Pluk is weer thuis. Komt nog wel een andere foto bij, maar gisteren waren de lijstjes in de goede maat uitverkocht. Dus moet even naar de stad, hopelijk hebben ze daar de juiste maat nog. En dan komt deze foto op het dressoir te staan.
Moderators: Lizzy, Charlie Angel, eelke
zurca schreef:Fijn als ze daar rekening mee houden, want anders ga je ook niet echt fijn weg. Laat je zien wat je vriend voor moois maakt?
Toch een fijn gevoel he, als ze weer thuis zijn...
Toen wij Ziggy wegbrachten zouden we 2 dagen later op vakantie gaan. Hebben ze daar rekening mee gehouden zodat we haar de volgende dag weer konden ophalen. Vond ik toen erg fijn. Ziggy zit alleen nog in een "koekblik" (strooibus). Mijn vriend maakt met zijn houtdraaibank erg mooie dingen en gaat zelf een urn maken voor ons wuufke...
zurca schreef:Hier gaat het ee beetje met ups en downs....Amber overleed eerst , vijf maanden later ging Tessa . Toen Tessa er nog was bekroop ons het gevoel al .... straks hebben we niets meer
Nadat Ziggy ingeslapen is gingen we voor een ruime week naar ons "boskot". Fijne wandelingen gemaakt, de feestdagen, afleiding genoeg.
En nu is het gewone leven weer begonnen en loop ik af en toe met mijn ziel onder de arm.
Het is zo kaal thuis, zo alleen... ondanks onze rooie kater. Ik mis mijn hondjes maar ook "een hond"
Hoe gaan jullie daarmee om?
zurca schreef:Hier gaat het ee beetje met ups en downs....Niet. Klinkt misschien gek, maar je het voelt niet echt als een keuze ofzo. Het gevoel van missen is er. Soms veel, soms bijna niet. En als het veel is, is dat heel moeilijk en rot.
Nadat Ziggy ingeslapen is gingen we voor een ruime week naar ons "boskot". Fijne wandelingen gemaakt, de feestdagen, afleiding genoeg.
En nu is het gewone leven weer begonnen en loop ik af en toe met mijn ziel onder de arm.
Het is zo kaal thuis, zo alleen... ondanks onze rooie kater. Ik mis mijn hondjes maar ook "een hond"
Hoe gaan jullie daarmee om?
zurca schreef:Hier gaat het ee beetje met ups en downs....
Nadat Ziggy ingeslapen is gingen we voor een ruime week naar ons "boskot". Fijne wandelingen gemaakt, de feestdagen, afleiding genoeg.
En nu is het gewone leven weer begonnen en loop ik af en toe met mijn ziel onder de arm.
Het is zo kaal thuis, zo alleen... ondanks onze rooie kater. Ik mis mijn hondjes maar ook "een hond"
Hoe gaan jullie daarmee om?