trap gekregen en is weggevlucht, baasje interesseerde het niet en liep rustig door zijn appel te eten ::)
De keer ervoor was ruim een halfjaar geleden, hele aparte situatie. Wij stonden tijdens de training langs het hek en er liep iemand met een hond langs. Een ander hondje (groepje met veel reactieve honden) vond dat dat niet mocht en rende erop af om dat te vertellen. Jacy leest de situatie als 'oh help, hij komt recht op mij af' en valt aan. Volgens de trainster was er na 2 grommen een moment dat Jacy terug bij mij wilde komen, maar het andere hondje was zo in paniek dat hij het hele veld over rende en weer bij Jacy in de buurt kwam en Jacy opnieuw de hond aanviel. Hij heeft het hondje tegen het hek geduwd en hing erboven, beide met bekken open toen ik Jacy eraf pakte, maar beide geen haartje gekrenkt, het ging bij beide niet om vechten volgens de trainster maar om bescherming van hun eigen 'ik'.

Verstuurd vanaf mijn PRA-LX1 met Tapatalk
Ja, ik vind het ook een leuke en goede vraag. Maar waarom vind jij jouw eigen hond niet sociaal? Ik geloof dat ik je verhaal niet helemaal begrijp!
#3320811
Lizzy schreef:
Maar wat ik echt niet sociaal vind is wanneer honden keihard op andere honden af komen gedenderd. In 1 rechte lijn. Die twee Laika's hier doen dat. Staart over de rug komen ze keihard op andere honden afgerend (ook op die van mij) en ik ken geen hond die dat prettig vind. Die Husky's komen standaard tongelend aangerend maar doen ook niet heel erg aan beleefdheidsvormen (hoewel 1 van de 2 wel maar die heeft als nadeel dat hij met zijn blauwe strakke blik (blauwe ogen dus) door veel andere honden echt niet gepruimd wordt). De Malamutes die ik ken komen aan lopen en lijken wel direct niks goeds in de zin te hebben. Die intimideren en dreigen. Gelijk. Direct. Maar ze zoeken wel zelf het contact op. Ook al zijn ze 20 meter van een andere hond verwijderd en doet een andere hond geen poging om contact te leggen, contact maken ze zelf. En dan niet op een gezellige manier.

....


Persoonlijk heb ik dus niet zo'n moeite met niet al te sociale honden omdat ik vind dat wij als mensen erg veel van onze honden verwachten en eisen. Honden moeten elkaar op smalle paadjes maar passeren (waarbij ze dus op elkaar aflopen). En dat moeten ze allemaal nog leuk vinden ook. Het is ergens (vind ik) nog een wonder dat het zo vaak goed gaat. Honden moeten wel gemanaged worden door hun eigenaar en dat ontbreekt in 99% van de gevallen.
Met je laatste alinea ben ik het helemaal eens, waar ik echt een hekel aan heb is aan mensen die keihard doorfietsen met hun hond, recht op ons af. Spot trekt dat echt niet, vaak zie je de andere hond dan ook in de ankers gaat maar baas sleurt hond gewoon mee. En ik heb een hond over de flos.

Voor wat betreft het eerste: herkenbaar. Wat ik denk is dat oerhonden heel sterk in zich hebben dat ze willen weten hoe de verhoudingen zijn. Niet zozeer willen spelen maar dat aftasten. En willen bepalen wat er gebeurt. Vandaar dat ze het ook zelf opzoeken. Ik merk bij mijn honden heel sterk dat het terrein gerelateerd is: op bekend terrein zijn ze veel meer bezig met andere honden dan daarbuiten. Vooral in ons vaste gebied merk ik dat heel goed. Een nieuwe hond is heeeeel spannend. Daar zou Shadow echt naartoe gaan, al is dat 100mtr weg. En dan inderdaad met het hele scala aan trucs. Want meneer kan best intimiderend zijn. Kent hij een hond eenmaal en is de verhouding duidelijk, dan is die vaak niet boeiend meer. Spot is iets minder bezig met dat bepalende, die zal ook nog wel willen spelen. Shadow speelt niet meer. Chenak was een heeeeeel zelfverzekerde hond en die had het conflict niet nodig, daar wist ik ook altijd precies van of een andere hond uitviel aan de lijn vanwege angst (dan bleef hij heel rustig, kalmerende signalen afgeven en negeren) of uit agressie (dan maakte hij zich groot, piste zo hoog mogelijk en liep arrogant door). Toen Chenak terug kwam in de roedel bij de fokker na 3 jaar elders, was hij binnen een paar maanden nr 2 in de rangorde zonder ook maar 1x te vechten. Trouwens, ik bedenk me net dat Chenak 1x in zijn leven echt gevochten heeft en dat was met zijn nestbroer die bij een vriendin van mij woonde, die twee waren geen vrienden (meer) terwijl ze toch eerst een aantal maanden samen hebben gewoond en zelfs samen voor de slee hebben gestaan.

