Hier is het dubbel sinds zondag hebben we Dex en daar hebben we echt wel goed over nagedacht of we dat al zo snel wilden maar je kan vooraf toch niet goed inschatten hoe het echt gaat voelen. Dex is een moppie en we hebben er zeker geen spijt van en hij gaat absoluut niet weg maar zeker de eerste 2 dagen heb ik toch wel moeten wennen aan het beeld van 2 dezelfde kleur hondjes in een mand. Dat klopt ergens niet. Dat gevoel is nu wel over maar ik was ook wel vergeten hoe intensief een pup is de eerste dagen. Mexi hebben we opgehaald toen ze 7 was en we hebben 1 nacht op de bank geslapen voor de zekerheid maar die ging snurken en deed verder niets. Is natuurlijk ook niet te vergelijken met een pupje die zijn broertjes, zusje, moeten en ooms en tantes mist.
Denk nog vaak aan Manu en Mexi Mijn nichtjes waren dinsdag even op babyhondje visite en zo schattig zegt mijn oudste nichtje (nog een paar dagen dan wordt ze 6) dat het goed is dat we foto's van Manu en Mexi aan de muur hebben hangen want dan kan Dex ze toch nog zien. En dat ze het jammer vond dat ze overleden zijn maar dat het voor Rana wel leuk is dat ze weer een vriendje heeft. Moest wel even een traantje wegpinken