Hier kunnen jullie lekker kletsen. Dit board is dus niet bedoeld voor serieuze voedings/gezondheidsvragen!

Moderators: Lizzy, Charlie Angel, eelke

#3328191
zurca schreef:Ik denk ongeveer een jaar nadat Tous er niet meer was dat het besef kwam dat we later zonder hond zouden komen. We hebben toen goed nagedacht maar zolang Ziggy er nog zou zijn besloten geen andere hond te nemen. En met die beslissing ben ik ook wel blij geweest. Want al het zorgen voor Ziggy, dat had niet goed geweest om daar een hond nog bij te hebben...
Dat is dus een hele goede beslissing geweest. Ik ervaar nu dat de zorgen voor en de zorgen om onze oudste hond voor onze andere hond betekenen dat ze (net als wij) best veel in moet leveren. Als ons oudje er niet meer is houden we het bij 1 hond. De kans is groot dat zij op een zeker moment toch last gaat krijgen van haar hartkwaal. Dan wil ik al mijn aandacht aan haar kunnen geven.

Moeilijk he, een ander ras kiezen? Zo val ik op herders terwijl ik eigenlijk een ras zoek wat minder reactief naar andere honden toe is.
#3328201
@ Zurca.
Het lijkt me verstandig om een ras te zoeken, dat toch iets makkelijker te hanteren is in een wildrijke omgeving.
Julie hebben je fijne vakantie mogelijkheden en dan is het toch heerlijk om daar met je hond te kunnen wandelen.
Windhonden zijn en blijven prachtige honden, maar hun minpuntje telt ook mee.

veel plezier met je zoektocht,
Hanny
#3328311
eelke schreef:Zeeeend, dat is wel een heel heftig gevoel. Hou je je zelf in de gaten? Anders misschien toch maar eens langs de huisarts? Van zo weinig slaap ga je je ook echt niet beter voelen...
Mij huisarts ging met pensioen,nu ik over hem nadenk moet ik diep in mijn geheugen graven hoe hij heette .
Dr de Breij ,het zal zo rond 2000 geweest zijn ,daarna werd meegedeeld dat bij panne we bij Klein Itorson moesten zijn .
Een collectief ,ik ben er ene keer geweest .Door teveel aan chemicaliën te zijn blootgesteld (autospuiter ) gingen wondjes niet dicht .Geen afweer meer .
Ik kwam binnen bij de desbetreffende arts die via de receptie had vernomen wie hij voor zich had ,en keek over mijn medisch dossier mij geringschattend aan .
Nee geen hand of even voorstellen ,Ukomt voor ?
Ik liet mijn handen zien en beschreef mijn werkzaamheden en de stoffen waar ik mee in aanraking kwanm op mijn werk .
En verder ?Was de vraag ?
En verder niks ,hij legde het dossier voor hem en zei :Je cocaineverslaving ?
Het is 18 jaar geleden dus waarom zou ik er nu over liegen ,
maar ik heb dat spul dus never nooit aangeraakt .Geen enkele verslaving,op werken na .
De toon was gezet ,en ik kon praten als brugman ,maar ik moet eerst maar eens goed nadenken hoe het kwam dat de wonden niet genazen
Daarna mocht ik terug komen
Ik ben nooit meer geweest ,en ik ga ook nooit meer.
Mij zien ze niet meer .

Vanavond een brief aan mijzelf geschreven .
Pasen 2015 is er contact met mij opgenomen omdat mijn broer zwaar depressief was .
Ik had realiseer ik me nu ongeveer dezelfde tijd geen contact meer met hem gehad op een enkel bezoek na toen zijn dochter pas was geboren (2002)
Mijn broer zit vanaf februari 2017 weer in het zadel,daarvoor hebben we zo goed mogelijk getracht zijn zaak draaiende te houden ,tesamen met zijn vriendin .
Het blijkt nu dat het verzoek niet van hem kwam ,maar van haar.
Bemerkte dat het al niet goed zat want geen antwoord via skype etc ,we zijn dus een blok aan het been .
Omdat niemand met vriendin aanstaande zondag naar de film wil,ben ik gevraagd .
Ik weet nu al dat er iets tussen komt ,of hij komt mee .
verteld meer over hem dan over mij .
Mocht dit zo zijn is het voor mij klaar daar ,klus zit erop .
geen aansluiting

