Hier kunnen jullie lekker kletsen. Dit board is dus niet bedoeld voor serieuze voedings/gezondheidsvragen!

Moderators: Lizzy, Charlie Angel, eelke

#3244426
Parelridder schreef:Oh, maar zo bedoelde ik het niet ;) Ik ben er gewoon nog helemaal niet bekend mee, nu mijn eerste ervaring, met de rescue. Ter info dat boekje te leen gekregen, omdat ik er nog niet mee bekend ben. Dat ga ik lezen.
Super! Kan heel goed werken als het precies op individu wordt afgesteld.
#3244438
Too schreef:Even zakelijk: heb je een rechtsbijstand verzekering?
Dan zou ik het hen mooi laten regelen zodra er enige vertraging of weerstand van de familie sarplaninac is!
De hele situatie kost je al genoeg energie; strijd om 'gelijk', verschillende visies, emotie, redelijkheid etc... is denk ik helemaal niet gezond, levert je persoonlijk ook niks op.

En ik denk ook dat aangifte/melding doen verstandig is voor je dossiervorming.
Goed idee. Ik hoop dat ze een rechtsbijstand heeft, want echt de verzekering gaat niet uitkeren. Ik ben zelf al meerdere malen betrokken geraakt bij een bijtincident, met een loslopende hond, waar de verzekering niets doet. Zij keren alleen uit als BEIDE honden zijn aangelijnd. Zelfs al vallen 2 loslopende honden elkaar aan, keren ze niet uit.

Dus ik hoop voor Parelridder dat de tegenpartij niet moeilijk doet. Maar ik vrees het ergste als ik dit verhaal zo lees. Dus een melding zou het minste zijn wat je kunt doen om sterk te staan in je verhaal.
#3244442
Senta schreef:Goed idee. Ik hoop dat ze een rechtsbijstand heeft, want echt de verzekering gaat niet uitkeren. Ik ben zelf al meerdere malen betrokken geraakt bij een bijtincident, met een loslopende hond, waar de verzekering niets doet. Zij keren alleen uit als BEIDE honden zijn aangelijnd. Zelfs al vallen 2 loslopende honden elkaar aan, keren ze niet uit.

Dus ik hoop voor Parelridder dat de tegenpartij niet moeilijk doet. Maar ik vrees het ergste als ik dit verhaal zo lees. Dus een melding zou het minste zijn wat je kunt doen om sterk te staan in je verhaal.
Ik heb uitbetaald gekregen toen mijn hond vast zat en de ander los. Helaas is tweede consult met pijnstillers en de gt niet vergoed geworden. Wel alle kosten van de da en medicatie meteen na het incident.
#3244452
We zullen zien. Wat de verzekering doet kan natuurlijk bepalen wat de eigenaar vergoed, maar ik denk dat je als eigenaar er verstandig aan doet om ongeacht de keuzes van je WA verzekering gewoon alle schade (en zonder gezeik) te vergoeden. Dat is wel het minste! Het is immers niet dat dit de werkelijke schade idd helemaal vergoed, het is slechts de materie.. niet onze angst, niet de pijn, niet de slapeloze nachten, niet de zorgen, de tijd & energie die het kost. Allemaal niet. En hoewel dit grote bedragen voor me zijn, heel grote bedragen, ik kan wel zeggen dat het overige werkelijk onbetaalbaar is. Dus als je vanuit de 'comfortabele' positie betrokken bent als eigenaar van de onbeschadigde, aanvallende hond, dan denk ik dat het dragen van slechts de financiële gevolgen peanuts is, werkelijk.

