Herkenbaar. Ik moet wel eerlijk zeggen dat dat een soort van slijt, dus neem je tijd hoor. Wij zijn enorm ons best aan het doen een burgelijk gezin met golden retriever te zijn, en daar hoort ook wel een beetje een gezellig net huis bij ipv dat afgeragde wat het door Gijs was. Maar joh, je krijgt lang niet alles weg. (zoals de krassen van zijn nagels op de achterdeurruit, oeps, blij dat hij daar nooit doorheen is gegaan, het is maar enkel glas). Dus weg gaat het nooit. Ik vind ook nog steeds haren, zoals laatst op het picknick kleed wat we verder niet vaak gebruiken.
De grote dingen, zoals je autogordels gaan weg, maar daar komen kleine dingetjes en herinneringen voor terug, en die zijn ook veel waard.
Gisteren de hele dag emotioneel geweest. In de vriezer kwam ik nog een portie voor Manu tegen die we als lekkere grote hap voor Mex hadden bestemd maar zover is het helaas niet gekomen. Kwam wel even binnen en houd me dan toch erg bezig. Vandaag nieuwe porties voor Rana gemaakt en toen ook de al half klaargemaakte porties van Mexi voor haar aangevuld. Zag toen ik klaar was dat ik 1 zak met halve porties over het hoofd heb gezien en denk dat daar ook wel wat voor Mexi nog in zit. Nou ja zijn allemaal nog van die momenten die voorbij komen.
was niet zo handig, haha.
