Hier kunnen jullie lekker kletsen. Dit board is dus niet bedoeld voor serieuze voedings/gezondheidsvragen!

Moderators: Lizzy, Charlie Angel, eelke

#3313186
Summerditches schreef:Van mij een reactie puur uit ervaring en niet omdat ik super kenner ben..De bench is bij ons bij beide echt een enorm rustpunt maar dat traject moet je echt vanaf dag 1 opstarten om wat mij betreft een ideale "bench/ rust situatie "te krijgen..je weet nooit of je pup een sloper wordt of slecht zindelijk te krijgen is en dan vind ik het persoonlijk super handig als je een goed getrainde "bench hond"hebt voor t geval dat..hoe die relatie bench/hond zich dan later ontwikkelt...wordt het gewoon een rustpunt, gaat hij er in als je weggaat etc..dan kan je later bepalen op basis van behoefte..
Het is een pup van 7 maanden die al best veel verstoring in zijn regelmaat heeft gehad..eerst de bench ...dan een matras..dan wel gewoon in de kamer en bij je op de bank ..en dan naar de keuken..Ik "gok"dat dit bij ons never nooit gewerkt zou hebben...Leuk of niet of moeilijk te trainen of niet..voordat de pup(s) kwamen hebben wij vooraf bepaald wat plan de campagne voor de opvoeding zou worden..doen we de bench en zo ja hoe gaan we die gebruiken ..wanneer gaat hij er in of juist er uit..en dat plan hebben we gewoon doorgezet .niks geen veranderingen in het plan als het ff een dag minder makkelijk uitpakt....iedere dag weer..en dat betekent ook dat we in het begin op een stretcher in de buurt van de bench hebben gelegen, dat hij nooit als straf gebruikt is en dat we soms met vet protest te maken hadden etc. Maar na een hele korte periode hadden al rust en regelmaat..en volgens mij werkt dat net als bij kids voor iedereen heel prettig..ook een pup moet daarin "geholpen"worden.hij moet leren dat dit het is en niet anders ..punt..en als het anders is/wordt is dat op jouw initiatief en niet op zijn aandringen....
In de periode dat ze bij ons rond de leeftijd van jouw pup waren zouden ze echt nooit bij ons vandaag willen zitten. :biggrin2: ..ik zat echt uren (ze mogen bij ons niet op de bank) op de grond met de pup tussen mijn benen of op schoot..leunend tegen de bank..zere kont van de harde vloer..maar ik kon wel gewoon tv kijken en mijn ding doen..en de pup voelde zich geborgen..sliep ook lekker en 's avonds ging hij lekker in de bench..Misschien te makkelijk voorbeeld maar ik denk dat iedereen met een peutertje dat nog overal aan kan zitten en geen geduld heeft om zichzelf te vermaken niet ff lekker zijn favoriete serie op tv kan gaan kijken..ook al vind je dat je recht hebt op tijd voor je zelf na een dag "animatie".
Een pup opvoeden en trainen kost bakken energie en tijd maar als t allemaal lukt dan heb je daar je leven lang plezier van..maar die start is helaas niet meer terug te draaien en onze tactiek is natuurlijk geen vrijbrief voor 100% slagingskans bij iedereen..dat zou te makkelijk zijn.

Zoals gezegd bovenstaande heeft voor ons gewerkt..Ze gaan voor hun rust altijd naar de bench..deuren zijn nooit dicht..weten dat we ze indien nodig overladen met aandacht, liefde, snoepjes etc..Ik kan van alles aan eten op tafel laten staan..ze zullen nooit wat van tafel pakken en hebben echt nog nooit wat gesloopt en kunnen echt heel prima alleen zijn..
Bij ons ben ik er echt van overtuigd dat we 1000% terugkrijgen wat we geinvesteerd hebben en dat ze dat ook voelen..Als ik het 's avonds wel eens zat ben en Boy loopt te miepen omdat hij nog steeds soms wil dat ik even op de grond ga zitten zodat meneertje met zijn 45 kilo tussen mijn benen kan gaan zitten doe ik dat..als is het maar 10 minuten..We hebben dan gegeten, afgewassen etc etc dus dan zijn ze toch best een poos "zonder aandacht"geweest en dan snap ik dat ook..dat hoeft nu geen uren meer..ff dan is het al goed..
.ik snap ook dat het voor iedereen en iedere hond totaal anders kan zijn en dat niet alle situaties er zich voor lenen om er zoveel tijd in te steken...Ik denk niet dat je hondje nu maar constant aandacht moet krijgen omdat hij er om vraagt maar hij heeft het wel iets meer nodig denk ik en waar het voor jou stopt wil hij gewoon nog ff doorgaan ..

