Hier kunnen jullie lekker kletsen. Dit board is dus niet bedoeld voor serieuze voedings/gezondheidsvragen!

Moderators: Lizzy, Charlie Angel, eelke

#3327764
:bigarmhug: :bigarmhug: :bigarmhug:

Toch een fijn gevoel he, als ze weer thuis zijn...

Toen wij Ziggy wegbrachten zouden we 2 dagen later op vakantie gaan. Hebben ze daar rekening mee gehouden zodat we haar de volgende dag weer konden ophalen. Vond ik toen erg fijn. Ziggy zit alleen nog in een "koekblik" (strooibus). Mijn vriend maakt met zijn houtdraaibank erg mooie dingen en gaat zelf een urn maken voor ons wuufke...
#3327766
zurca schreef::bigarmhug: :bigarmhug: :bigarmhug:

Toch een fijn gevoel he, als ze weer thuis zijn...

Toen wij Ziggy wegbrachten zouden we 2 dagen later op vakantie gaan. Hebben ze daar rekening mee gehouden zodat we haar de volgende dag weer konden ophalen. Vond ik toen erg fijn. Ziggy zit alleen nog in een "koekblik" (strooibus). Mijn vriend maakt met zijn houtdraaibank erg mooie dingen en gaat zelf een urn maken voor ons wuufke...
Fijn als ze daar rekening mee houden, want anders ga je ook niet echt fijn weg. Laat je zien wat je vriend voor moois maakt?

Wij moesten heel lang wachten op de urn, die moest besteld worden. Ze hadden hem daar alleen in het groen. Maar deze past heel mooi bij Pluk, dus ik ben blij dat we het geduld op hebben kunnen brengen.
#3327769
Hier gaat het ee beetje met ups en downs....
Nadat Ziggy ingeslapen is gingen we voor een ruime week naar ons "boskot". Fijne wandelingen gemaakt, de feestdagen, afleiding genoeg.
En nu is het gewone leven weer begonnen en loop ik af en toe met mijn ziel onder de arm.
Het is zo kaal thuis, zo alleen... ondanks onze rooie kater. Ik mis mijn hondjes maar ook "een hond"

Hoe gaan jullie daarmee om?
#3327783
Voor mij is de enige goede oplossing een nieuwe hond zoeken en daarvan genieten, natuurlijk niet direkt, maar wel binnen afzienbare tijd.
Als dat niet kan, ja dan houdt het op, maar zonder hond is een slecht idee.
Ik lees wel van anderen over rouwperiodes en zo, maar niet voor mij

Hanny
#3327799
Op 3 dagen na is het nu 7 maanden geleden en de hele vlijmscherpe randjes zijn er nu af. Wij hikken er ook tegenaan dat we Dusty binnenkort moeten laten gaan. En van de week kwam even keihard van links zetten dat Misty nierfalen had. Die werd ziek op onze vakantie. Bloed prikken en crea en ureum redelijk verhoogd in combi met nsaids; nierfalen. De nieuwe SDMA test laten doen en wonderwel kwam die goed terug dus vermoedelijk geen nierfalen of de minste fase en was het toch een gemeen virus. Al met al voelde ik me heel kwetsbaar. We zijn er nog niet maar ze knapt nu elke dag een stukje op. Binnen een week is ze 6kg afgevallen :-X

Heel langzaamaan ben ik toch aan het kijken voor een nieuw maatje. Revy zijn zus is op oudjaarsdag gedekt en zijn moeder op nieuwjaarsdag. (markiesje) maar aan de andere kant trekt een staander ook nog heel erg maar die strijd met het wild :-\ :P nou ja al met al best een grote kans dat wij toch in 2018 een nieuw maatje begroeten. Want zonder hond(en) ben ik geloof ik serieus rijp voor het gesticht. Maar Jesse, Jesse blijft bijzonder en zit heul diep in mijn hart. En dat is goed.
#3327817
zurca schreef:Hier gaat het ee beetje met ups en downs....
Nadat Ziggy ingeslapen is gingen we voor een ruime week naar ons "boskot". Fijne wandelingen gemaakt, de feestdagen, afleiding genoeg.
En nu is het gewone leven weer begonnen en loop ik af en toe met mijn ziel onder de arm.
Het is zo kaal thuis, zo alleen... ondanks onze rooie kater. Ik mis mijn hondjes maar ook "een hond"

