[hannabelgje]

Maar zo veel was heb jij niet in je eentje toch? Wij hebben geloof ik ook een 5 kilo machine, kunnen we prima mee uit de voeten. Laatst zelfs het winterdekbed erin gepropt.

Qua kilo's wel, maar voor bijvoorbeeld de mand van Zoë is een wat grotere trommel wel makkelijk.
Het zijn beslist geen nieuwe generatie miele modellen.

Verstuurd vanaf mijn SM-G903F met Tapatalk

[Angelique]

Met die tweedehands modellen is het prijsverschil niet zo groot onderling. De Miele is dan dezelfde prijsklasse als de Zanussi. Alleen de Miele is dan een stukkie ouder san de Zanussi. Dat dan weer wel. Ze hebben een hele mooie redelijk moderne Miele voor 235 met 1 jaar garantie. Ik neig erg naar die machine. Alles los instelbaar, zuinig met water. Weegt de was om de duur en hoeveelheid water aan te passen. Maar is wel maar een 5 kilo machine. Ze hebben ook een zanussi die een stuk jonger is met 7 kilo voor 170 euro met 6 mnd garantie. Lastig kiezen hoor. En dan hebben ze ook nog alles ertussenin.

Verstuurd vanaf mijn SM-G903F met Tapatalk

Ik nam de Zanussi. Heeft hier ook jarenlang een zanusi gedraaid tot volle tevredenheid. Die 7 kilo ga je meer lol van hebben dan van dat...weegt was en water. In de praktijk gaat de trommel (hier iig) toch altijd vol.

[eelke]

Ik zou ff vragen naar de kwaliteit van de Zanussi 'ja hartstikke goed joh'! Nou, dan durf je er ook vast een jaar garantie bij te geven? En dan die kopen


Gossie. Het is vandaag een jaar geleden dat we Gijs zijn gips eraf haalden. Oh oh wat kwam daar een dun en kapot kippepootje onder vandaan. Dat was op een maandag. We konden toen op vrijdag pas beginnen met het revalidatie schema, want de dagen ervoor was het nog te warm. Wat een verschil in weer!

Dat betekent ook dat het morgen een jaar geleden is dat Joep bijna het loodje legde...en we weten nog steeds niet waarom dat was. Daar krijg ik nu wel jeuk van... we vermoedden de paddestoelen, die waren nu op een andere plek in de tuin ineens boven gekomen, en zijn nu natuurlijk weer weggehaald. Ik vreesde ook voor de hop, dus het plukken ervan doe ik nu achter een hek zodat Joep er absoluut niet bij kan komen. Of het was gevonden drugs op straat...daar doen we weinig tegen behalve hem heel goed in de gaten houden.
Of het was totaal iets anders... maar nu we weer in dezelfde periode zitten krijg ik weer flashbacks naar toen. Oh wat was hij kantje boord. En oh wat voelde dat akelig, want ik voelde ineens echt hoe het zou zijn je hond kwijt te raken...en we wisten toen nog niet hoe het met Gijs af zou lopen, maar wel dat de kans er wat dat het niet goed zou komen. En ik wist ook dat als Joep toen dood zou Gijs, het met Gijs sowieso ook niet goed zou komen...

Goed en toen dat schema van Gijs. Beginnen met 6 keer per dag 5 minuten lopen. Wat een geplan en gedoe om 6 keer per dag met je hond te kunnen lopen! 2 maanden hebben we over dat schema gedaan. En 2 maanden met haviksogen naast hem gelopen om te kijken hoe hij dan weer liep. En 2 maanden, net als de 6 weken ervoor toen hij zijn gips had, beneden bij hem geslapen omdat hij kapotte plekken had. Wat was ik gesloopt.

Raar. Nu ineens een jaar verder. Wat is er veel gebeurt en wat is ons leven anders...

[eelke]

Oh en ook bijna een jaar geleden dat ik gevraagd werd om moderator te worden ik lag toen te slapen op de bank, op vrijdag, uitgeput na heel de week zieke honden, en werd wakker door het geluidje op mijn telefoon. Las de pb van Lizzy en dacht dat ik vast nog niet helemaal goed wakker was

[-Annemarie-]

Vanmorgen kwamen we weer eens een gevalletje "hij doet niets hoor!" tegen.



