[Aprilsnow]

De ergste schrik is er nu bij mij af, maar morgen wel eerst wat haaskarkas, daar heeft ze nooit problemen mee
Mijn lijf voelt alsof het spierpijn heeft, dus spannend was het zeker! Er razen dan 1001 gedachtes door mijn hoofd; van chips ik kan zo mijn collega bellen dat ik niet kom tot hoe leg ik dit aan manlief uit als ik het er niet uit krijg. Het duurde ook echt voor die adrenaline gezakt was.

Manlief stuurde nog een appje om half 10, dat Lola wel heel kalm was en niet mee wilde wandelen.... Die had dus echt niets gehoord en is er dwars door heen geslapen.

Zal alleen weer ff duren voordat ik zonder knoop in mijn buik konijn durf te geven...

Wat een schrik op de vroege ochtend.... pff hier toch ook wel heel erg blij met een rustige eter.

Is het een optie om het konijn van te voren wat meer aan gort te slaan zodat er geen echt grote stukjes bot inzitten die kunnen blijven hangen?

[constance.blokzijl]

Wat een schrik op de vroege ochtend.... pff hier toch ook wel heel erg blij met een rustige eter.

Is het een optie om het konijn van te voren wat meer aan gort te slaan zodat er geen echt grote stukjes bot inzitten die kunnen blijven hangen?

Zou een optie zijn, alhoewel dit denk ik toch ook een stukje pech is geweest, alleen dat stukje ribbetjes is gewoon rechtop achter in haar keel gekomen en zat gewoon vast achter de achterste kiezen, en sloot dus alles af....
Dat is dus het stuk wat ik er uit gepoerd heb, de rest had ze al opgegeten.

Vanmorgen een haaskarkas at ze wel weer heel keurig, dat doet ze altijd met haas, ook met reeribben. Nog steeds wel heel snel, maar voor haar doen heel netjes....

[constance.blokzijl]

Jeetje wat schrikken! Wij hebben het ooit met Dondi (mijn eerste am bull, 7 jaar geleden overleden op 10 jarige leeftijd) die stikte in een stuk van zo'n runderhuid kluif. Stond in de keuken en hoorde haar rare geluiden maken. Kon met het puntje van mijn vingers net bij een stukje komen en kreeg een beetje grip met mijn nagels en kon het er zo uittrekken. Handen bont en blauw van haar tanden maar er wel uit gekregen.

Nu ze krijgen ze die bijna niet meer en wanneer wel dan onder toezicht!

Lola krijgt al lang niet alles omdat ze zo schrokt. Oren durf ik bijna niet te geven aan haar, bullepezen doe ik nog wel, maar die ik zelf droog zodat ik kan bepalen welke lengte (die van 10 cm uit de winkel kunnen heus wel in een keer naar binnen vind ze) zo zijn er wel veel meer dingen die niet gaan bij haar; kipstukken bijvoorbeeld, wordt zo'n schuimbende bij haar, krijgt ze ook niet weg op een of andere manier.

2,5 jaar geleden had ik zalmlijven voor 10ct stuk meegekregen. Stuk of 20, leuk dealtje dacht ik. We hadden toen Brutus nog dus beide in de tuin een zalmlijf, zien we ineens Lola ook zo spartelen, niet kunnen uitspugen. Ik naar buiten gevlogen, haar vast gegrepen (ze was nog wel bij maar wankelde al wel) en zonder nadenken haar bek opengetrokken en mijn vingers in haar bek geduwd. Nou dat doe ik dus nooooooit weer, met haar voernijd klapte ze dus echt wel d'r bek weer zonder pardon dicht. En mijn vinger zat daar tussen...... Dat was een serieuze wond hoor, ondertussen werd ze steeds slapper, manlief er bij, Lola onder het bloed (van mijn vinger wat ik op dat moment niet eens voelde) waar manlief dan weer van schrok, nog een keer geprobeerd, weer die bek dicht geklapt maar nu was ik sneller en vervolgens ging ze dus ook out. Op dat moment heb ik die bek weer wagenwijd open getrokken en manlief geprobeerd die zalmlijf te pakken te krijgen, kreeg hij eerst niet. Dat is ook de enige keer dat ik echt paniek in mijn mans stem heb gehoord. Uiteindelijk heeft hij een stuk opzij kunnen duwen zodat er lucht bij kon, en hij er een stukje uit kon krijgen waardoor zij weer kon slikken. Daar heeft ze ook een veel te groot stuk naar binnen proberen te werken...

Dus in die zijn hadden we/ik al wat ervaring met haar en hoe ik dit het beste kon doen. Die vinger heeft aan de binnenkant en aan de buitenkant een lelijk litteken opgelopen, maar ach, had toch al verkering zalmlijven durf ik echt niet meer met haar.

[Border Bandit]

Zo, wat zal jij geschrokken zijn!!!
Gadverdakkie, dat is niet niks om te zien gebeuren. En dan ook nog machteloos te moeten wachten tot ze bewusteloos raakt vóór je haar kunt helpen.
Wat heb je goed kunnen handelen en wat super dat ze er niks aan overgehouden heeft!!

Wat is het instinkt van baknijd sterk, dat ze, zelfs als ze aan het stikken is, toch noch haar voedsel verdedigt!?

[Martine-Tom]

Zo, wat zal jij geschrokken zijn!!!
Gadverdakkie, dat is niet niks om te zien gebeuren. En dan ook nog machteloos te moeten wachten tot ze bewusteloos raakt vóór je haar kunt helpen.
Wat heb je goed kunnen handelen en wat super dat ze er niks aan overgehouden heeft!!

Wat is het instinkt van baknijd sterk, dat ze, zelfs als ze aan het stikken is, toch noch haar voedsel verdedigt!?

Ik denk dat dat meer paniek is...Tom is ooit half gestikt in een stukje gedroogde kip, Miik was erbij en heeft het eruit gekregen maar Tom beet toen ook van zich af. En die heeft echt 0,0 voernijd.

[constance.blokzijl]

Ik denk dat dat meer paniek is...Tom is ooit half gestikt in een stukje gedroogde kip, Miik was erbij en heeft het eruit gekregen maar Tom beet toen ook van zich af. En die heeft echt 0,0 voernijd.

Ik geloof meteen dat er paniek meespeelt. En het kan ook puur paniek zijn geweest bij haar. Geen idee, ik weet wel dat ik echt wat voorzichtiger ben met mijn vingers in haar bek te steken, uiteindelijk is ze een grote hond en zal ze, ook al is het in paniek, flinke schade maken.

Maar ik ben wel blij dat het zo is afgelopen, vandaag merk ik al niets meer aan haar!

[Lil]

Boh wat erg! Gelukkig heb je super gehandeld! Ik gaf nooit puntmutsjes, omdat ze de neiging hadden die met smalle kant naar binnen te slurpen ipv te bijten (wat ze verder overal mee deden). Ik knipte ze altijd open zodat het geen hoedje meer was.