Maar of er nu een GT aangerukt moet worden of dat je misschien de benodigde aandacht/tijd/energie voor het opvoeden van een pup iets onderschat heb kan ik niet zeggen.
Ik wens je in ieder geval veel succes en ik hoop dat je ooit op deze periode terug kan kijken als best heftig maar dat hij er super goed uitgekomen is...
Ik heb het inderdaad zeker onderschat en heb me voorgenomen om de tv voor lief te laten sowieso, luister vanaf nu de kalme muziek die ik doorgestuurd kreeg hierboven . Mijn plan was destijds ook om hem in de bench te laten ook met open deur dat wel, maar hij is gewoon te klein geworden vandaar dat hij een matras kreeg. Heb het ook fout aangepakt om hem de eerste maand naast mijn bed te laten liggen :-[ was een hele omslag voor hem dat hij opeens in de gang moest en vervolgens ook naar de keuken.....fout van me, maar leer ervan. Hij was alleen zo bang om opgetild te worden en vervolgens mee de trap af te moeten dat hij elke x plaste als ik hem oppakte, plus begint mijn trap met een misselijke bocht en storm strekte angstig zijn benen waardoor het levensgevaarlijk werd, hij weegt wel 15 kilo. Dank je wel voor u reactie :)
#3313188
Kaela schreef:Ik zeg ook helemaal niet dat je hem veel alleen laat. Maar dit is wel een mooi voorbeeld hoe ons beeld als hondeneigenaar enorm kan verschillen van de beleving van je hond.

Een gewone hond, zonder verlatingsangst, kan méér dan prima 2 a 3 keer in de week een paar uurtjes alleen zijn. Maar een hond met verlatingsangst, kan dat absoluut niet zomaar. Voor een hond met verlatingsangst heb je dan 2 a 3 keer in de week een enorme dosis stress. En die stress kost dus een dag of 5 om in het lichaam afgebroken te worden, maar voor dat gebeurd is, komt de volgende dosis alweer. Je zal vast ook wel eens boodschapjes moeten doen en om andere redenen eens zonder hem weggaan toch?

Ik wil niet zeggen dat jou hond verlatingsangst heeft hoor. Ik ben uiteindelijk maar een leek en via een forum is dat niet te beoordelen. Maar stél dat ie verlatingsangst heeft, dan moet je dus flink anders gaan denken. En als er een andere duidelijke oorzaak is (zoals de honger die Hannie oppert, het wachten op de laatste tractatie van de dag die Eelke noemt, de super sterke basis aan rust-discipline die Summerditches schrijft, of misschien wel een combi van meerdere factoren) zul je daar goed over na moeten gaan denken. Een goede GT is in staat om te zien waar het hem in zit en geeft je handvaten hier op de goede manier over na te gaan denken. Want hoe je het vervolgens invult, is ook afhankelijk aan hoe jij bent en leeft.

Je bent zeker niet de enige met dit probleem. Zoals ik al zei, onze Oscar vertoonde vrijwel hetzelfde gedrag. Ook een herplaatser en bij hem bleek het dus verlatings-anxiaty te zijn, de overtreffende trap van verlatingsangst in combinatie met overprikkeldheid. En daar hebben we héél veel aanpassingen op gedaan. We hebben maanden 3 keer per dag hetzelfde super-korte rondje gelopen, 1 keer per dag eten en verder NIETS. Ook geen bezoek, dus ons sociale leven ging even mooi op pauze. En dan hebben we het over een werklijn mechelse herder van 1,5 jaar oud he, Met een energieniveau waar ADHD bij in het niet valt. Heel langzaam zijn we op gaan bouwen met op hele prikkelarme plekken fietsen, hersenwerkjes, toen begonnen met praktijkspeuren. En we hebben hem nooit meer alleen gelaten. Nooit meer. En ja, dat heeft een enorme impact op je leven. Hij ging altijd mee, of 1 van ons bleef met hem thuis. In de paar noodgevallen waar we geen andere oplossing voor verzonnen kregen is hij in een pension geweest, maar dat was niet heel erg veel beter dan hem alleen thuis laten.
Uiteindelijk heeft Oscar er zelf voor gekozen dat hij in de auto wel alleen durfde te blijven en toen kregen wij iets meer vrijheid. En door een goede opbouw in prikkels en training (leren prikkels verwerken), konden we ook wel weer meer met hem doen. Maar het is altijd een issue gebleven, want het was nou eenmaal zoals hij was. De kunst is om er zo mee om te leren gaan dat je er samen wel weer mee uit de voeten kunt.