Verder drie weken niet veel online geweest, dat was eigenlijk wel heerlijk. Wifi op de camping was niet al te best, en ik heb geen grote databundel. Verplicht afkicken dus.
Heb hier waarschijnlijk veel gemist, dus bij deze heel veel sterkte voor iedereen die het nodig heeft, om wat voor reden dan ook.

[Fenixjuh]

Jeej! Nog niet klaar maar toch 2/3 vd strijk weg!

[Charlie Angel]

Ik zou ff vragen naar de kwaliteit van de Zanussi 'ja hartstikke goed joh'! Nou, dan durf je er ook vast een jaar garantie bij te geven? En dan die kopen


Gossie. Het is vandaag een jaar geleden dat we Gijs zijn gips eraf haalden. Oh oh wat kwam daar een dun en kapot kippepootje onder vandaan. Dat was op een maandag. We konden toen op vrijdag pas beginnen met het revalidatie schema, want de dagen ervoor was het nog te warm. Wat een verschil in weer!

Dat betekent ook dat het morgen een jaar geleden is dat Joep bijna het loodje legde...en we weten nog steeds niet waarom dat was. Daar krijg ik nu wel jeuk van... we vermoedden de paddestoelen, die waren nu op een andere plek in de tuin ineens boven gekomen, en zijn nu natuurlijk weer weggehaald. Ik vreesde ook voor de hop, dus het plukken ervan doe ik nu achter een hek zodat Joep er absoluut niet bij kan komen. Of het was gevonden drugs op straat...daar doen we weinig tegen behalve hem heel goed in de gaten houden.
Of het was totaal iets anders... maar nu we weer in dezelfde periode zitten krijg ik weer flashbacks naar toen. Oh wat was hij kantje boord. En oh wat voelde dat akelig, want ik voelde ineens echt hoe het zou zijn je hond kwijt te raken...en we wisten toen nog niet hoe het met Gijs af zou lopen, maar wel dat de kans er wat dat het niet goed zou komen. En ik wist ook dat als Joep toen dood zou Gijs, het met Gijs sowieso ook niet goed zou komen...

Goed en toen dat schema van Gijs. Beginnen met 6 keer per dag 5 minuten lopen. Wat een geplan en gedoe om 6 keer per dag met je hond te kunnen lopen! 2 maanden hebben we over dat schema gedaan. En 2 maanden met haviksogen naast hem gelopen om te kijken hoe hij dan weer liep. En 2 maanden, net als de 6 weken ervoor toen hij zijn gips had, beneden bij hem geslapen omdat hij kapotte plekken had. Wat was ik gesloopt.

Raar. Nu ineens een jaar verder. Wat is er veel gebeurt en wat is ons leven anders...

Het is soms vreemd en bizar hoeveel er in een jaar tijd kan veranderen en gebeuren. Een dikke knuffel voor jou.

[Daantje]

Aaaaahhhh Eelke

[eelke]

Da's wel lief. Het is verder oké hoor, we kunnen er verder toch niks meer aan veranderen...maar ik moet wel echt sterk terug denken aan die week vorig jaar. Wel typisch hé, gisterenavond gewoon weer iemand die vroeg naar Gijs.

Zo, thuis van werk. Even de regenbui afwachten en dan nog een half uurtje met Joep aan de wandel. En dan lekker op de bank voor de tv

[eelke]

Jeej! Nog niet klaar maar toch 2/3 vd strijk weg!

Whaaaaaaaaa, knap! Ik strijk eigenlijk gewoon nooit

[zurca]

Voor jou Eelke

Als ik de pc opstart komt er een foto van Tous en Ziggy samen te voorschijn. Een foto van een jaar of 8 geleden. Als ik naar die foto kijk voelt dat zo vertrouwd, mijn 2 hondjes, maar ook zo ver weg en "vreemd". Aan de ene kant is Tous nog zo dichtbij maar het zien van foto's in zijn goede jaren voelt als een "ander leven"
En nu Ziggy ouder is, haar mankementen krijgt heb ik het moeilijk. Ik vind het moeilijk om om te gaan met een oudere hond. Wat kan nog wel, wat kan niet meer... En soms verlang ik terug naar de zorgeloze jaren, gewoon op pad met je hond(en) wandelen en plezier hebben, onbezorgt zijn.
*sorry zit beetje in een "donkere bui" *

[Angelique]

