Anne in Zweden schreef:Maar dat is nou net waar het om gaat, in dit filmpje en in losloopgebieden in het algemeen: loslopen is niet hetzelfde als niet onder appel staan. Volgens mij is de regel in losloopgebieden dat je je hond nog steeds wel onder controle moet hebben, ook zonder lijn. En dat is hier niet het geval. Jij roept je honden bij je, en zo hoort het ook. Als die mevrouw in het filmpje dat ook had gedaan, zou die bodycam nooit de publiciteit hebben gehaald. Maar haar hondje a: luistert niet naar haar, en b: valt een andere hond lastig. Dat mag ook in een losloopgebied niet.
Dat hondje in het filmpje gedraagt zich asociaal en dat zou ik inderdaad van mijn honden zeker niet tolereren. Maar ik zou ook niet eindeloos met mijn aangelijnde staff stilstaan en roepen. Ik was al lang door- of terug gelopen, maakt niet uit, maar ik wacht niet tot een ander bereid is actie te ondernemen. Ik trek mijn eigen plan.
En verder: ik heb twintig jaar dagelijks in het Amsterdamse bos gelopen (en iets minder jaren er ook paardgereden). Voor wie het niet kent: 900 ha losloopgebied. Als een paar honden heerlijk renspelletjes aan het doen zijn op de grote velden en er komt een wandelaar met hond aan de lijn aan, gaat echt niet iedereen zijn hond bij zich roepen. De honden gaan ook niet naar zo'n wandelaar toe, die hebben het veel te druk met elkaar. Ook de uitlaatservice doet niet acht honden aan de lijn voor een aangelijnde hond. De sociale uitlaat zorgt wel dat ze er niet met zijn achten op afstuiven, dat dan weer wel.
In het weekend met mooi weer is het er stikdruk. Buiten honden zie je er hardlopers, veel groepjes joggers die vijf breed lopen, je bij het passeren de berm in duwen en als er een hond in de weg loopt erover heen springen, wielrenners die met 50 km per uur door de drukte zoeven ondertussen schreeuwend "oprotten!" en "kuthonden!" (maar zeker geen gas terugnemen), ruiters, die van afstand schreeuwen "hou je hond bij je! Mijn paard schopt!" en "hou je kind bij je want mijn paard schrikt ervan", wandelaars, rennende en gillende kinderen, skaters, langlaufers, nordic walkers (op het voet- en ruiterpad), mountainbikers (op het voet- en ruiterpad), bbq's, voetballers, hondenuitlaatservices (al lopen die vaker door de week) kano's en waterfietsen...
Om voor iedereen je hond aan te gaan lijnen gaat m niet worden. Dan kan je er beter niet gaan lopen. Ga jij met je hond aan de lijn hiertussen lopen, dan neem je een zeker risico op een ontmoeting met een loslopende hond, of één van de andere recreanten. Voor de duidelijkheid: voet- fiets- en ruiterpaden lopen parallel aan elkaar zonder of met een hele smalle tussenberm.
Wat mij betreft geen beter uitlaatbos dan het Amsterdamse bos, al moet je er in het weekend wel eens even met je ogen rollen
Misschien ben ik niet representatief hoor, maar in die twintig jaar heb ik weinig echte hondenruzies meegemaakt. Wel het een en ander aan bazenruzies. Niet door de weeks, wanneer de vaste mensen lopen, maar in het weekend met mooi weer wanneer de drie-keer-per-dag-blokje-om-hond ook eens keer los in het bos mag lopen en geen flauw idee heeft hoe hij met al deze omgevingsfactoren om moet gaan.
Maar voornamelijk irriteren wandelaars met en zonder hond zich aan de wielrenners en joggers, en aan de bbq's
de wielrenners irriteren zich als ze geen 50 km p/u kunnen fietsen
De ruiters irriteren zich aan honden, mountainbikers en nordic walkers op het ruiterpad en aan kano's en waterfietsen omdat veel paarden die eng vinden
de joggers irriteren zich aan de honden waar ze over heen denken te moeten springen omdat anders hun hardloopschema in de war loopt
De uitlaatservices irriteren zich aan die enkeling die met zijn loopse teef in het bos loopt
De honden, irriteren zich aan niemand, en al helemaal niet aan elkaar
Conclusie
Over het algemeen gesteld vind ik dat mensen zich veel te afhankelijk opstellen van hoe een ander zich gedraagt. Dit heb je toch niet in de hand. Trek je eigen plan. Manage zelf de situatie en ga er niet vanuit dat iedereen dezelfde fatsoensnormen heeft. Zeg sorry als je fout zit, draai je om als je die ene aso tegenkomt, verplaats je in anderen en heb begrip.
En voor de mensen en honden die slachtoffer zijn van echt asociaal gedrag: dit is ontzettend balen!! En heel verdrietig als iemand je hond schade berokkend. Daar kun je niets anders op zeggen dan dat het niet zou moeten gebeuren.