[zeeeend]

Gisteravond naar familie,verlaat kerstbezoek .
30 november toen Luna uit mijn leven werd weggerukt al aangegeven dat ik niet ,,gezellig'' de kerst en oud en nieuw van de partij wilde zijn .
Daarvoor was alle begrip,kom dan donderdag eten .
Ben niet uit mij rol gevallen 16:00 <.21.00 uur .
We hebben nog Top 2000 quiz gekeken en actief meegedaan
,maar op de terugweg aan de kant van de weg gestaan .
We plengden meer tranen ,dan regen op de voorruit.
Het is nu een maand ,en ik heb met mijzelf de afspraak gemaakt 40 dagen .
Maar mijn God wat mis ik haar ,ze is niet de eerste waar ik afscheid van heb moeten nemen,
en waarschijnlijk ook niet de laatste ,maar acceptatie en berusting zijn nog holle woorden.
Schijf van vijf ,neem je rust,ga niet te laat naar bed enz .
Rationeel klopt het allemaal wel ,maar emotioneel zijn we stuk.

[Siberienne]

Gisteravond naar familie,verlaat kerstbezoek .
30 november toen Luna uit mijn leven werd weggerukt al aangegeven dat ik niet ,,gezellig'' de kerst en oud en nieuw van de partij wilde zijn .
Daarvoor was alle begrip,kom dan donderdag eten .
Ben niet uit mij rol gevallen 16:00 <.21.00 uur .
We hebben nog Top 2000 quiz gekeken en actief meegedaan
,maar op de terugweg aan de kant van de weg gestaan .
We plengden meer tranen ,dan regen op de voorruit.
Het is nu een maand ,en ik heb met mijzelf de afspraak gemaakt 40 dagen .
Maar mijn God wat mis ik haar ,ze is niet de eerste waar ik afscheid van heb moeten nemen,
en waarschijnlijk ook niet de laatste ,maar acceptatie en berusting zijn nog holle woorden.
Schijf van vijf ,neem je rust,ga niet te laat naar bed enz .
Rationeel klopt het allemaal wel ,maar emotioneel zijn we stuk.

Heel veel sterkte. En.. er staat geen tijdslimiet op verdriet, leg jezelf die ook niet op. Bij een Janouk heb ik sterk het gevoel gehad dat ik iets had laten liggen. Niet gezien hoe ziek hij was, we waren in het buitenland toen hij met spoed geopereerd werd en we over de telefoon van de DA hoorden dat hij een grote darmtumor had die niet weg gehaald kon worden. Het heeft lang geduurd voordat ik daar vrede mee had. Dat ik gedaan had wat ik kon maar dat het niet genoeg was, dat doet gewoon ongelofelijk zeer. En daar mag je verdrietig over zijn. Zo lang als je nodig hebt, en hier mag je er zoveel over praten als je nodig hebt!

[Eef+Stippels]

Heel veel sterkte. En.. er staat geen tijdslimiet op verdriet, leg jezelf die ook niet op. Bij een Janouk heb ik sterk het gevoel gehad dat ik iets had laten liggen. Niet gezien hoe ziek hij was, we waren in het buitenland toen hij met spoed geopereerd werd en we over de telefoon van de DA hoorden dat hij een grote darmtumor had die niet weg gehaald kon worden. Het heeft lang geduurd voordat ik daar vrede mee had. Dat ik gedaan had wat ik kon maar dat het niet genoeg was, dat doet gewoon ongelofelijk zeer. En daar mag je verdrietig over zijn. Zo lang als je nodig hebt, en hier mag je er zoveel over praten als je nodig hebt!

+1

Probeer jezelf niet te verplichten binnen een bepaalde tijd van je verdriet af te zijn.
Bij mij heeft het bij beide honden wel een jaar geduurd voordat het verdriet een beetje gezakt was, en dan nog komt het af en toe weer naar boven.

[Sonja]

De eerste Nenaloze kerst hebben we inmiddels gehad. En daarbij toch ook altijd een terugblik naar Boefje, die 10 jaar geleden op 1e kerstdag overleed. Nu nog een eerste Nenaloze jaarwisseling en daar zie ik meer tegenop dan tegen kerst. Nena maalde namelijk niet om vuurwerk. Olivier wel, maar die trok zich op aan Nena. Maar ik moet zeggen dat het me tot nu toe 100% meevalt hoe hij reageert.
Gisteren bericht gekregen van de fokker: Er is een echo gemaakt en er zijn voorlopig 6 pups geteld. Nieuwe ronde, nieuwe kansen dus. Pups worden eind volgende maand verwacht, dus duimen dat er een leuk teefje voor ons bij zit!

[zeeeend]

+1

Probeer jezelf niet te verplichten binnen een bepaalde tijd van je verdriet af te zijn.
Bij mij heeft het bij beide honden wel een jaar geduurd voordat het verdriet een beetje gezakt was, en dan nog komt het af en toe weer naar boven.

Dank je wel.