Toen ik honden leerde kennen ,leerde ik echte vriendschap kennen .
Die nemen je zoals je bent ,en zijn met weinig tevreden.
Gelijk mij ,je hoeft niet altijd op je voordeel uit te zijn.
Weten wanneer ze een kop op je knie moeten leggen.
Mijn incasseringsvermogen word wel minder met de jaren,
Dus of we nog aan een nieuw avontuur beginnen (hond)
De gedachte: Het is mooi geweest steekt steeds meer de kop op
Inzet>resultaat>reactie ...ik verwacht te veel van deze wereld .
Dus waarom rekken .
Luna met al haar tekortkomingen en problemen bracht balans in mijn leven.
Nu ben ik een lege huls,
Voor mijzelf leven heb ik in 2001 al begraven .
Nu net iemand op Skype ,op de reactie dat enkel de humor ze je niet kunnen afnemen
Citaat :En je trots .
Mijn antwoord : Waarop,....mijn trots heb ik zes weken geleden moeten laten inslapen.


Het is niks zonder haar
05.JPG
05.JPG (645.34 KiB) 2406 keer bekeken
#3328312
Zeeeend, dit is zwaar, te zwaar, als ik het zo mag zeggen. Ik hoop dat je voor je zelf een manier vind om het te verlichten, dragelijk te maken. Lucht het je op door er hier over schrijven?

Laat je leven niet zo beïnvloeden door 1 fluthuisarts. Er zijn er vele andere, wel fijne. Al snap ik wel dat je vertrouwen weg is.

Heb je dit
https://www.humanitas.nl/themas/

en als afgeleide daarvan dit
https://www.sensoor.nl/nieuws-nieuwsber ... nsoor.html

al eens bekeken?

Wat ik me ook nog bedenk, misschien kun je eens nadenken of het wat voor je is om je bij zo'n hondenoppassite aan te melden. Ik denk dat ik dat zou doen als ik plotseling zonder hond zou komen te staan, en er logischer wijs niet meteen een andere is.
Zoiets bv, maar er zijn er meerdere. Heb je toch vrij snel (denk ik) regelmatig weer even een hond, en wat afleiding in huis. Dat maakt het verlies niet minder, maar geeft je mogelijk weer een reden om de dag door te komen. En dat zou ik je gunnen.
https://www.petbnb.nl/?gclid=Cj0KCQiAv_ ... xiEALw_wcB
#3328315
Lieve Zeeend, wat heb je het ontiegelijk zwaar. Zo zwaar dat er geen licht meer lijkt aan het einde van de tunnel. Zoals je het hier schrijft, lijkt het alsof je overweegt er zelf uit te stappen? Praat daarover. Dat is eng, maar dat je moedig bent heb je al bewezen. Want alleen moedige mensen durven hun hart te verliezen aan hun hond. Daarmee heb je ook aangetoond dat je liefde kan geven en ontvangen.
Het is je nu ontnomen, en dat is zwaar. Heel zwaar. Het kan ondraaglijk lijken. Een goede vriendin verloor de hond van haar hart en zei, er komt er voorlopig geen meer, het is te zwaar. Tot het toeval een hondenmeisje op haar pad stuurde dat haar dringend nodig had. Achteraf ... het had zo moeten zijn.

En ja, ook hulpverleners als huisartsen kunnen horken zijn en ik snap dat de drempel hoog is, maar toch.. zoek hulp! Laat mensen je helpen, hieronder 2 linkjes voor online hulp want net als Eelke gun ik het dat je lichtpuntjes gaat zien in het leven.

https://www.113.nl/informatie/praten-over-zelfmoord
https://www.ggznieuws.nl/home/7-online- ... depressie/
#3328724
Jeetje wat naar dat je het zo moeilijk hebt Zeeeend.. :bigarmhug:

En wat een huisarts heb je getroffen. Zulke mensen zijn er helaas. Maar er zijn er ook die je willen helpen. Misschien kun je een andere huisarts vinden, waarbij je wel het gevoel hebt terecht te kunnen?

Je kunt eventueel ook met Sensoor chatten, bellen of mailen, om je verhaal te delen. Dan voel je je hopelijk wat meer gesteund.
https://www.sensoor.nl/ik-zoek-hulp-home.html

Sterkte.
#3330455
Sonja schreef:Yes! :groupwave2:
Gisteren zijn er 6 pups geboren. 4 reutjes en 2 teefjes. Wij hebben eerste keus voor een teefje. Nu nog aftellen tot het moment dat we haar kunnen ophalen.
En natuurlijk gaan we tussentijds kijken!
:mbounce:
Oh wat een geweldig nieuws ! :D
Heel erg leuk voor jullie dat er weer een kleine boef komt ;) :-*
 Terug naar “Bar-plaats”

Barfplaats wordt gesponsord door