Kaela schreef:Wat een lieve reacties allemaalFijn! Prachtige foto !. Zo fijn, om een plekje te hebben waar je begrepen wordt!
Hij was er zeker bij vandaag! Het was een fantastische dag. Met de asielhonden die genoten en met Oscar in mijn hart.
Moderators: Lizzy, Charlie Angel, eelke
Kaela schreef:Wat een lieve reacties allemaalFijn! Prachtige foto !
Hij was er zeker bij vandaag! Het was een fantastische dag. Met de asielhonden die genoten en met Oscar in mijn hart.
lianneke schreef:Jullie Oscar leeft voort door het boek van Monique Bladder. Toen ik het binnen kreeg en het las, dacht ik héé..die hond ken ik ergens van!Ja dat klopt! Hij is beroemd! Vond het zo fijn om mee te mogen werken aan het boek. Omdat Monique zoveel voor ons betekend heeft en omdat Oscar op deze manier zo'n mooi plekje heeft.
Goed boek..
Spikkelneus schreef:Vandaag is het alweer 4 jaar geleden dat we Dante moeten hebben laten gaan. In gedachten is hij nog steeds bij ons...
IMG_0663.JPG
Laika schreef:In het kader van dit topic wil ik graag met jullie delen dat ik een erg toepasselijk boek heb gelezen over dit onderwerp.Ik zag Antoinette bij DWDD over dit boek. Aan het eind maakte Matthijs een vreselijk blunder opmerking
Het heet: Dan neem je toch gewoon een nieuwe, en is geschreven doot Antoinette Scheulderman.
Het boek gaat over de rouwverwerking van de schrijfster toen ze haar 8 jarige teckel moest laten inslapen. Ook staan er veel intervieuws in met BN ers die dit ook hebben ervaren. Het is een boek voor mensen die een dier (vooral honden en katten) hebben verloren maar ook mensen die een oudere of zieke hond hebben kunnen hier veel in herkennen of van leren. Ik kon het boek bij de bieb lenen en ik vind het een aanrader.
, precies de reden waarom zij dat boek heeft geschreven. Ik wil het ook graag lezen. Je wordt gewoon geacht om na 2 weken niet meer te zeuren over de dood van je hond.....
Laika schreef:In het kader van dit topic wil ik graag met jullie delen dat ik een erg toepasselijk boek heb gelezen over dit onderwerp.Ik heb hem gereserveerd bij de bieb, toen ik het interview bij Ruud de Wild hoorde wilde ik dat boek gelijk lezen.
Het heet: Dan neem je toch gewoon een nieuwe, en is geschreven doot Antoinette Scheulderman.
Het boek gaat over de rouwverwerking van de schrijfster toen ze haar 8 jarige teckel moest laten inslapen. Ook staan er veel intervieuws in met BN ers die dit ook hebben ervaren. Het is een boek voor mensen die een dier (vooral honden en katten) hebben verloren maar ook mensen die een oudere of zieke hond hebben kunnen hier veel in herkennen of van leren. Ik kon het boek bij de bieb lenen en ik vind het een aanrader.
MillyMol schreef:Ik vind dit wel een van de mooiste hoekjes van BP: een soort rouwkapelletje waar iedereen die daar behoefte aan heeft even binnen komt wippen om gedachten te delen, herinneringen over die verloren liefdes -die eigenlijk helemaal niet verloren zijn omdat je ze in elke vezel van je wezen met je meedraagt totdat je zelf ook een herinnering wordt- op te halen en foto’s te delen als ware het de kostbaarste schatten.Helemaal mee eens, ontroerend en met een lach en een traan.
Waar je verdrietig mag zijn, zonder dat iemand zegt: “Het is toch al xxx geleden?”
Mooi vind ik dat. Wilde ik gewoon even zeggen.
MillyMol schreef:Ik vind dit wel een van de mooiste hoekjes van BP: een soort rouwkapelletje waar iedereen die daar behoefte aan heeft even binnen komt wippen om gedachten te delen, herinneringen over die verloren liefdes -die eigenlijk helemaal niet verloren zijn omdat je ze in elke vezel van je wezen met je meedraagt totdat je zelf ook een herinnering wordt- op te halen en foto’s te delen als ware het de kostbaarste schatten.Je hebt het zo mooi omschreven!
Waar je verdrietig mag zijn, zonder dat iemand zegt: “Het is toch al xxx geleden?”
Mooi vind ik dat. Wilde ik gewoon even zeggen.