[Kallista]

Voelt nog steeds zoo onwerkelijk, op 6 Oktober dit jaar onze Easy moeten laten gaan, net in juni pas 8 jaar geworden

Op de foto wist ik al dat we niet lang meer samen zouden hebben.
De zoveelste die we veel te jong moesten afgeven...
Dat maakt dat je twijfelt of je nog wel door moet gaan met je werk als schaapsherder

[pearlsofpassion]

Je kan wel zeggen dat ze als herdershond echt ten volle geleefd hebben.

[Mieke L.]

Bij vlagen gaat het heel goed. Maar bij vlagen ook helemaal niet. Ik luister net naar een van mijn lievelingsnummers "We zullen doorgaan" van Ramses Shaffy. Ben bang dat ik die niet meer met droge ogen kan horen. (de lijst met natte ogen nummers wordt steeds groter ) Het is natuurlijk nog heel vers maar wat mis ik die schat en wat vreemd dat Skikkie nu alleen is.

[Pauline]

Dikke knuffel Mieke!

Vanmorgen gaf Facebook me een herinnering van 4 jaar geleden en voor de eerste keer, ondanks de -&€-&_ toestand met mijn oog, heb ik alleen gelachen. Joep die in een doldrieste bui (die had hij elke wandeling wel een keer) Joris aan het pesten is en zichzelf in een enorme plas laat zakken om af te koelen van de inspanning die hij daarvoor moet leveren.

[M@rina]

Bij vlagen gaat het heel goed. Maar bij vlagen ook helemaal niet. Ik luister net naar een van mijn lievelingsnummers "We zullen doorgaan" van Ramses Shaffy. Ben bang dat ik die niet meer met droge ogen kan horen. (de lijst met natte ogen nummers wordt steeds groter ) Het is natuurlijk nog heel vers maar wat mis ik die schat en wat vreemd dat Skikkie nu alleen is.

Ja maar potverdorie het is nog maar zo kort.... ik heb geen liedjes o.i.d. maar kan bij sommige herinneringen na 8 maanden nog steeds spontaan in janken uit barsten.

@ Paulien,
Vorig jaar begon de ellende met Saartje en ik krijg daar nu ook herinneringen van van Facebook. Saar is er weer bovenop gekomen... ik kijk met vrees uit naar de herinneringen van Teun..

[Kaela]

Bij vlagen gaat het heel goed. Maar bij vlagen ook helemaal niet. Ik luister net naar een van mijn lievelingsnummers "We zullen doorgaan" van Ramses Shaffy. Ben bang dat ik die niet meer met droge ogen kan horen. (de lijst met natte ogen nummers wordt steeds groter ) Het is natuurlijk nog heel vers maar wat mis ik die schat en wat vreemd dat Skikkie nu alleen is.

Het goede nieuws is, dat het slijt. Niet heel veel, maar genoeg om er iets sterker in te staan. Al zullen zulke tranentrekkers dat wel blijven

[Kaela]

Ik geniet meestal van de facebook herinneringen. Het zijn er nogal wat, Oscar komt regelmatig voorbij. Alsof ie nog regelmatig even hoi komt zeggen. Van Pluk heb ik veel minder geplaatst, maar zij zal ook nog wel eens voorbij komen hoop ik.

Deze kwam net voorbij, van 3 jaar geleden. Mijn mannetje vol goede zin aan de wandel.

[smulpaap]

Een foto van een jaar geleden . De oude tut had een gek momentje aan zee met ""haar pop ""
Ze genoot altijd zo aan zee
In haar jonge jaren lekker zwemmen , en maar racen aan zee . wat had ze een uithoudingsvermogen
Als ze uit het water kwam dan klom ze even tegen het duin op , en rolde naar beneden . Dat was dolle pret

naar zee 002.JPG (3.6 MiB) 1740 keer bekeken

En natuurlijk het eeuwige strandjutten samen met Amber

[Kaio]

sterkte allemaal
Hier ook onze eerste kerst en oud op nieuw zonder Kaio. Dat is uiteindelijk toch goed verlopen.
Kaio's liedje was altijd deze tot op het laatst

Dat missen we nog het meest zijn positiviteit en overal een feestje van maken (ja daar hoorde ook ondeugd, niet luisteren en dikke middelvinger bij, maar de manier waarop was best humor)
Nu hebben we Oli erbij (ook een verhaal wat met Kaio te maken heeft, dat is wel het bijzondere), tja die neemt dat liedje wel over

(en ik geloof dat ik toch echt wel wat aan mijn onderschrift moet doen. zucht )

[Daantje]

Mooi en ook heftig om deze verhalen te lezen Sterkte voor iedereen

Hier was het ook idd. een heel stille kerst en Oud en Nieuw enz enz zonder alle jongens ....het went maar niet ,maar wie weet...ooit.
Het helpt natuurlijk ook niet dat door alle tegenslagen en pech het afgelopen jaar een knol van een depressie over me heenzakte.
Gaat nu langzaam ook iets beter.
A.s 6 januari zouden Winston en Espen hun verjaardag gehad hebben ,we hebben maar zo kort van hun mogen genieten.
Ik ben heel blij dat 2018 goed begonnen is en 2017 mag voor mij door de gootsteen getrokken.

IMG_2432.jpg (4.81 MiB) 1713 keer bekeken