[Hope]

Nee precies. En ik (Fritzi) heb (heeft) ongelofelijk veel geluk gehad.... Ik heb er dus amper beeld bij hoe jij getraumatiseerd moet zijn na het gebeuren met Nelson. Of Parelridder na wat er gebeurd is met Daantje. Of Sella na wat er gebeurd is met Shay . Ik krijg er echt pijn van in de buik.....

Ja, Nelson en ik zijn er ook (fysiek) goed vanaf gekomen. Maar echt, als die mannen niet waren gekomen dan was hij doorgegaan tot er alleen maar kleine stukjes Nelson waren.

[-Saskia-]

Nee.

Wodka heeft als pup een piercing in haar lip gekregen van onze Berner Sennen toen ze zijn bak wilde leeg eten. Heeft ze daarna nooit meer gedaan.

Nooit dierenarts-waardige schade.

[Siberienne]

Chenak heeft 1x twee hechtingen in zijn kop gehad door een andere husky. Dat was een rare hond met een heel naar verleden als pup.
En hij heeft op vakantie een keer gevochten met zijn broer, die bij een vriendin woonde. We waren met 4 honden op vakantie, mijn andere hond liep te klieren op de eerste dag (moe & hyper) en de hond van mijn vriendin was het zat maar Chenak zat er tussen? De volgende ochtend bij de DA om wondjes te laten controleren. Stonden ze heel rustig samen in de wachtkamer. DA vroeg wel 3x 'of deze honden gevochten hadden???

Mijn huidige heren hebben 1x echt met elkaar gevochten, maar daar was geen DA bezoek bij nodig.

Verder wel eens een scheldpartij of wat 'veel geschreeuw weinig wol' ruzies.
Als ik dit zo lees heel weinig dus in 15 jaar hondenbezit. Nou scheelt het wel dat wij ook rustig wonen. Meestal kom ik niemand tegen als ik in het bos ga lopen. Hier in het dorp wel rottweilers maar die komen niet van het terrein af. Een enge herder. Maar bijna geen klapkaken. Althans, ik ken ze niet. En mijn honden zijn aangelijnd en ik heb inderdaad de standaard regel; geen onbekende honden bij mijn aangelijnde honden.

[Inge en Bono]

Pummeke door een shiba inu achtige
Pum dartelde over het strand en de shiba klapte in haar. Pum bedacht zich niet en werkte hem op zijn rug. Ze stapte bij hem weg en hij kluunde er weer in. Pum reageerde weer en we haalden ze uit elkaar (Pum was wat verder bij mij weggehold, dus daarom was ik er niet direct bij ) Pum had niks, de shibu een klein wondje op z'n tandvlees.

Boontje is ooit eens aangevallen door een yorkshire terrier achtige. Stond ik daar met Boon in m'n nek om te voorkomen dat hij zou reageren. En de baasjes maar lachen

[CindyMayella]

Als ik dit zo allemaal lees, valt hier de schade nog wel mee (alleen mentaal), maar ik ben blij te lezen dat ik niet de enige ben die liever een rondje omloopt om bepaalde honden te ontwijken, zodat onze lieverd(s) tenminste rustig, ontspannen (voor zover mogelijk) kan/kunnen lopen.....

[smulpaap]

Ja hoor hier ook . Van de 13 honden zijn er vier aangevallen .

Onze Hollander teef door een Golden , we moesten met haar naar de d.a . Maar in die tijd was het nog heel normaal dat de rekening betaald werd door de eigenaar van de aanvallende hond . Dat maak je nu ook weleens anders mee

Onze Hollander reu door een Bouvier , die de bocht om kwam en direct aanviel . De eigenaresse stond erbij en keek ernaar . Ik had de Boef gelukkig snel te pakken en zodoende is het voor onze reu met een sisser afgelopen

Noa is toen ze al ruim bejaard was aangevallen door een hond die uit huis was ontsnapt . Het scheelde een paar millimeter of het oude besje was haar oog kwijt geweest
Door de schrik ging ze dus wel out . De eigenaar was er wel redelijk snel bij , we hebben haar samen in de doggyride getild en zo kon ik weer naar huis met oma
Ze had wel wat gaatjes boven haar oog .

