Als we hier werkelijk praten over een recessieve vererving en simpelweg drager x drager lijders kunnen geven, dan denk ik dat er inderdaad meer dwergjes geboren zouden worden. Er zullen heus wel een aantal gevallen onder het tapijt zijn gegaan, maar dat zijn er geen honderden.
Dus er moet zoals Erna en ik dat noemen een Factor X zijn. Denken we.
Of, de meeste dwergjes moeten al in de baarmoeder of direct na de geboorte al sterven, zodat we het gewoon niet weten dat zij dwerg zijn. Dat is misschien ook nog een optie (hoewel ook daar geen aanwijzingen voor zijn hoor, maar het is een theorie).
Want hoewel we niet precies weten hoe het vererft, komen wij ook niet uit een ei natuurlijk en hebben we wel een idee als het inderdaad om een recessieve vererving gaat in welke hoek we het moeten zoeken. Maar daarmee zijn we er dus nog niet want we hebben geen idee wie nog meer potentiële dragers zijn maar we weten in ieder geval 1 ding: gaat het om recessieve vererving en komt het inderdaad uit die hoek: dan zit dit probleem door ons hele ras verspreid.
Dus een DNA test? Halleeeeeloeeeejaaaa! Graag! Maar die gaat er niet binnen nu een even komen. En we kunnen ook niet zeggen "schrappen we alles wat er na die hond(en) is gekomen" want dan kan ons ras direct op de schop.... Mijn honden hebben dus ook deze hond(en) in hun stamboom zitten. En voor het aankomende nest maak ik mij geen zorgen. Maar voor de toekomst natuurlijk wel. Want nogmaals, je kunt niet al die honden ontwijken.
Hoewel we ook realistisch moeten blijven (en dat blijven we). Kijk, dwerggroei (en welke willekeurige andere ziekte dan ook) komt voor bij de mens, bij het paard, bij koeien en bij honden. In China hebben ze zelfs een amusementspark met dwergen: Het is naïef om te denken dat het bij andere rassen niet morgen op kan duiken. Het hoort kennelijk bij het leven. En vandaag worden geconfronteerd met dwerggroei binnen ons ras, morgen met koperstapelingziekte. Oh nee, die hebben we ook al! Bij het voortplanten van mens en dier (in de natuur of gecultiveerd) horen nu eenmaal afwijkingen, aandoeningen, erfelijk, aangeboren, door mutaties, etc.
En als fokker mag je alleen nog maar gezonde dieren fokken. Zit er in je nestje wat ongezonds, heb je op z'n minst een kl*te nest afgeleverd maar ga je mogelijk aan de schandpaal. En hoe realistisch is dat?! Als iedereen die zulke onrealistische verwachtingen heeft nu eens gaat kijken in zijn eigen familie, naar broers, zussen, kinderen, kleinkinderen, tantes, ooms, opa's en oma's: wie kan er oprecht zeggen dat er in al deze lagen van familie NIKS aan ziektes voor komt? Kleine afwijkingen, grote afwijkingen? Ik in ieder geval niet. En de meeste van ons niet. Maar bij de hond moet dat dan wel... Dat gaat niet. Onrealistisch. Dus ja, ik zal in de toekomst zolang er geen DNA test is mijn huiswerk blijven maken, maar 100% waterdicht voorkomen kan ik het niet. En nou ja, als het dan gebeurd en je hebt een dwergje in je nestje: dan kun je alleen maar een voorbeeld nemen aan hoe Erna daar mee om is gegaan!
Maar, ik realiseer me ook dondersgoed dat we wel een manier moeten zien te vinden om op hele jonge leeftijd eventuele dwergen op te sporen, voordat ze naar hun nieuwe eigenaar gaan. Want stel je hebt er vier in je nest, je verkoopt ze allemaal omdat je het niet weet en 3 maanden later komen vier eigenaren bij je aankloppen en mag je voor vier dwergjes de Radius Curvus operatie betalen...? Dan ben je dus gewoon totaal failliet.
