Moderators: Lizzy, Charlie Angel, eelke
smulpaap schreef:Mooie herinneringen aan je leuke hond. sterkte
Tot op hoge leeftijd was het zwemmen ... met een pop , met een bal .... met van alles
t. zee 180.JPG
En hier kreeg Thara ook nog even een ""wijze les "" aan zee .
M@rina schreef:Ik heb de sterfdag van Teun, 2 mei, even langs me heen laten gaan. Kreeg een herinnering van facebook en bij de gave foto's die ik toen van hem geplaatst heb, het verhaaltje erbij, pff kon het niet handelen.Ik weet het nog goed Marina, wat hebben jullie een zorgen gekend, eerst om de freule, die van de ene op de andere dag verlamd raakte, maar vrij snel herstel liet zien en kort daarna Teun, die het in nog veel ergere mate had en niet eens zijn kop meer kon optillen, alleen zijn ogen nog bewegen. 1 keer is al verschrikkelijk, 2x zo iets moeten doormaken is slopend. En dan na weken van leven tussen hoop en vrees, intensieve therapie en een soort ICU thuis, nog meer hoop en vrees moeten beslissen om hem te laten gaan… pffff; ik krijg er zelf ook nog tranen van in mijn ogen als ik eraan terug denk. Ik kan me heel goed voorstellen dat je dat even geblokt hebt en het gedoseerd binnen laat komen. Knuffel voor jullie en de freule!
1 jaar alweer, een jaar van relatieve rust na de heftige periode waarin eerst Saartje heel erg ziek werd, weer herstelde en toen Teun die nog veel erger ziek was en gewoon niet meer herstelde. We hebben alles gedaan om hem te helpen, kosten nog moeite, echt ik had een nieuwe badkamer kunnen laten plaatsen, maar zou het zo weer doen als ik wist dat het resultaat zou hebben..... 7,5 jaar is hij maar geworden en wat hield van die gekke knul.
Achteraf realiseerde ik me dat ik een paar keer tegen manlief heb gezegd dat Teun niet oud zou worden, ik kon het niet met iets beargumenteren, het was een gevoel en het bleek te kloppen.
Teun staat overigens nog steeds in zijn bus in een hoekje van de kamer met zijn knuffel erbij.
eelke schreef:Toch knap. 1,5 jaar het liedje weten te mijden wat op de radio kwam toen we wegreden van de allerlaatste wandeling. En net kwam ie weer. Dat geeft tranen, wel bizar dat je zo meteen terug naar dan geslingerd wordt, terwijl ik eigenlijk best het idee kreeg dat ik de boel best onder controle had.