Hoe gaan jullie daarmee om?
Amber overleed eerst , vijf maanden later ging Tessa . Toen Tessa er nog was bekroop ons het gevoel al .... straks hebben we niets meer
En dat als je er altijd vier tot vijf hebt gehad , daar zagen wij dus als een berg tegenop
Dus toen de beide dames oud werden en begonnen te sukkelen zijn wij al begonnen met rondkijken
We hebben er dus ruimschoots de tijd voor genomen , en bewust niet gewacht totdat we niets meer zouden hebben
Maar dat moet je natuurlijk wel kunnen , dat is voor een ieder anders
Wij hebben er al heel wat weg moeten brengen , en een andere hond gaf /geeft ons altijd afleiding
En daarnaast moesten we altijd rouwen omdat er nog een aantal rondliepen
#3327843
zurca schreef:Hier gaat het ee beetje met ups en downs....
Nadat Ziggy ingeslapen is gingen we voor een ruime week naar ons "boskot". Fijne wandelingen gemaakt, de feestdagen, afleiding genoeg.
En nu is het gewone leven weer begonnen en loop ik af en toe met mijn ziel onder de arm.
Het is zo kaal thuis, zo alleen... ondanks onze rooie kater. Ik mis mijn hondjes maar ook "een hond"

Hoe gaan jullie daarmee om?
Niet. Klinkt misschien gek, maar je het voelt niet echt als een keuze ofzo. Het gevoel van missen is er. Soms veel, soms bijna niet. En als het veel is, is dat heel moeilijk en rot.
Maar de ergste scherpte is daar vanaf en omdat het leven ook verder gaat zoek je ook weer naar de dingen die je blij en gelukkig maken. Het is niet hetzelfde als het genieten dat ik van Oscar deed, maar het leven heeft veel moois en leuks te bieden en jezelf daar voor open stellen helpt wel. Geeft ook energie voor de momenten van verdriet en gemis.

Soms leen ik een hond. Die van mijn moeder of die van een vriendin. En dat is natuurlijk totaal anders dan een eigen hond, maar wel leuk. En ik verheug me op onze loges in maart. Ik ben echt nog niet toe aan weer nieuwe dieren in huis nemen, maar loges geven wel weer even wat nieuw leven en afleiding in huis en gaan na een maand gewoon weer naar hun eigen fijne huisje. Helemaal goed, hebben we weer iets leuk!
#3327877
Een hele mooie urn, Kaela.
zurca schreef:Hier gaat het ee beetje met ups en downs....
Nadat Ziggy ingeslapen is gingen we voor een ruime week naar ons "boskot". Fijne wandelingen gemaakt, de feestdagen, afleiding genoeg.
En nu is het gewone leven weer begonnen en loop ik af en toe met mijn ziel onder de arm.
Het is zo kaal thuis, zo alleen... ondanks onze rooie kater. Ik mis mijn hondjes maar ook "een hond"

Hoe gaan jullie daarmee om?
:bigarmhug:

Bij het overlijden van Wandor en daarna Yindra, had ik nog 2 honden lopen.
Geen hond hebben lijkt me vreselijk..
#3327880
Vorig jaar hebben we Kyran moeten laten gaan, mijn hond die zo ontzettend in mijn hart zat en zit, hij maakte het leven weer wat dragelijker toen hij kwam. En toen we hem moesten laten inslapen, hij had te veel pijn, was nog maar 9 jaar, dacht ik dat ik gek zou worden. En toch viel me dat mee, ik had de eerste weken een soort van opluchting, blij dat hij geen pijn meer had, maar ook dat er zo n grote zorg weg viel waarvan ik niet altijd besefte hoeveel impact dat mentaal geeft maar ook je hele dag, ons hele leven. En daar voelde ik me weer schuldig over....maar eigenlijk heb ik niet echt héél veel verdriet gehad, misschien omdat wij al te veel verdriet hebben meegemaakt, gehard door het leven, misschien dat de zorg toch wel erg pittig was, misschien dat onze andere hond een soort van leek op te bloeien, misschien juist omdat zij er nog is. Ik weet het niet en dat hoeft ook niet. Ik hield en houd zo ontzettend veel van hem en dat hij er niet meer is, is ergens ook goed....
#3328178
Ik denk ongeveer een jaar nadat Tous er niet meer was dat het besef kwam dat we later zonder hond zouden komen. We hebben toen goed nagedacht maar zolang Ziggy er nog zou zijn besloten geen andere hond te nemen. En met die beslissing ben ik ook wel blij geweest. Want al het zorgen voor Ziggy, dat had niet goed geweest om daar een hond nog bij te hebben.

Ik wist ook al een tijdje dat ik na Tous en Ziggy geen Podenco/windhond meer wil. Het zijn geweldige honden, maar ik wil graag wat anders. Iets meer baasgericht buiten, iets minder zelfstandig jagen. Dus ben ik een tijd terug al begonnen met een zoektocht naar een ander ras. Mijn vriend was nog niet overtuigd, zeker niet door de rassen waar ik mee aankwam. Dus hem ook eens laten kijken maar dat vond ik dan weer niets. Puntje bij paaltje bleek ook dat we elke keer weer voor type jachthond vielen. Maar goed tussen een jachthond en een jachthond kan nog best veel verschil zitten. We zijn nu tot iets gekomen wat we beide leuk vinden. Ik ben op een show geweest en heb al gesproken met een aantal mensen die dat ras hebben. Nu zijn we van plan om binnenkort eens een afspraak te gaan maken met een fokker. Voelt allemaal nog best raar maar ik verlang naar een hondje...
#3328180
Daar wordt ik wel nieuwsgierig van Zurca! Wil je delen welk ras?

Ik snap je wel. Vrijdag was er hier een pup, en Joep vond het zó leuk! Ik dacht, da's niet voor Joep, een pup, maar hij was dus juist echt heel blij. Hmmmf, dat gaat dan wel kriebelen. Maar ik ben juist zo blij met de extra vrijheid en het gemak waarmee Joep nu overal mee naar toe kan, en kan gaan logeren...
#3328185
We hebben direct besloten geen nieuwe hond meer te nemen bij Saartje en ook in de toekomst komt er geen tweede hond meer. Hoe zeer we ook genoten hebben van Teun. Twee honden is met ons leven eigenlijk helemaal niet praktisch. We wandelen graag met ze, bezorgen honden een prima leven, maar we houden ook erg van de geneugten van het leven. uit eten, stedentripje, vakanties etc... 2 honden mee of onder brengen is toch echt een stuk lastiger dan 1 hond.

Naast Saartje "alvast" onze nieuwe hond er bij halen willen we niet. Saartje is een uitstekende, maar strenge opvoeder geweest, bleek bij Teun, maar over 11 dagen wordt ze 12 jaar, beetje slechtziend, slechthorend, verder fysiek nog prima hoor, maar ik zie al voor me dat de pup eindelijk lekker mee kan wandelen, dat Saartje dat niet meer kan.

We hebben wel al plannen om bij een fokker langs te gaan omdat ik heel graag een Field spaniel zou willen, maar er zijn zo weinig fokkers in Nederland.
 Terug naar “Bar-plaats”

Barfplaats wordt gesponsord door