Op het strand kwam eens een Staf aangestormd met een vloekende eigenaar er achteraan ... k*thond kom hier , ik schop je dood , en meer van dat soort taal
Mijn man was dus bij Noa , en ik met de andere twee aan de wandel en wat spelen . Gelukkig was de kar mee , manlief zette Noa snel in de kar toen hij het projectiel aan zag komen
Het beest was zo dol , manlief had zoiets van die komt door de kar heen . Dus blokken die hond , eigenaar kwam er al vloekend aan en begon toen tegen manlief
Of hij met zijn k*nkerpoten van zijn hond af wilde blijven anders zouden er klappen vallen . Gelukkig is manlief de rust zelve en er waren omstanders die erbij kwamen
De achterlijke kerel liep dus maar door

Tessa en Noa eens bijna door twee Rotweilers . Gelukkig waren we samen en konden we onze hondjes behoeden voor een aanval
De eigenaresse schreeuwde 300 meter verderop , kom hier . niet luisteren natuurlijk .
Dus ik bij onze eigen dames , en manlief op de rotweilers af . Ik had er niet aan moeten denken als ik alleen was geweest met drie honden
Waarvan er eentje hoogbejaard was . manlief is uiteindelijk op die vrouw afgestapt en zei , en nu oplazeren hier . En ze vertrok

En vorig jaar eens in het bos , een hoogbejaarde hond . Er kwamen drie Labradors en een DH op de oude hond af met een rotgang
Eigenaren waren natuurlijk nergens te bekennen . De eigenaar van de stokoude hond kon dit in zijn eentje niet aan
Dus die hebben we met nog twee andere eigenaren geholpen .

[smulpaap]

En wij hebben er nu nog twee , mede om deze reden . Terwijl we altijd vier - vijf honden hadden . We moeten er niet meer aan denken
Sterker nog , de kans bestaat dat dit de laatste twee zullen zijn . Wij weten het echt nog niet (zeker ) of er nog wel iets komt zolang het straatbeeld wordt bepaald door halve zolen met dito honden

[arenda]

Jeetje, wat veel! Dan heb ik hier dan echt wel geluk gehad, want behalve de York, die ik bij mijn ouders had en dat is alweer een jaar of 38 geleden, is er bij mij nog nooit wat aangevallen. Schermutselingen tot echte vechtpartijen onderling hebben we helaas wel gehad. Maar buiten? Neuh. Nu moet ik zeggen dat ik heel veel contact absoluut mijd. Ik laat ze niet snuffelen aan andere honden, wanneer ik in de verte een loslopende hond zie, draai ik om. Mijn radar is daar heel sterk in. Niet omdat mijn honden (waaronder dus een kruising iets van Staff of iets dergelijks)ooit een vlieg kwaad hebben gedaan, maar ik wil ook absoluut de kans niet lopen dat ze uberhaupt getriggerd gaan worden. Dreamer, de Wheaten, is er best eentje met een kort lontje en dan zou Dyson zich er absoluut ook mee gaan bemoeien. En dat is ook nog iets wat ik niet wil hebben. Maar wanneer ik de verhalen zo lees, valt dat niet echt altijd te voorkomen. Dus dan heb ik idd gewoon vreselijk veel geluk gehad. Zeker met wat zich ernstig misdragende Herders en 3 niet al te hondenminnende Boerboels om de hoek.

[Cathelijn]

Een keer gaten in onze eerste basset Tobi. Hij werd door een bouvier bovenop zijn rug gebeten, net achter zijn schouders. Hij kon geen kant op.
Ik was een jaar of 16 denk ik
Ik ben toen zsm naar huis gegaan en de eigenaar riep me nog na dat ik niet meteen weg hoefde te lopen
De dierenarts zat toen nog midden in het dorp dus daar ben ik iets later nog met Tobi heen gegaan maar de gaten hoefden niet gehecht te worden.
De eigenaar kwam nog wel later aan de deur om te vragen hoe het was. Maar tussen Tobi en bouviers is het nooit meer goed gekomen.

Met de andere honden wel eens een schermutseling maar nooit met echte schade. Wat dat betreft wonen we hier nog heel fijn. Bouviers zie je niet meer, pitbulls wel wat, maar tot nu toe nog zonder problemen.