Ik ben net terug van de da. Het is foute boel. ze was pissig dat de spoedarts geen ander ab gegeven heft. zij heeft volgens protocol de 1e lijns keuze gegeven, als die onvoldoende resultaat geeft, dient overgestapt te worden naar de 2e lijns keuze (Clavubactin, onder een andere naam al eerder in dit topic genoemd door anderen). Dat protocol moet voorkomen dat er té vaak clavubactin ingezet wordt, zodat dit ab werkzaam blijft. Je zet het dus volgens de regels pas in indien aantoonbaar nodig.
De ontsteking heeft de pockets vergroot, de arts heeft de boel gespoeld en de pus er uit gemasseerd, de pus stroomde over haar poot. Er zijn pockets met elkaar in verbinding komen te staan, want als ze in het ene gat fysiologisch zout spoot, kwam er er bij een ander wond pus uit tijdens masseren.. Als de clavubactin niet in enkele dagen duidelijke verbetering geeft, moet ze opnieuw geopereerd, want moet er nog een drain geplaatst worden, op die plek..
Intussen is er op mijn verzoek ook een kweekje gezet, dat duurt 48 uur, om vast te stellen of dit ab idd de juiste is. Dat resultaat afwachten was geen goede optie, omdat de ontsteking dan inmiddels nog veel verder toegenomen zou zijn. Dus ingezet op Clavubactin en over 2 dagen weten we of we daarmee verder kunnen gaan of iets anders moeten kiezen.

De arts was donderdag nog een heel 'kille', had het nogal veel over 'zachte heelmeesters.." en dat soort gezegdes. Niet onaardig, zeker niet, maar vanuit een soort zakelijkheid zeg maar. Vandaag, terwijl ze Daantjes wonden stond te verzorgen, mompelde ze ontroerd dat ze haar en bikkel vindt, en hel stoere, dat ze verdomme door had dat we haar proberen te helpen zo goed als ze mee werkte, oww wat een stoere..". Het klonk als uit haar hart en dat was het denk ik ook, want ze rekende gen consult, wil haar donderdag terug zien end an eveneens geen consult rekenen. Daan heft geen donder aan onze bewondering voor haar dapperheid natuurlijk, maar mij deed die erkenning van haar bikkelschap goed, heel goed. Jemig wat een taaie, wat een kanjer..

De arts kon overigens instemmen met mijn voorstel over te stappen op fysiologisch zout om mee te spoelen, dus ik heb een aantal flessen gehaald bij de apotheek. Ze tipte dat ik ook waterstofperoxide 3% kon gebruiken (onverdund..). Dat zou niet prettig zijn, maar wel heel goed. Nah.. dat ga ik toch echt eerst aan 'dr Ameland' voorleggen vanavond, ik vermoed dat hij dit anders ziet.
Tav het masseren met een hete washand - de suggestie die ik gisteren van de spoedarts kreeg - was ze het met mij eens: niet doen.

Vanavond starten we met de clavubactin, fingers crossed!!!!!
#3244488
Goden, wat een afschuwelijk drama heeft zich afgespeeld zeg! Wat ontzettend klote!
Je hebt al heel wat tips en adviezen gekregen dus ik kan niet zoveel toevoegen vrees ik. Er schoten me wel wat dingen te binnen, die anderen ook al genoemd hebben geloof ik:
1. aangifte doen
2. foto’s en filmpjes maken van de wonden t.b.v. dossiervorming
3. WA-verzekering en Rechtsbijstandsverzekering inschakelen.