Voor jou Eelke

Als ik de pc opstart komt er een foto van Tous en Ziggy samen te voorschijn. Een foto van een jaar of 8 geleden. Als ik naar die foto kijk voelt dat zo vertrouwd, mijn 2 hondjes, maar ook zo ver weg en "vreemd". Aan de ene kant is Tous nog zo dichtbij maar het zien van foto's in zijn goede jaren voelt als een "ander leven"
En nu Ziggy ouder is, haar mankementen krijgt heb ik het moeilijk. Ik vind het moeilijk om om te gaan met een oudere hond. Wat kan nog wel, wat kan niet meer... En soms verlang ik terug naar de zorgeloze jaren, gewoon op pad met je hond(en) wandelen en plezier hebben, onbezorgt zijn.
*sorry zit beetje in een "donkere bui" *

Ik begrijp je volledig...het voelt als heimwee naar iets dat nooit weer terugkomt. Grote knuf

[Mieke L.]

Voor jou Eelke

Als ik de pc opstart komt er een foto van Tous en Ziggy samen te voorschijn. Een foto van een jaar of 8 geleden. Als ik naar die foto kijk voelt dat zo vertrouwd, mijn 2 hondjes, maar ook zo ver weg en "vreemd". Aan de ene kant is Tous nog zo dichtbij maar het zien van foto's in zijn goede jaren voelt als een "ander leven"
En nu Ziggy ouder is, haar mankementen krijgt heb ik het moeilijk. Ik vind het moeilijk om om te gaan met een oudere hond. Wat kan nog wel, wat kan niet meer... En soms verlang ik terug naar de zorgeloze jaren, gewoon op pad met je hond(en) wandelen en plezier hebben, onbezorgt zijn.
*sorry zit beetje in een "donkere bui" *

Ja ik vind dat ook best zwaar altijd maar zorgen maken is niet leuk

[eelke]

Voor jou Eelke

Als ik de pc opstart komt er een foto van Tous en Ziggy samen te voorschijn. Een foto van een jaar of 8 geleden. Als ik naar die foto kijk voelt dat zo vertrouwd, mijn 2 hondjes, maar ook zo ver weg en "vreemd". Aan de ene kant is Tous nog zo dichtbij maar het zien van foto's in zijn goede jaren voelt als een "ander leven"
En nu Ziggy ouder is, haar mankementen krijgt heb ik het moeilijk. Ik vind het moeilijk om om te gaan met een oudere hond. Wat kan nog wel, wat kan niet meer... En soms verlang ik terug naar de zorgeloze jaren, gewoon op pad met je hond(en) wandelen en plezier hebben, onbezorgt zijn.
*sorry zit beetje in een "donkere bui" *

Nahhhh niks geen sorry, ook zulke dingen kun je hier gewoon delen hoor!
Ik begrijp je goed. Ik mis 'mijn tweespan' ontzettend. Gewoon zij hoe ze samen waren en hoe we onbezorgd alle paden van het bos afliepen. Dat durf ik alleen met Joep niet.
En ik krijg de kriebels. Iemand vroeg, hoe oud is Joep? Bijna 8. 8 is minimaal op, maar waarschijnlijk, over de helft. Dus ik heb nog maar minder tijd met Joep dan we al gehad hadden... Pfff.
Morgen gaan we naar de dierenarts voor een check up. Ik zei, ja hij wordt toch bijna 8, even naar laten kijken. Ja 8 is al wat ouder ja, was het antwoord. Niksnie, hij is mijn jonge blonde god

En dan mankeert ie nog niks. Kun je nagaan, je kunt me oprapen als dat wel gaat beginnen hoor...

[Zuzanna]

voor iedereen die het verleden mist!

Ziva had diarree vannacht. We zijn er drie keer met haar uit gemoeten voor wat vooral natte scheten bleken. Er zit/zat duidelijk iets niet goed daar. Vanochtend kwam ik beneden voor onze ochtendwandeling. Meestal komt ze direct even knuffelen; fijn dat je er weer bent baas. 's Ochtends is het er echt zo een van 'het is weer een nieuwe dag, sjalalalala!' Nu bleef ze liggen...
Ik even naar haar toe om te knuffelen dan maar. Even een klein poep- (nou ja, scheet) en plasrondje gedaan en daarna met mijn ontbijt op de bank gezeten. Ze kwam lekker naast me liggen dutten. Begint nu een beetje wakker te worden, eens kijken of er eten in gaat.