[Esther Q]

Boeffie door een stafford, waar hij zelf aanleiding toe gaf, want hij verdedigde grommend zijn bal, toen de stafford niets vermoedend om de hoek van een bosje kwam aangerend. Dus in feite was hetgeen gebeurde heel logisch, maar toch vind ik het een graad te ver, dat korte lontje van de stafford. Geen ernstig letsel, enkel een stuk of tientallen gaatjes.

[Sonja]

Olivier is meerdere keren aangevallen door een kat en dat vond ik eigenlijk nog rottiger dan dat hij door een hond zou zijn aangevallen. Poeslief viel telkens van achteren aan en vloog dan op zijn kop, met de nagels krabbend naar zijn ogen. Ik heb dat beest er een keer afgeschopt, maar hij bleef tot 3 keer toe terugkomen. De eerste keer dat het gebeurde stond de eigenaar van de kat er bij. Dus die wist wat het beest deed, maar heeft vervolgens geen maatregelen genomen om het dier binnen te houden.
Gevolg is dat we eigenlijk niet meer door die straat heen konden. Olivier, die opgegroeid was met katten en daar dus prima mee overweg kon, is vanaf dat moment fel geworden op katten. Snowball, onze eigen kat, is hij wel blijven accepteren. Maar nadat die was overleden durf ik dus dankzij die kniftige kat geen katten meer te nemen. En Olivier kan hier in de wijk alleen maar kort aangelijnd worden uitgelaten, want ik weet niet wat hij met een kat doet als hij de kans zou krijgen die te grijpen.
Nena is een keer aangevallen door een HH, maar daar heeft ze nog geen gaatje aan over gehouden. Die HH overigens wel, in zijn ballen. Hij heeft het daarna nooit meer geprobeerd.

[Fenixjuh]

Pffff..... Wel eens? Wanneer niet eigenlijk.....

Jacy is onze eerste hond, en hij is erg pittig, meteen de vuurdoop zullen we maar zeggen. We hadden een perfecte puber, tot hij een jaar of één werd en om (voor ons) onbekende reden regelmatig gegrepen werd. Ik heb nog hulp gezocht, weet nog dat ik hulp vroeg op de hondenschool. Daar kreeg ik alleen het antwoord 'hij doet het hier goed, ik kan me niet voorstellen dat het buiten misgaat'. Ondertussen durfden wij niet meer zonder tennisbal naar buiten, Jacy fixeert heel erg op ballen, en dankzij dat kunnen wij hem perfect bij ons houden. Dat hebben we dus een halfjaar vol gehouden. Ergens na gehoorzaamheidscursus 2 ging het fout. De laatste examendag, we stonden met iedereen van ons groepje nog een kopje koffie/thee te drinken, komt er een pitbull, vanaf de andere kant van het hondenveld, recht op Jacy af (enige reu). De paniek, 2 trainsters en eigenaar hondenschool die door elkaar heen schreeuwden. Uiteindelijk waren ze het er over eens dat ik de lijn los moest maken, maar toen waren er 2 honden die niet onder controle waren....
En naderhand, ach gut, arme hond, waarom viel je nou aan, en hulp aan alle kanten, Jacy had gelukkig zijn Julius-tuig aan waardoor hij niets had, maar er werd naar mij/mijn hond niet omgekeken..

Daarna nog een paar incidenten waarop ik jankend een gedragstherapeut gebeld heb... Ook zij kon niet vertellen waarom Jacy werd aangevallen (het is een border collie, die staren, maar hij wordt net zo vaak van achteren gegrepen ). We hebben een paar lessen bij haar gehad, maar Jacy had al vrij snel door dat hij daar 'veilig' was dus hadden de lessen weinig zin. Nu trainen we bij Sam Turner en zij heeft tijdens haar lessen ook heel veel aandacht voor Jacy's reactiviteit. Ook als er weer iets gebeurd is, kan ik dat met haar delen en geeft ze advies.