Goed dat je een kweek hebt laten inzetten. Je meisje is niet alleen gebeten door dat beest, maar ook in vies slootwater gesprongen.
Verder doe je al alles wat je moet en kunt doen. Heel veel sterkte. :bigarmhug:
#3244506
Ik heb meerdere keren ratjes gehad met flinke wonden en moest spoelen met hibitane verdund of zout water. Ook moest ik een ab oogzalf na het spoelen in de wonde doen. Mijn ervaring is dat zo'n wonden heel lang kunnen aanslepen, maar de wonden bij de ratjes waren in verhouding wel veel groter dan bij Daantje, dus ik hoop dat je geen maanden moet spoelen, want ook als ze meewerken, de pijn is afschuwelijk.
#3244527
Ik heb de dierenarts gesproken met speciale kennis van wondgenezing. Eerst even een website delen van degene waarvan hij lezingen etc. volgt en volgens 'dokter Ameland' dé specialist is op dit gebied: http://woumarec.nl/
Op haar website lees je handige tips, zeker de moeite waard om even te bezoeken, zodat áls je er ooit mee te maken krijgt, je weet wat te doen en welke adviezen al dan niet te volgen (http://woumarec.nl/informatie-paardeneigenaren/) Zeer bruikbaar!!
de keuze om allen nog te spoelen met fysiologisch zout was een hel goede, dit staat met stip op 1 voor wat betreft spoelvloeistoffen, gevolgd door gewoon water. Hibisept, waterstofperoxide en overige veel voorgeschreven ontsmettingsmiddelen zijn te agressief om mee te spoelen, ook al zijn ze er wél voor geregistreerd.
Voor wat betreft honingproducten: dokter Schols is zéér tevreden over AST Dermil (in plaats van Vetramil) Hij adviseerde de spray van dit merk voor Daantjes wonden (https://www.dierapotheker.nl/product/21 ... Ak9b8P8HAQ). Te gebruiken vanaf het moment dat deze niet meer ontstoken zijn. Nóóit zo lang ze ontstoken zijn.
De arts legde me nog veel meer uit over hoe te (be)handelen, wat de 1e keuzes zijn, wat de beste kansen geeft, enz. Maar ook hoe spoelen eigenlijk met een bepaalde druk moet en hoe je die bereiken kunt. Allemaal dingen die van invloed zijn op het herstel.
Hij is geen voorstander van het er uit masseren van de pus, vanwege het risico dat de pus de verkeerde kant uit verspreid wordt. Daar over heb ik zelf ook al lopen denken, want ze zeggen toch ook altijd dat je een pukkel niet moet uitknijpen.. Dus voor nu ben ik maar even heel royaal aan het spoelen en ik ga morgen vragen of de (een) dierenarts even tussentijd wil kijken naar de stand van zaken voor wat betreft de ontsteking.
Natuurlijk kon hij niets over Daantjes wonden zeggen, hij heeft ze immers niet gezien. En het is balen dat op & neer naar Ameland niet zo maar even te doen is, laat staan voor controles etc. maar ik ben wel weer wijzer geworden en zekerder over mijn keuzes t.a.v. o.a. de spoelvloeistof.
En gaat het via de ingeslagen weg niet goed, dan kan ik mijn arts vragen Woumarec te raadplegen.
Pff.. jemig.. Ik blijf maar denken 'Was ik maar op de gebruikelijke tijd gaan wandelen, dan liepen wij daar niet toen het hek open stond" en "Had ik maar meteen toen ik uit de richting van die tuin hoorde gillen terwijl wij langs liepen mijn impuls gevolgd, de schrik van 'het zal toch niet..??' gevolgd, dan hadden we misschien een geparkeerde auto kunnen bereiken ergens aan de overzijde en had ik Daan daar misschien wel op kunnen zetten". De onwerkelijkheid duurt maar voort. Dat dit mijn lieve Daan is overkomen.. echt, ik zit maar te wachten tot ik wakker word uit deze nachtmerrie. Serieus, zo onwerkelijk.. Het enige moment dat ik even m'n kop leeg krijg is als ik met Jippie oefeningetjes doe. Zij is een feestje om mee te oefenen, het clowntje is hartstikke slim en ze doet het allemaal zo graag! Me helemaal op ons concentreren verzet even de gedachten. Maar haar socialisatie is even minder leuk: ik houd mijn hart vast als er een hond op haar af komt. Zelfs een beagle vind ik niet prettig, zou ik - diep in mijn hart - het liefst Jip onder de arm nemen en de benen nemen.. Gelukkig trekt Jip zich daar niks van aan en als ik haar dan zie genieten van het contact kan ik ook beetje bij beetje weer ontspannen. En als het mij soms té veel benauwd of als ik vind dat ik me al vaak genoeg kranig heb gehouden ("koester wat goed ging, welletjes zo!") dan gaat de ontmoeting aan haar neusje voorbij. Het is even niet anders, beter dan een verzenuwde baas..
#3244538
Whow.. ik heb alles gelezen en wat een nachtmerrie. Ik vind het bewonderends waardig zoals je het doet en zoals Daantje het ondergaat. En ik hoop dat er snel wat herstel komt lichamelijk maar ook zeker mentaal. Daarin heb je al vele goede adviezen gehad en doe je het al hartstikke goed.
Maar een kleine aanvulling wil ik je geven. Al heb ik geen ervaring met wat je hebt meegemaakt ik weet helaas alles van claimen en rechtsbijstand politie aangiftes etc.
Rechtsbijstand adviseert als eerste aangifte te doen en dan echt slachtofferhulp te accepteren.
Dit niet alleen ivm de emotionele schade maar ook vooral om hun hulp/kennis van de schade afhandeling in het finaciele... klinkt raar he maar daar helpen ze bij na een eventuele aangifte.
En als ik het zo lees zou het voor jouw ook geen kwaad kunnen zoals je voor Daantje een gedragstherapeut hebt geraadpleegd mag je voor je zelf daarin ook best hulp aanspreken want wat jullie hebben mee gemaakt was traumatisch.
Ik wens jullie al het beste toe.
#3244541
Anneloog schreef:Maar een kleine aanvulling wil ik je geven. Al heb ik geen ervaring met wat je hebt meegemaakt ik weet helaas alles van claimen en rechtsbijstand politie aangiftes etc.
Rechtsbijstand adviseert als eerste aangifte te doen en dan echt slachtofferhulp te accepteren.
Dit niet alleen ivm de emotionele schade maar ook vooral om hun hulp/kennis van de schade afhandeling in het finaciele... klinkt raar he maar daar helpen ze bij na een eventuele aangifte.
En als ik het zo lees zou het voor jouw ook geen kwaad kunnen zoals je voor Daantje een gedragstherapeut hebt geraadpleegd mag je voor je zelf daarin ook best hulp aanspreken want wat jullie hebben mee gemaakt was traumatisch.
Ik wens jullie al het beste toe.
De eigenaar van de aanvallende hond heeft gisteren een uitvoerig verslag ontvangen over de schade en hoe het nu gaat + de facturen die ik tot nu toe ontving en betaalde. Ook staat er in dat verslag welke maatregelen m.i. nodig zijn t.b.v. andermans veiligheid. Ik wacht even af of en hoe er gereageerd wordt. Ik hoop dat we er qua letselschade onderling op een nette manier uit komen, want dat zou sowieso goed zijn voor mijn herstel: dat de eigenaren van de hond zonder dwangmiddelen hun verantwoordelijkheid nemen, in vergoeding en maatregelen. Maar zo nodig schakel ik zeker hulp in.