Dus nee, je bent niet de enige. En waar ik door een forumtekst niet kan beoordelen wat precies het probleem is voor jou hond, lees ik wel dat jij ontzettend je best doet om het goed te doen. Dus vraag hulp en ga daarmee aan de slag. Dan komt het wel goed!
Dank je doe inderdaad mijn best .
Ik woon sinds een paar jaar alleen na 9,5 jaar omdat ik alleen wou zijn. Dus is heel lastig voor mij want er is niemand die thuis kan blijven, mijn moeder heeft de eerste maand bij storm gezeten als ik naar de paarden ging. Nu heeft ze helaas geen tijd meer daarvoor want ze heeft hetzelf ook heel erg druk. Ik heb geen auto dus doe elke dag op de fiets boodschappen dus dan zit hij inderdaad ook 20 minuten alleen. Word voor mij heel lastig lees ik uit u verhaal. Zou ook niemand weten die nog meer bij storm zou kunnen blijven want vertrouw mensen niet met mijn hond omdat de meeste mensen niet positief complimenteren maar eerder negatief straffen al is het in de vorm van stem verheffen. Begrijp wel dat ik de rondjes drastisch moet gaan inkorten en hetzelfde rondje moet gaan lopen voorlopig. Hoop dat de persoon waar ik uitgebreid de wandelroutine aan uit heb gelegd ook nog reageert, want ben absoluut niet juist bezig lees ik wel. Alleen zo verwarrend omdat storm graag mee wandelt. Ik heb heel veel aan de reactie s die ik van iedereen hier krijg
#3313190
Bij onze Gijs zat er ook wel een steekje los hoor, vanaf pup al, niet zindelijk willen worden, niet door willen slapen, niet alleen kunnen zijn. Dus uiteindelijk was ik best blij met hoe we hem gekregen hadden; we hadden een situatie gecreëerd die 'te doen' was. Maar ik vraag me wel af hoe het had kunnen zijn als we hier hulp bij hadden gehad, dus dat advies wil ik je ook zeker geven; laat iemand komen die thuis met je mee kijkt.

Het zal deels karakter zijn (de enige andere pup uit Gijs zijn nest die ik gevold heb is 3 keer naar een andere baas gegaan vanwege deze problemen...) maar dat valt of staat natuurlijk ook met hoe je er mee om gaat.

Hoe laat begint dit gehannes eigenlijk? Want je moet dan ook je laatste ronde nog lopen toch?
#3313191
eelke schreef:Bij onze Gijs zat er ook wel een steekje los hoor, vanaf pup al, niet zindelijk willen worden, niet door willen slapen, niet alleen kunnen zijn. Dus uiteindelijk was ik best blij met hoe we hem gekregen hadden; we hadden een situatie gecreëerd die 'te doen' was. Maar ik vraag me wel af hoe het had kunnen zijn als we hier hulp bij hadden gehad, dus dat advies wil ik je ook zeker geven; laat iemand komen die thuis met je mee kijkt.

Het zal deels karakter zijn (de enige andere pup uit Gijs zijn nest die ik gevold heb is 3 keer naar een andere baas gegaan vanwege deze problemen...) maar dat valt of staat natuurlijk ook met hoe je er mee om gaat.