De ergste aanvallen voor ons waren:1. Op de hondenschool, omdat wij daar met onze hond stonden en alle aandacht naar de 'pestkop' ging.
2.Toen mijn vriend opengehaald werd en ik expres iets te hard riep 'daar gaat je eigen risico, dat wordt AB en Tetanusinjectie' en wij nog verrot gescholden werden om deze opmerking
3.Toen Jacy net voorbij een groepje honden was, en er vanaf de andere kant iemand zijn hond los liet bij het zien van het betreffend groepje honden. Deze rende er echter dwars doorheen vol op Jacy af, en ik bemoeide me ermee en werd ook gebeten.
4.Toen ik eens een hondenuitlaat tegenkwam, heel ruim aan de kant ging, mijn weg vervolgde en mensen met één groot ras tegenkwam. Ik dacht er nog aan om Jacy aan te lijnen en weer uit te wijken naar de kant, maar het was al te laat en twee honden wilden Jacy grijpen. Gelukkig was Jacy heel snel en is hij in die groep van de hondenuitlaat gedoken, daar hebben die twee honden veel ellende veroorzaakt, maar mijn ventje leefde nog. Deze laatste waren echt uit op 'de kill' en ik denk echt dat ze Jacy met zijn tweeën verslonden hadden als hij niet weggerent was.
Daarbij was het wegrennen an sich heel knap, Jacy kent dus ook andere oplossingen buiten zichzelf verdedigen en zelf aanvallen.

Jacy is een schat met honden die hij kent, en alles wat kleiner is dan hij. Reuen die even groot of groter zijn en of een bepaalde kleurslag hebben of een bepaalde houding/manier van benaderen, zijn eng. Ik ben voor meer honden bang dan mijn hond...

[Mandarijn]

Mijn 1e hond (een kruising schippertje/vlinderhondje) is een keer gegrepen door een dh van een beveiliger. Die liet hem loslopen. Gelukkig was het alleen wat blauw. Eigenaar greep snel in.

Bas en Bobbie nu 2x door een dh. De eerste keer een weggelopen dh. Dat was een hoop gegrom en wat tanden laten zien. En een paar keer happen naar Bas. De dh liet zich makkelijk wegsturen.

En enkele weken terug was het weer raak. Een dh stond buiten, de eigenaar was even iets in/aan de auto aan het doen. Opeens schoot die dh op ons af. Recht op Bas. Mijn pa heeft Bobbie op afstand gehouden en de eigenaar kwam gelukkig snel aangewend om zijn dh te grijpen. Het is gelukkig bij Bas bij schrammen en blauwe plekken gebleven. De dh beet in het tuig wat Bas om had. De eigenaar gaf direct zijn fout toe. Hij was zijn hond even uit het oog verloren en als ik naar de da moest zou hij meegaan om de rekening te betalen. Dat was niet nodig. Enkele dagen na het voorval heeft hij nog een keer gevraagd hoe het met Bas ging.

[-Annemarie-]

Zomaar eens nieuwsgierig.

Tom wel, diverse schampschotten maar 1x met een gat en medische behandeling tot gevolg. Dit was door een franse bulldog teef.

Ja, inmiddels 5x door dezelfde hond hier uit het dorp. Een keer een gaatje in de rug, voor de rest was ik op tijd. Maar het blijft extreem naar.
Daar tussendoor nog een keer door een andere hond, ook hier in het dorp. Dat was tijdens het passeren (ze liep tussen ons in) ineens een snoekduik er bovenop. Achteraf bleek er een flinke winkelhaak in te zitten.

Ik ben eigenlijk de laatste jaren extreem oplettend bij alle honden die we tegenkomen. En heb het in een ander topic ook al eens gezegd, ik weet niet eens of ik na Moyra nog wel weer een hond wil. Maar ze gaat natuurlijk nog tien jaar bij ons blijven dus daar hoef ik helemaal niet over na te denken.

[Mieke L.]

Mijn huidige hondjes gelukkig nooit echt serieus, maar de dalmatiër die we vroeger thuis hadden op zijn oude dag wel. Tijdens het uitlaten ontsnapte een Duitse herder uit een huis. Hij greep onze hond die netjes aangelijnd was regelrecht bij zijn ballen, geen ontsnappen mogelijk. Die ballen lagen helemaal open. Was echt afschuwelijk. Uiteindelijk is het met veel hechtingen nog aardig genezen maar het heeft ons arme oudje geen goed gedaan. Was angstig en schrikkerig na dit hele gebeuren.