Man is papegaai kwijt. Zo aandoenlijk
Geplaatst: zo 01 mei 2016, 13:14
Ik rijd vanmorgen naar het park, staat daar een man van een jaar of 35 tegen zijn auto geleund. Stoer type. Ik kon mijn auto nog naast die van hem prakken dus dat deed ik en zeg tijdens het uitstappen "paste nog wel vind je niet?". Hij begint vrijwel onmiddellijk totaal geƫmotioneerd te vertellen dat zijn papegaai weggevlogen is en hij al de hele nacht en ochtend aan het zoeken is. De tranen stonden in zijn ogen en hij vertelde dat hij meerdere keren in huilen uit was gebarsten. Zijn ogen waren dik van het huilen en er liepen twee strepen zout over zijn wangen
Hij vertelde dat hij twee kinderen had. En zei "moet je voorstellen dat er mensen zijn die hun kinderen kwijt raken of verliezen...............". Hij was totaal ontredderd maar vond eigenlijk wel dat hij zichzelf moest vermannen, het ging tenslotte om een papegaai, niet om zijn kinderen. Maar, dat weerhield hem er niet van om weer emotioneel te worden. Hij had de dierenambulance gebeld en die hadden beaamd dat het hier moeilijk overleven is voor een Ara. Zijn Paco
Ik wens hem veel sterkte en ga met de honden wandelen en bel eigenlijk direct Leo om te vragen of hij een melding van een papegaai binnen had gekregen. Dat had hij. Paco. Maar het goede nieuws was, ze hadden net een melding binnen dat hij gevonden was! Hij zat bij iemand in de achtertuin!!!!! Dus ik zeg "He? Ik loop net weg bij zijn baasje!". Leo zegt "en die proberen wij alsmaar te bellen, maar die krijgen we niet te pakken!!!!". Ik lijn de honden aan en ren terug naar de parkeerplaatsen. Helaas, hij was al weg............
Gelukkig werd ik een uur later gebeld: Paco en zijn knappe stoere baas waren weer herenigt. Eind goed, al goed. Ik vond het zo zoet, die grote stoere man, zo geƫmotioneerd over het verlies van zijn papegaai.
Hij vertelde dat hij twee kinderen had. En zei "moet je voorstellen dat er mensen zijn die hun kinderen kwijt raken of verliezen...............". Hij was totaal ontredderd maar vond eigenlijk wel dat hij zichzelf moest vermannen, het ging tenslotte om een papegaai, niet om zijn kinderen. Maar, dat weerhield hem er niet van om weer emotioneel te worden. Hij had de dierenambulance gebeld en die hadden beaamd dat het hier moeilijk overleven is voor een Ara. Zijn Paco
Ik wens hem veel sterkte en ga met de honden wandelen en bel eigenlijk direct Leo om te vragen of hij een melding van een papegaai binnen had gekregen. Dat had hij. Paco. Maar het goede nieuws was, ze hadden net een melding binnen dat hij gevonden was! Hij zat bij iemand in de achtertuin!!!!! Dus ik zeg "He? Ik loop net weg bij zijn baasje!". Leo zegt "en die proberen wij alsmaar te bellen, maar die krijgen we niet te pakken!!!!". Ik lijn de honden aan en ren terug naar de parkeerplaatsen. Helaas, hij was al weg............
Gelukkig werd ik een uur later gebeld: Paco en zijn knappe stoere baas waren weer herenigt. Eind goed, al goed. Ik vond het zo zoet, die grote stoere man, zo geƫmotioneerd over het verlies van zijn papegaai.