Hoe laat begint dit gehannes eigenlijk? Want je moet dan ook je laatste ronde nog lopen toch?
Voorheen begon het gehannes rond half 9 en de laatste week of anderhalf al rond 7 uur/half 8. Klopt moest toen nog mijn laatste rondje lopen, liep in het begin dan expres een grote ronde in de hoop dat hij rustiger werd, maar bereikte het tegenovergestelde. Dus vandaar dat ik nu hier lang onderweg ben gewoon in de buurt. Snap dat het rondje gedaan moet worden voordat zijn emmer te vol raakt ,denk nu dat ik zijn laatste rondje onderhand al tegen een uur of 6 moet gaan lopen, of is dit onjuist? Hij kan hier gewoon in de achtertuin namelijk want de deur staat open voor hem, word alleen wat kouder dus wil de deur straks liefst niet meer open de hele avond. Zodra ik de deur dicht doet begint hij aan mn hor te trekken :biggrin2:
#3313193
Je zou kunnen kijken of dat even wat doorbreekt ja, savonds echt rust en verder niks. Dan heeft ie niks meer om nog op te wachten.

Maar nogmaals, hulp zoeken is echt een goed idee, want zo te horen heb je een bijzonder exemplaar te pakken, en iemand die even met je mee kijkt kan veel verdere problemen voorkomen, hij is nog zo jong - tijd genoeg om nog meer problemen te ontwikkelen dus ;)
#3313194
eelke schreef:Bij onze Gijs zat er ook wel een steekje los hoor, vanaf pup al, niet zindelijk willen worden, niet door willen slapen, niet alleen kunnen zijn. Dus uiteindelijk was ik best blij met hoe we hem gekregen hadden; we hadden een situatie gecreëerd die 'te doen' was. Maar ik vraag me wel af hoe het had kunnen zijn als we hier hulp bij hadden gehad, dus dat advies wil ik je ook zeker geven; laat iemand komen die thuis met je mee kijkt.

Het zal deels karakter zijn (de enige andere pup uit Gijs zijn nest die ik gevold heb is 3 keer naar een andere baas gegaan vanwege deze problemen...) maar dat valt of staat natuurlijk ook met hoe je er mee om gaat.

Hoe laat begint dit gehannes eigenlijk? Want je moet dan ook je laatste ronde nog lopen toch?
Heel herkenbaar..alles uit het nest van onze teef heeft een dikke vette gebruiksaanwijzing en /of is al meerdere malen verhuisd..wij zeggen ook weleens dat we een "marktplaats hond " hebben die bij andere eigenaren al tig keer gedumpt zou zijn. Boy heeft 1 dikke drol in huis gedaan toen we hem gehaald hadden en hij net 2 uur in de auto gezeten had dat was het..plassen ging echt ook heel snel super goed en dan krijg je 2 jaar later pup 2 en dan ben je zo naief om te denken dat je "simpel"alles hetzelfde gaat doen en dan succes gegarandeerd ...no way..Met 9 maanden nog niet zindelijk..ze is nu nog steeds helemaal hysterisch..ook als ze je 10 minuten niet gezien heeft ..je krijgt dan een ontmoeting alsof je terug ben van zes weken vakantie..echt niet te temmen..met niks..visite, katten, allerlei zaken die op een andere plaats staan en noem maar op..Maar ze heeft uiteindelijk heel veel geleerd..ze is zindelijk 100%, heeft nog nooit iets gesloopt, kan heel goed alleen zijn etc. etc.....we zijn heel trots op haar (geworden) en vinden het nu gewoon ook voor haar heel sneu dat ze zo is..zo benaderen we het maar...Ik weet dat haar broer, die bij vrienden van ons zat (die was uiteindelijk in huis echt niet te handelen), gewoon doodleuk op de eettafel stond, zijn eigen nest bevuilde en er ook gewoon in ging liggen etc.
Wij hebben zoals jij het zo mooi omschrijft gelukkig een prima manier kunnen vinden om er mee te dealen..maar ik kan mij voorstellen dat dit geduld en de flexibiliteit niet voor iedereen weg gelegd is...
#3313196
Je hondje weegt nu 15 kilo en moet nog veel groeien. Klopt het dat hij maar 320 gram per dag krijgt? Dat is echt heel weinig. Heeft hij niet gewoon honger? Onze podenco´s en galgos eten allemaal 4% van hun lichaamsgewicht en die zijn volwassen en uitgegroeid!
#3313198
Pfff ja wij hadden ook eerst Joep. Die gaf geen kik. Deden we in de bench beneden, en gingen 8 uur slapen. De eerste nacht 1 plasje in de bench, daarna niet meer, en dat was de bench training.
Daarna hoogstens wel eens een plasje bij de voordeur als wij net te langzaam waren met onze jas aan doen.

