Moderators: Lizzy, Charlie Angel, eelke
eelke schreef:Gewoon al weer een jaar verder! Ben met Joep gaan lopen in het gebied waar we toen vorig jaar de laatste wandeling hebben gedaan.Dikke knuffel, brullen en troost voedsel horen bij elkaar.
En eenmaal thuis kwam Dont look back in anger van Oasis op de radio. Net als vorig jaar toen ik de afspraak voor het inslapen had gemaakt. Dik potje brullen, zak karamel toffees weggegeten en gaan werken, en zo ging de dag wel voorbij. Nu hebben we alle eerste keren wel gehad.
eelke schreef:Gewoon al weer een jaar verder! Ben met Joep gaan lopen in het gebied waar we toen vorig jaar de laatste wandeling hebben gedaan.Och Eelke, deze had ik helemaal gemist. Het is ook allemaal wat. Goed dat je gedaan hebt wat voor jou goed voelde, dikke
En eenmaal thuis kwam Dont look back in anger van Oasis op de radio. Net als vorig jaar toen ik de afspraak voor het inslapen had gemaakt. Dik potje brullen, zak karamel toffees weggegeten en gaan werken, en zo ging de dag wel voorbij. Nu hebben we alle eerste keren wel gehad.
Kaela schreef:Och Eelke, deze had ik helemaal gemist. Het is ook allemaal wat. Goed dat je gedaan hebt wat voor jou goed voelde, dikkeJa, dat wordt wel minder inderdaad. Ik had echt wel heel erg veel moeite met alle kerstliedjes op de radio. Ik koppel muziek toch wel heel erg aan gebeurtenissen. Inmiddels gaat dat wel weer, want kerstliedjes = kerst, en kerst is ook samenzijn met fijne mensen. Dat verband heb ik wel weer een beetje weten te leggen inmiddels.
Vandaag hier een half jaar. En ik voel me zo raar. Aan de ene kant wil ik er niet teveel bij stil staan, aan de andere kant giert het door mijn lijf.
Vorige week hadden we een etentje. Vorig jaar in hetzelfde weekend ook, toen met een theaterbezoek er achteraan. Toen hebben we Oscar in de parkeergarage gezet en heeft ie het super goed gedaan. Dat zijn dingen die heel erg terugkomen als je dan weer hetzelfde gaat doen. Ook nu met het vuurwerk, dat rare gevoel van blij zijn dat ie dat niet meer mee hoeft te maken. En het gevoel dat we nu niet naar het vakantie huisje moeten, maar hoe fijn dat vorig jaar wel was.
Nou ja, dat spookt dan zo door mijn gedachten heen en net als alle andere emotionele momenten hoort dat erbij en gaat het ook vanzelf weer over.
eelke schreef:Ja, dat wordt wel minder inderdaad. Ik had echt wel heel erg veel moeite met alle kerstliedjes op de radio. Ik koppel muziek toch wel heel erg aan gebeurtenissen. Inmiddels gaat dat wel weer, want kerstliedjes = kerst, en kerst is ook samenzijn met fijne mensen. Dat verband heb ik wel weer een beetje weten te leggen inmiddels.Zulke nieuwe koppelingen zijn belangrijk. Want hoe zeer rouwen er ook bij hoort, verder gaan zeker ook!
We hebben natuurlijk vorig jaar al een kerst en een oud en nieuw zonder Gijs gehad. We vieren dat nu ook weer niet thuis, Joep kan overal mee naar toe. En dat vind ik echt hartstikke gezellig. En makkelijk, want daardoor hoeven we niet vroeg naar huis. En toch had ik liever dat ik hem met Gijs achterliet in de keuken. Maar ja, het is niet anders...
Jullie vullen je feestdagen misschien nu ook wel heel anders in?
Pauline schreef:Ik heb vandaag harder gehuild dan de afgelopen ruim 13 maanden. Gewoon omdat ik hem nog zo vreselijk mis..... En huilend verzucht dat ik toch echt hoop dat ik over 10 jaar niet meer om Joep huil. Waarop Eddie heel opbeurend zei dat hij dat niet zag gebeuren. Joep was zo mijn speciaaltje..... Soms is het ruk. En dan kijk ik, maar weer de fotoserie die destijds van hem gemaakt is samen met Joris.
IMG_20171224_151009_607.jpg
Pauline schreef:Ik heb vandaag harder gehuild dan de afgelopen ruim 13 maanden. Gewoon omdat ik hem nog zo vreselijk mis..... En huilend verzucht dat ik toch echt hoop dat ik over 10 jaar niet meer om Joep huil. Waarop Eddie heel opbeurend zei dat hij dat niet zag gebeuren. Joep was zo mijn speciaaltje..... Soms is het ruk. En dan kijk ik, maar weer de fotoserie die destijds van hem gemaakt is samen met Joris.
IMG_20171224_151009_607.jpg
Pauline schreef:Ik heb vandaag harder gehuild dan de afgelopen ruim 13 maanden. Gewoon omdat ik hem nog zo vreselijk mis..... En huilend verzucht dat ik toch echt hoop dat ik over 10 jaar niet meer om Joep huil. Waarop Eddie heel opbeurend zei dat hij dat niet zag gebeuren. Joep was zo mijn speciaaltje..... Soms is het ruk. En dan kijk ik, maar weer de fotoserie die destijds van hem gemaakt is samen met Joris.