Sterkte Mieke!
Verstuurd vanaf mijn SM-G903F met Tapatalk
Moderators: Lizzy, Charlie Angel, eelke
zurca schreef:Ach Mieke toch....Het is nu nog heel raar, gewoon even zitten thuis zonder continu met Skik bezig te zijn. Of niet snel gejaagd naar huis gaan omdat hij even alleen thuis was. Samen met Rudi iets ondernemen gebeurde haast niet meer omdat we altijd moesten regelen dat 1 van de kinderen thuis was. Dat is heel erg wennen maar ik geloof vast dat de volgende fase inderdaad een gevoel van rust en opluchting gaat geven omdat het gewoon heel zwaar was de laatste maanden. Maar vooralsnog vind ik het inderdaad stil vreemd en stom.
Heel veel sterkte voor morgen
Zonder hond zal heel stil zijn, en vreemd en stom en.... maar als je zo veel zorgen om en voor je hond(en) gehad hebt zal het ook een vreemdsoortig gevoel van rust en "opluchting" geven. Zo heb ik het in ieder geval ervaren naast het enorme verdriet. Er komt nu langzaam weer wat rust in mijn hoofd en lichaam.
M@rina schreef:Gistermiddag ging ik met Saartje naar hydrotherapie, sta ik in de wachtkamer te wachten komt er een mannetje uit de spreekkamer zonder huisdier, DA zegt sterkte hé, mannetje natuurlijk ontdaan, Assistente nam hem even apart hij moest nog teken voor de crematie.....en ik kon wel janken. Zomaar ineens overvalt de herinnering aan die dag je...
Ben nu wel extra gevoelig voor dit soort dingen, vorig jaar 18 februari begonnen bij Teun de 1e symptomen, 4 dagen later was hij helemaal verlamd....
Kaela schreef:Ik mis hem vandaag een beetje meer als anders, dus hij kwam via facebook langs om een knuffel te gevenAch...wat een koppie.
Rocco by Pr1mo Fotografie, on FlickrM@rina schreef:Gistermiddag ging ik met Saartje naar hydrotherapie, sta ik in de wachtkamer te wachten komt er een mannetje uit de spreekkamer zonder huisdier, DA zegt sterkte hé, mannetje natuurlijk ontdaan, Assistente nam hem even apart hij moest nog teken voor de crematie.....en ik kon wel janken. Zomaar ineens overvalt de herinnering aan die dag je...Niet fijn zulke dingen.
Ben nu wel extra gevoelig voor dit soort dingen, vorig jaar 18 februari begonnen bij Teun de 1e symptomen, 4 dagen later was hij helemaal verlamd....
sella schreef:Buffel is nu ruim 3 maanden weg, heel veel facebookherrinneringen in zijn pretletter modus. Mijn zwarte apie. Wat mis ik hem.
smulpaap schreef:Ja dat blijven akelige dingen hoor. Ik moest laatst even bij de balie zijn , En er ging net een erg verdrietig meisje met haar ouders wegSaartje krijgt 1x in de 4 weken een behandeling. Ze heeft wat zwakke plekjes in haar rug, werveltjes die niet helemaal lekker staan, spieren die een beetje schram zijn. Ze wordt dus eerst een halfuurtje gemasseerd en behandelt door de fysiotherapeut, daarna gaat ze 3x 5 minuten in de waterbak lopen op een loopband. Ze doet het er goed op met haar 12 jaar.
Die hadden hun konijntje in laten slapen
En ja , die dagen blijven in je geheugen gegrift . Wij zijn er al heel wat verloren , maar ik weet het nog van elke hond
Hoe gaat het verder met Saartje ? En waarom heeft ze hydro ?
M@rina schreef:Saartje krijgt 1x in de 4 weken een behandeling. Ze heeft wat zwakke plekjes in haar rug, werveltjes die niet helemaal lekker staan, spieren die een beetje schram zijn. Ze wordt dus eerst een halfuurtje gemasseerd en behandelt door de fysiotherapeut, daarna gaat ze 3x 5 minuten in de waterbak lopen op een loopband. Ze doet het er goed op met haar 12 jaar.Het is net Joris, jouw Saartje (daar waar Joep een beetje als Teun was)..... Joris gaat elke twee weken naar de fysio, wat masseren, beetje chiropractie en verder doet hij het goed. Nog 2 maanden dan wordt hij 13.