En toen kwam inderdaad Gijs, waar wij met onze naïviteit op dezelfde manier mee omgingen. Dikke nee. Die lag lekker te slapen, werd wakker, deed zijn staart al liggend omhoog, plaste dan. Interesseerde hem niks. Lag ie in zijn eigen pies. En dat is niet zindelijk te krijgen zolang hij dat zelf niet vies vind... dus dat was iedere keer pup naar buiten slepen (de achtertuin, want aan de lijn deed ie door alle prikkels niks) maar ja, hij woog al 11 kilo toen hij op 8 weken kwam, en groeide met 2 kilo per week, dus met 4 maanden oud was ie amper meer te tillen ::)

Doorslapen idem. Huilen, brullen, krijsen. En dat ging hard! Dus ja buren en alles lastig, dus ging ik mijn wekker zetten en verder op de bank slapen, om het 'voor te zijn'. Eerst om 2 uur, toen om 5 over 2, etc. Steeds een beetje rekken. Het ging eigenlijk pas echt goed toen we 3 weken vakantie hadden (we hadden de eerste weken toen hij kwam wel vrij hoor) dus wat Kaela zegt over verlatingsangst en stress opbouwen kan zeker meespelen. Hij was toen echter al 8 maanden... normaal wel een leeftijd waarop ze echt grotendeels zindelijk zijn en slapen snachts. Goed en toen begon dus het poep-eten, maar dat is weer een ander verhaal :biggrin2:

En zo zijn we eigenlijk tijdens heel Gijs zijn bestaan van het ene in het andere probleem gerold. Tot op het laatst aan toe. (angst voor paarden, angst voor kinderen, ineens niet meer mee willen wandelen, het bespringen van visite in hun nek...ons uit de bank willen blaffen, Joep belagen, eten jatten, slopen van ALLES! spullen van mij jatten, kuilen graven, joelen snachts of sochtends, zijn heftige verliefdheden - alleen maar huilen als een wolf - en dan heb ik het nog niet over de problemen die we kregen toen hij met zijn poot zat, en het ritme wat we hadden opgebouwd om de dagen netjes door te komen we dus niet meer konden volhouden).

Goed, enfin. Ik zou dus echt hulp zoeken, en ik kan mezelf voor mijn kop slaan dat ik dat zelf niet heb gedaan. Ik denk zelfs dat Gijs misschien nu nog had geleefd als ik het wel veel eerder had gedaan. Want dat was nog de grootste reden dat we hem hebben laten inslapen, dat hij niet meer gelukkig, en vooral ontzettend gefrustreerd was door zijn andere leven door zijn kapotte poot. En ik denk dat wij, en hijzelf, daar beter mee om hadden kunnen leren gaan. Als we het voor waren geweest. Want ik bij nog bij een GT langs geweest, maar toen was het eigenlijk al te laat... (en door dat pootprobleem konden we ook niet echt meer trainen, want die poot mocht niet veel belast worden...).
#3313204
Spikkelneus schreef:Je hondje weegt nu 15 kilo en moet nog veel groeien. Klopt het dat hij maar 320 gram per dag krijgt? Dat is echt heel weinig. Heeft hij niet gewoon honger? Onze podenco´s en galgos eten allemaal 4% van hun lichaamsgewicht en die zijn volwassen en uitgegroeid!
Nee want als hij honger zou hebben dan zou hij ook zn brokken van het einde van de middag wel opeten lijkt mij ;) en die laat hij lekker liggen. Hij is afgelopen maand 3,5 kilo aangekomen zelfs vandaar nu de 15 kilo :biggrin2: is een jacht/ windhond en zn taille is niet duidelijk meer te zien dus hij is zelfs een beetje aan de vollere kant op dit moment. Hij heeft net lekker een ganzennek van me gehad en vanavond krijgt hij 200 gram barf met makreel voor het eerst. En zn voederbal zit ook nog eens hele dag gevuld met brokjes vergat ik erbij te zetten daarstraks....daar rolt hij geregeld mee ;) . vermoed dat hij totaal wel aan de 400 per dag komt en krijgt iok altijd een lekker bammetje met kalfssmeer leverworst van me, voegt niks toe, ja het vet ::) maar hij vind het zo lekker
#3313206
eelke schreef:Pfff ja wij hadden ook eerst Joep. Die gaf geen kik. Deden we in de bench beneden, en gingen 8 uur slapen. De eerste nacht 1 plasje in de bench, daarna niet meer, en dat was de bench training.
Daarna hoogstens wel eens een plasje bij de voordeur als wij net te langzaam waren met onze jas aan doen.

