Ik zeg wel heel vaak honden, ipv hond. Bang om te vergelijken ben ik dan weer helemaal niet, maar Gijs was natuurlijk wel een uitzonderlijk geval, in karakter én voorkomen. Ik heb vandaag ook pas de eerste newf weer in het eggie gezien, in de verte terwijl ik in de auto zat. Gelukkig, want anders had ik het wel moeilijk gevonden denk ik. De eerste keer dat ik een newf op tv zag moest ik heeeeeeeeeel hard huilen. Dat was de hond van Rene Froger
in een programma over de Toppers dus dat zag ik ook niet aankomen. Maar ahh die waggelgang...
Ik weet nog wel dat we eens in de dierentuin met ze waren en een vrouw vroeg of ze ff met m mocht knuffelen, ze had zelf ook een newf gehad, even zo die kop weer eens lekker vasthouden.
Niet dat jullie honden niet uitzonderlijk zijn hoor. Maar met Joep zou dat toch ook weer anders zijn, golden retrievers zijn er nu eenmaal veel meer. Ik denk wel dat ik niet zo snel eenzelfde ras zou nemen, om die reden. Omdat je dan misschien wel gaat vergelijken.
En het scheelt denk ik ook wel of je 1 of 2 honden hebt/had. Want dan weet je al dat er zo veel verschillende honden kunnen zijn. Of nou ja, iedereen zal er ook wel weer anders mee om gaan natuurlijk ook.
Wat ik ook wel moeilijk vind, en dat zul jij denk ik ook wel tegenkomen Kaela, met wat jullie allemaal opgeofferd hebben voor Oscar, dat mensen soms onbedoeld zo slecht over ze kunnen praten. Oh wat fijn niet al dat kwijl meer. Ja het was wel een grote hond he? En zo druk! Jullie zullen het nu wel een stuk makkelijker hebben. Daar kan ik echt niks mee...
en ergens snap ik het ook wel, want mensen om ons heen hebben ons jaren zien worstelen met die hond, en zagen ook vooral de momenten waarop ie niet zo leuk was bv, maar sjonge. Toch lastig. Die zien niet dat het verder zo'n fijne, lieve, gezellige hond was. Die zien niet dat ik nu rondjes lopen een stuk minder leuk vind met alleen Joep in zijn eigen wereldje. Gijs was echt een maatje tijdens het lopen, als Joep weer eens stond te snuffelen kwam hij lekker tegen je benen aan hangen, tijdens lange bos wandelingen (diep in het bos, wat ik nu niet meer durf) was hij zo gelukkig en deed dan even een hapje in je vinger, net ff je hand vastpakken; wat hebben we het leuk he baas!