Overigens: in de roedel zijn Huskies verdraagzaam en wordt zelden gevochten. Maar mijn vorige honden gingen nog vaak logeren bij de fokker. Chenak had daar 1 jaar gewoond, Janouk was er geboren. Toch liepen ze daar alleen los met de teven en hield ze ze apart van de reuen, Janouk en zijn broer zaten regelmatig te bekvechten. Ook als er een nieuwe hond bijkomt wordt dat geleidelijk opgebouwd. En zij staan bekend om het fokken van Huskies met goed temperament. Een aantal van hun honden woont in een top team in Zwitserland (oa broertjes van S2) en die man heeft dat ook expliciet op de site staan, dat hij zo blij is met de karakters van de honden die zij fokken. Maar deze honden leven in hun roedel en leren alles daarbuiten te negeren. Want dat is veel handiger in wedstrijden. Deze honden leven op hun eigen terrein, komen alleen via de bus buiten om te gaan trainen voor de slee en komen dus ook niet in de situaties die jij beschrijft. Plus dat ze geen ‘eigen’ territorium ontwikkelen buiten hun eigen veld.
En als ik nog ooit een pup zou krijgen, zou ik dat ook doen. Want dat is veel handiger. Als je ze leert dat ze er niks mee hoeven en alleen met kleine groep bekende honden in contact brengt, is het leven denk ik makkelijker. Denk ik.
Laatst gewijzigd door Siberienne op za 18 nov 2017, 11:43, 1 keer totaal gewijzigd.
#3320813
Ik vond nog een oud filmpje waarin Shadow en Spot kennis maken met 2 husky teefjes. Het ene hondje (die de meeste belangstelling krijgt) is hun halfzusje

Dit is onder hussen een redelijk normale kennismaking, maar ik denk dat ik weet wat jij bedoelt Lizzy?

Laatst gewijzigd door Siberienne op za 18 nov 2017, 11:41, 1 keer totaal gewijzigd.
#3320815
Siberienne schreef:Ik vond nog een oud filmpje waarin Shadow en Spot kennis maken met 2 husky teefjes. Het ene hondje (die de meeste belangstelling krijgt) is hun halfzusje

Dit is onder hussen een redelijk normale kennismaking, maar ik denk dat ik weet wat jij bedoelt Lizzy?

Ohhh fantastisch, dit filmpje! Jaaaaa, dit is echt exact wat ik bedoel! Ik snap helemaal dat dit voor Hussen heel normaal is maar dit is voor veel andere honden echt heel erg veel te veel van het goede.
#3320816
Siberienne schreef:En oh ja, met de super drukke jonge doodle van kennissen... wat je hier mooi ziet hoe Spot het door Shadow op laat lossen... hier is Shadow heel netjes, maar zo geduldig is hij nu niet meer altijd. Ik denk als ik het nu terug zie dat ik veel eerder in zou grijpen.

Ook echt een gaaf filmpje! Hij doet het echt heel netjes hoor, met deze jonge Doodle!