En toen kwam inderdaad Gijs, waar wij met onze naïviteit op dezelfde manier mee omgingen. Dikke nee. Die lag lekker te slapen, werd wakker, deed zijn staart al liggend omhoog, plaste dan. Interesseerde hem niks. Lag ie in zijn eigen pies. En dat is niet zindelijk te krijgen zolang hij dat zelf niet vies vind... dus dat was iedere keer pup naar buiten slepen (de achtertuin, want aan de lijn deed ie door alle prikkels niks) maar ja, hij woog al 11 kilo toen hij op 8 weken kwam, en groeide met 2 kilo per week, dus met 4 maanden oud was ie amper meer te tillen ::)

Doorslapen idem. Huilen, brullen, krijsen. En dat ging hard! Dus ja buren en alles lastig, dus ging ik mijn wekker zetten en verder op de bank slapen, om het 'voor te zijn'. Eerst om 2 uur, toen om 5 over 2, etc. Steeds een beetje rekken. Het ging eigenlijk pas echt goed toen we 3 weken vakantie hadden (we hadden de eerste weken toen hij kwam wel vrij hoor) dus wat Kaela zegt over verlatingsangst en stress opbouwen kan zeker meespelen. Hij was toen echter al 8 maanden... normaal wel een leeftijd waarop ze echt grotendeels zindelijk zijn en slapen snachts. Goed en toen begon dus het poep-eten, maar dat is weer een ander verhaal :biggrin2:

En zo zijn we eigenlijk tijdens heel Gijs zijn bestaan van het ene in het andere probleem gerold. Tot op het laatst aan toe. (angst voor paarden, angst voor kinderen, ineens niet meer mee willen wandelen, het bespringen van visite in hun nek...ons uit de bank willen blaffen, Joep belagen, eten jatten, slopen van ALLES! spullen van mij jatten, kuilen graven, joelen snachts of sochtends, zijn heftige verliefdheden - alleen maar huilen als een wolf - en dan heb ik het nog niet over de problemen die we kregen toen hij met zijn poot zat, en het ritme wat we hadden opgebouwd om de dagen netjes door te komen we dus niet meer konden volhouden).

Goed, enfin. Ik zou dus echt hulp zoeken, en ik kan mezelf voor mijn kop slaan dat ik dat zelf niet heb gedaan. Ik denk zelfs dat Gijs misschien nu nog had geleefd als ik het wel veel eerder had gedaan. Want dat was nog de grootste reden dat we hem hebben laten inslapen, dat hij niet meer gelukkig, en vooral ontzettend gefrustreerd was door zijn andere leven door zijn kapotte poot. En ik denk dat wij, en hijzelf, daar beter mee om hadden kunnen leren gaan. Als we het voor waren geweest. Want ik bij nog bij een GT langs geweest, maar toen was het eigenlijk al te laat... (en door dat pootprobleem konden we ook niet echt meer trainen, want die poot mocht niet veel belast worden...).
Het middelste stuk wat je schrijft is exact storm, hysterisch blaffen naar koeien paarden zelfs shetlanders, jagen op katten " als ze wegrennen" als ze blijven staan is hij duidelijk bang want hij deinst terug. bang voor kinderen . kuilen graven, oude vloerbedekking in tuin op wacht voor de stort kapot scheuren, visite rijden ook een teken van veel stress en poep eten doet hij ook, weet dat het laatste niks te maken heeft met tekortkoming qua voedingsstoffen want dat is inmiddels achterhaalt. Blaffen naar mij zodra ik hem geen aandacht geef en mijn taktiek is opstaan en rug toekeren met armen over elkaar idem dito als hij tegen me aanspringt en naar handen bijt. Storm is gelukkig vanaf dag 1 zindelijk en haalt wel makkelijk 8 uur zonder te plassen of te poepen. Zet hem sochtends gelijk in de achtertuin en duurt dikwijls kwartier voordat hij gaat dus zou op zich langer in bed kunnen blijven. Maar hou me graag aan een vast schema totdat hij wat meer gewend is. Heb nu namelijk 2,5 maand pas. Hij plaste en poepte eerst enkel alleen in de achtertuin maar begint de laatste paar weken buiten zn spoortje achter te laten, poepen doet hij liever sowieso niet in de achtertuin. Hij heeft vorige week 1 x zn kleed door de woonkamer gesleept, dacht zelf dat hij weer ging kwallen, wat deed hij......hij ging erop staan plassen, terwijl deur open was. Weet niet waar dit vandaan kwam maar vermoed dat het allemaal met de stress te maken heeft.
#3313208
eelke schreef:Je zou kunnen kijken of dat even wat doorbreekt ja, savonds echt rust en verder niks. Dan heeft ie niks meer om nog op te wachten.