Ik denk dat qua schrik voor mij geldt wat ook voor Daantje geldt: de adrenaline is nog verhoogd, het vertrouwen in dat het 'natuurlijk goed gaat' is weg. Maar het is nog geen week geleden en ik kom nauwelijks aan enige slaap toe door alle zorgtaken, laat staan een normale wandeling of andere ontspanning, dus ik geef mezelf even ruimte om alles te laten zakken, te ventileren, rustig aan het reguliere weer op te pakken. De beelden op mijn netvlies zouden daarmee over een poosje minder last moeten gaan geven.
Voor mij is het akeligste beeld op dit moment m.n. hoe hij op ons af kwam. Dood-, DOOD eng. Het engste vond ik dat ik er 0,0 contact mee kreeg, de hond totaal NIET reageerde op mij, zijn zinnen op Daantje gezet had en aan zijn blik en gedrag was af te lezen dat dit was wat hij ging doen, punt. En dan zó groot, dus fysiek niet te stoppen, dat je onmiddellijk weet "ze gaat er aan..".
#3244554
Parelridder schreef:De eigenaar van de aanvallende hond heeft gisteren een uitvoerig verslag ontvangen over de schade en hoe het nu gaat + de facturen die ik tot nu toe ontving en betaalde. Ook staat er in dat verslag welke maatregelen m.i. nodig zijn t.b.v. andermans veiligheid. Ik wacht even af of en hoe er gereageerd wordt. Ik hoop dat we er qua letselschade onderling op een nette manier uit komen, want dat zou sowieso goed zijn voor mijn herstel: dat de eigenaren van de hond zonder dwangmiddelen hun verantwoordelijkheid nemen, in vergoeding en maatregelen. Maar zo nodig schakel ik zeker hulp in.