Ik ga beide filmpjes nog een paar keer bekijken. Dank je voor het plaatsen. Heel interessant om te zien!
#3320821
Lizzy schreef:Dus als ik je goed begrijp zeg je eigenlijk dat het een communicatie probleem is tussen verschillende type honden? De wisselwerking. De ene hond kan goed praten met een oertype of Border Collie, de andere niet. Of simplificeer ik het dan?
Ik denk dat je het vanuit 2 perspectieven kan bekijken. Vanuit de honden die door de oertypes benaderd worden en daar inderdaad een wat grotere kans hebben op communicatieproblemen door bijvoorbeeld de manier van kijken. En vanuit het oertype, die naar mijn idee mogelijk wat meer ruimte nodig zou kunnen hebben om sociaal gedrag te kunnen blijven vertonen.
#3320823
Ik kan enkel spreken over mijn eigen ervaringen. De malamute is in zekere zin de meest sociale hond die ik ken. In die zin, dat ze erg groepsgericht zijn. Echte roedeldieren. Maar alles dat geen onderdeel is van die roedel, moet onderaan beginnen. Ik denk dat dat is wat je ziet als je ze op straat tegenkomt. Ze zijn dan bezig te domineren, want de onbekende hond moet eerst laten zien dat ie onderdanig is. Doet ie dat niet, wordt het afgedwongen. Desnoods met een correctie, wat op vechten kan uitdraaien als de andere hond de correctie niet accepteert (wat heel logisch vaak niet gebeurt). Doet die dat wel, is er over het algemeen niets aan de hand. Maar dat gebeurt dan wel drastisch, dus echt op de rug, helemaal je laten besnuffelen, kan wel wat minuutjes duren en ook daarna niet te veel praatjes hebben.
Er zijn verschillen. Ik kan niet zo heel goed spreken over werklijn en showlijn, want de ene werkkennel is de andere niet en dat geldt voor show ook. Als je een fokker treft die het karakter echt belangrijk vindt, kun je relatief makkelijke, of conflictvermijdende malamutes treffen. Die domineren wel bij niet-roedelleden (en als ze in de roedel hoog staan ook binnen die roedel), maar dringen zich niet te veel op en kunnen goed negeren. Andere kunnen niet negeren en slaan dus wat door in dat domineren. Bij groenlanders zie je datzelfde gedrag. Ik vind het heel erg belangrijk niet met dat soort honden te fokken, of ze ten minste met een makkelijke andere hond te combineren in de fok. Juist in een team is het belangrijk dat de honden sociaal zijn, makkelijk naast elkaar kunnen. Eerder bij showkennels gaat dat denk ik mis in de fok, omdat de honden niet zo vaak en veelvuldig in zulke hoge adrenaline komen, waarbij je goed ziet hoe verdraagzaam ze zijn, of niet. Maar ik ken ook moeilijke karakters van werkkennels vandaan en we hebben die zelf ook gehad. Het kan zijn dat dat gedrag een overblijfsel is van de tijd waarin malamutes in alaskan/groenland/canada de zomermaanden werden vrij gelaten en ze voor hun eigen eten moesten zorgen door gezamenlijk te jagen. Maar dat heb ik uit boekjes, dus wat daar van waar is, weet ik niet. Op zich past het gedrag er wel bij.

De husky ken ik niet goed. We hebben er drie gehad. En een paar een korte tijd over de vloer van iemand anders. Eén op en top showlijnhond, die heeft een van onze malamutes bijna aan flarden gescheurd (mega veel kaakkracht). De op en top werklijn huskies waren schatjes. Konden overal bij, nooit geen problemen. Echt super lief. Net zo lief als onze alaskan huskies (mix honden voor de sledetopsport), dat zijn allemansvriendjes. Maar ik vermoed dat in die werklijn hussen jachthond gekruist zat, wat natuurlijk veel doet met het karakter. Al mag ik dat niet hardop zeggen :P Ik weet meerdere verhalen van huskies die elkaar doodbeten in de kennel bij een ruzie. Bij malamutes hoor je dat toch minder. Ik ken eerlijk gezegd ook geen husky kennel met grotere groepen honden dan vier bij elkaar. Wij hebben in Estland tien reuen bij elkaar gehad en tien teven. Nu is onze grootste groep zes. Dat dood bijten kan komen door een verschil in kaakkracht, maar malamutes zijn in de roedel uit op stabiliteit. Malamutes kunnen niet zonder elkaar, ze zijn erg aanhankelijk, naar mens en hond toe. Huskies vind ik feller en minder roedelgericht, meer zelfstandig op sociaal gebied. Maar wat ik zeg, ik ken het ras niet goed. Iig heb ik geen interesse er daar meer van uit te proberen.

Veel hangt samen met allerlei andere zaken dan het karakter natuurlijk, ervaring van de mens, krijgt de hond genoeg uitdaging, nou ja, ik hoef die dingen hier niet op te noemen!

De minst sociale hond ooit bij ons, is trouwens mijn herder. Maar ook hij heeft twee kanten en het hangt grotendeels af van hoe je ermee omgaat. Maar ik zie me met hem niet makkelijk in NL over straat lopen en allemaal vreemde honden passeren (iei he, dat valt wel te trainen, maar bij een hond die het niet gewend is kun je het primaire gedrag goed zien en dat is bij hem schat ik in zeg maar niet heel erg mooi :biggrin2: ). Terwijl ik daar met het grootste deel van onze malamutes niet echt een probleem in zie.
#3320825
Lizzy schreef:Ohhh fantastisch, dit filmpje! Jaaaaa, dit is echt exact wat ik bedoel! Ik snap helemaal dat dit voor Hussen heel normaal is maar dit is voor veel andere honden echt heel erg veel te veel van het goede.

Boppers spelen ook het liefst met boppers. Veel andere honden nemen op voorhand al acuut de kuierlatten als ze een bopper zien aankomen. Heeft ongetwijfeld alles te doen met de pruikebol waardoor ze lastiger te lezen zijn voor andere rassen.
 Terug naar “Bar-plaats”

Barfplaats wordt gesponsord door