Maar nogmaals, hulp zoeken is echt een goed idee, want zo te horen heb je een bijzonder exemplaar te pakken, en iemand die even met je mee kijkt kan veel verdere problemen voorkomen, hij is nog zo jong - tijd genoeg om nog meer problemen te ontwikkelen dus ;)
Ga er vandaag gelijk mee beginnen, vanochtend ook maar 20 minuten gelopen , en net even naar animal world gelopen( ligt op 2 minuten lopen). Ga er straks ook maar 20 minuten mee lopen en vanavond ook al op tijd wandelen . Rij vanavond met mn moeder mee naar de paarden dus schilt gelukkig 2 uur maar vind het wel erg na al de info van iedereen dat ik hem alleen moet laten, maar mn paard is ook mn allesje dus voel me schuldig richting haar omdat ik daar niet vaak kom. Ga zodra ik daarvan thuis ben met storm zijn laatste rondje lopen, dus al rond 6 uur. Ga dit zeker een tijd volhouden en vanavond de ontspannende muziek aanzetten:)
#3313214
Lousanne schreef:Ga er vandaag gelijk mee beginnen, vanochtend ook maar 20 minuten gelopen , en net even naar animal world gelopen( ligt op 2 minuten lopen). Ga er straks ook maar 20 minuten mee lopen en vanavond ook al op tijd wandelen . Rij vanavond met mn moeder mee naar de paarden dus schilt gelukkig 2 uur maar vind het wel erg na al de info van iedereen dat ik hem alleen moet laten, maar mn paard is ook mn allesje dus voel me schuldig richting haar omdat ik daar niet vaak kom. Ga zodra ik daarvan thuis ben met storm zijn laatste rondje lopen, dus al rond 6 uur. Ga dit zeker een tijd volhouden en vanavond de ontspannende muziek aanzetten:)
Voordat je nu weer van alles gaat veranderen, ga eerst op zoek naar de oorzaak!

Ik val in herhaling, sorry, maar je beschrijft een enorm pakket aan afwijkend gedrag waarmee je hond je verteld dat er iets mis is. En je kan nu wel van alles gaan doen omdat die dingen bij ons werkten, maar je hebt geen idee waarom je hond doet wat ie doet en dus ook niet of onze technieken werken.

Als ik had gedaan wat Summerditches beschrijft, had ik het wel kunnen vergeten met Oscar. Want zoveel aandacht zou bij hem zijn verlatingsangst volledig uit de hand hebben laten lopen. Om maar een voorbeeldje te noemen.

Ga op zoek naar de oorzaak en doe dat met een professional erbij. Echt, ik zeg het niet omdat ik aandelen heb, maar omdat forumadvies opvolgen in deze niet handig is.

Het enige waar je wat mij betreft wel forumadvies over mag gaan vragen is zijn voeding, want brokken, boterhammen met leverpastei, de hele dag een gevulde voerbal, smuldier en dan opeens een ganzennek is niet handig. Ganzennek is geen beginnersbot en kan voor serieuze problemen zorgen als je dat opeens bij brokken en smuldier gaat voeren. En met een goed barfmenu kom je je hond ook nog eens tegemoet in knaagbehoefte, wat ongeacht de oorzaak van zijn gedrag altijd bijdraagt aan zijn mentale toestand.
 Terug naar “Bar-plaats”

Barfplaats wordt gesponsord door