Hier kunnen jullie lekker kletsen. Dit board is dus niet bedoeld voor serieuze voedings/gezondheidsvragen!

Moderators: Lizzy, Charlie Angel, eelke

Door Cindy de Wolf
#3299588
Vandaag de kogel door de kerk geschoten. Maandag komt tussen 16-18 de dierenarts aan huis om Jesse in te laten slapen. En ik, ik ben 1 groot wrak, dat zal ik niemand hier uit hoeven te leggen. De dame zelf is zich van geen kwaad bewust en ligt momenteel heerlijk tegen me aan. In volle tevredenheid. De levenskracht en lust zit er nog volop in maar het lichaam is echt aan het afsluiten. Lang, heel lang hebben we het met kunst en vliegwerk en veel gevloek en bidden draaiend kunnen houden maar nu vrees ik dat de koek echt op is. Ze kan nu nog 1 wandeling in langzaam tempo mee lopen 20-25min wat je normaal in 5-10mi zou lopen. De 2e wandeling dat wordt erg lastig en niet zelden klapt ze dan door de achterhand heen; puur spieren die het niet meer trekken. Annabolen heeft geen zin, de boodschap komt niet meer bij de spieren aan. Eenmaal gelegen gaat het wel weer maar nooit lang. Stil staan gaat niet meer. Op de bank/auto/bed springen gaat al lang niet meer dus de hele dag ben ik honden aan het tillen. De stembandverlamming speelt ook nu flik op. Dus voordat ze dadelijk echt in elkaar klapt lichamelijk gezien heb ik vanmiddag de loeizware keuze gemaakt om te bellen, dat gehate telefoontje moeten plegen. Moeten erkennen dat ondanks de fysio, previcox, gabapentine, doils, glycoflex, traumeel, primeval we de strijd verloren hebben. Op 5 dagen na zou ze dan 15 geworden zijn.

Mijn allereerste zelf gekochte hond. De hond waar ik zo ontzettend veel mee beleefd en geleefd heb. Alles hebben we gedaan. van puppy cursus tot GG, van apporteersport tot fly ball, tot treibball tot praktijkspeuren. De hond die menig glimlach getoverd heeft op de gezichten van de keurmeesters van de apporteersport. Jesse liep altijd uit een voor een 10 maar o o die laatste 2 meter..en hop daar ging ze weer het veld over al gooiend met haar dummy...o leuk een haas, dwars door alle proeven in bij HTC Stawski op een werkproefdag...in sneeuw voorkomen met verleidingen gevolgd door kort apport te land en ja hoor daar ging ze weer en haar dummy ruilen voor een pluche beer en die netjes afgeven....o wat heb ik haar vervloekt daarom maar o wat zou ik dat nu nog graag een keer met haar willen doen.
Gigantisch veel kilometers gelopen zowel met Dogtravel, hele seizoenen zijn we mee gegaan tot zelf het huren van huisjes in Duitsland, Zwitserland, Frankrijk, Oostenrijk en uiteindelijk in 2010 onze eigen stacaravan gekocht in de Belgische Ardennen. Waar we tot een krappe 2 jaar geleden nog dagwandelingen konden maken. Langzaamaan werd dat minder tot we het afgelopen 6 maanden moesten beperken tot 30-45min. Maar o wat genoot je daar. Je droomde nog volop van mooi wild waar je achteraan kon. Ik had je zo graag aankomende week nog mee genomen maar dat zou vrees ik oneerlijk zijn. Je wil nog zo graag...ik hoop op een klein wondertje de komende dagen zodat we af kunnen bellen....

God wat doet dit ongelooflijk veel zeer.
Door Nelleke43
#3299602
Heel verdrietig voor je de komende tijd. Maar wat heb je haar lang mogen hebben. En zoveel met haar beleefd. Ik voel met je mee.
Heel veel sterkte, hou har voorlopig nog maar dicht bij je.


Verzonden vanaf mijn iPad met Tapatalk
Door M@rina
#3299632
Tot 2,5 week geleden was ik altijd ontroerd door dit soort berichten maar kon me onmogelijk voorstellen hoe het zou zijn om die beslissing te nemen en toe te leven naar het definitieve afscheid. Nu weet ik het en wou dat ik het nog steeds niet wist. Het is hartverscheurend.
Heel veel sterkte, nog heel veel knuffels met Jesse, het kunnen er nooit genoeg zijn.
Door eelke
#3299635
M@rina schreef:Tot 2,5 week geleden was ik altijd ontroerd door dit soort berichten maar kon me onmogelijk voorstellen hoe het zou zijn om die beslissing te nemen en toe te leven naar het definitieve afscheid. Nu weet ik het en wou dat ik het nog steeds niet wist. Het is hartverscheurend.
Heel veel sterkte, nog heel veel knuffels met Jesse, het kunnen er nooit genoeg zijn.
Dit.

Sterkte Cindy. Is Jesse nou degene links onder of boven in je onderschrift? Ik weet nooit zo goed hoe ik de namen aan de plaatjes moet koppelen.
Door smulpaap
#3299656
Het is en het blijft altijd moeilijk , vaak nemen we de beslissing voor hen . Maar oh wee als de deurbel gaat :'(
Dan is er dat moment ... die allerlaatste knuffel , het lieve lijfje waaruit het leven wegvloeit
De teller staat hier inmiddels op 14 keer , er is er eentje zelf gegaan
En ja , juist als je ze zo lang hebt gehad dan doet dat verrekte veel pijn :'(

Heel erg veel sterkte :-* :-*
Gebruikersavatar
Door Radja
#3299671
Heel veel sterkte :'( en nog een paar dagen van Jesse genieten,knuffelen,ruiken,verwennen. Pffff de dagen gaan al snel en de dagen die je nog met Jesse hebt,gaan nog sneller voorbij :'( :bigarmhug: :-*
Door Aprilsnow
#3299681
Pff wat lastig maar ook zo dapper op tegen al het verdriet in voor het "goede" leven van je lieverd te kiezen.

Heel veel sterkte de komende dagen. Lijkt me zo dubbel om te genieten van alle liefde terwijl je weet dat het afscheid om de hoek staat :bigarmhug:
Door Danny
#3299689
Oh deze momenten zijn echt de ergste die wij als honden baasjes mee moeten maken...
Ik hoop dat jullie nog een fijn weekend met heel veel knuffels en glimlachen zullen hebben.
Heel veel sterkte!
Door El_Kato
#3299692
Zit dit met tranen in mijn ogen te lezen we zitten in dezelfde fase met Manu mijn hoofd weet het al maar mijn hart wil er nog niet aan… :'(

Heel veel sterkte geniet nog van de laatste knuffels en verwen haar nog maar eens extra :-*
#3299695
O, afschuwelijk... Ik heb het zelf nog nooit hoeven te doen, maar met twee heren van 13 weet mijn verstand dat het er ooit aan zit te komen. Het lijkt me zooo zwaar, onmogelijk gewoon. En natuurlijk, je doet het uit liefde voor je knuffel, en je hebt alles gedaan wat je kon, en het is beter voor je hondje, en en en... Maar ondertussen ga je gewoon kapot vanbinnen. :(

Sterkte met het accepteren van het onvermijdelijke. Ik hoop dat jullie nog een paar mooie dagen mogen beleven samen, maar ook dat deze dagen je mogen sterken in de overtuiging dat dit de enige juiste oplossing is.
 Terug naar “Bar-plaats”

Barfplaats wordt gesponsord door