Ik denk dat qua schrik voor mij geldt wat ook voor Daantje geldt: de adrenaline is nog verhoogd, het vertrouwen in dat het 'natuurlijk goed gaat' is weg. Maar het is nog geen week geleden en ik kom nauwelijks aan enige slaap toe door alle zorgtaken, laat staan een normale wandeling of andere ontspanning, dus ik geef mezelf even ruimte om alles te laten zakken, te ventileren, rustig aan het reguliere weer op te pakken. De beelden op mijn netvlies zouden daarmee over een poosje minder last moeten gaan geven.
Voor mij is het akeligste beeld op dit moment m.n. hoe hij op ons af kwam. Dood-, DOOD eng. Het engste vond ik dat ik er 0,0 contact mee kreeg, de hond totaal NIET reageerde op mij, zijn zinnen op Daantje gezet had en aan zijn blik en gedrag was af te lezen dat dit was wat hij ging doen, punt. En dan zó groot, dus fysiek niet te stoppen, dat je onmiddellijk weet "ze gaat er aan..".
Fijn dat je met de wondsspecialist hebt gesproken en daar adviezen hebt gekregen. Zo herkenbaar he, die dierenarts doet dit en de ander zegt weer "nee, beter is zus of zo". Ik werd daar heel onzeker van ten tijden van Bisq....

Hebben ze nou betaald of moeten ze nog betalen, die eigenaren?

En qua het laatste... Ja, dat gaat even duren voordat je dat beeld kwijt bent. En dan nog blijft er een soort van "rest trauma", vermoedelijk. En ik vind het rot om te zeggen maar je loopt hierna nooit meer zoals je daarvoor hebt gelopen. Tenminste, dat is mijn ervaring. Ik heb een hele nare ervaring achter de rug met een vechthond (reu) die het in 1 oogopslag had gemunt op Fritzi. En Fritzi moest wat hem betreft gewoon dood. Het is dat Bisq Fritzi met hand en tand verdedigde en het is dat de eigenaar zelf (van 2 meter hoog en andere halve meter breed) hardhandig ingreep... Het is dus goed afgelopen maar sinds die tijd ben ik nog veel meer op mijn hoede dan daarvoor (en zou ik het liefst verhuizen naar een ander deel van het land - iets dat wij serieus gaan overwegen zodra Leo per 1 november met pensioen is). Het is gewoon meer dan traumatisch om getuigen ten zijn van een joekel van een hond die vindt dat jouw hond dood moet. Je kunt dat pas weten als je het zelf hebt meegemaakt. Maar ik weet dus (ondanks dat het bij mij veeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel beter is afgelopen, niet te vergelijken) wat je voelt. Want je ziet het, je weet wat er gaat gebeuren en je staat erbij en kijkt ernaar en kan gewoon niks :-X

Dus dikke :bigarmhug: voor jou en een voorzichtige knuffel voor Daantje.
 Terug naar “Bar-plaats”

Barfplaats wordt gesponsord door