Mijn dochter, na zeven maanden net teruggekeerd uit Nieuw Zeeland en pas eind van dit jaar klaar met haar studie Animal Science aan de Wageningen Universiteit, is uitgenodigd om daarna terug te komen naar NZ om verder onderzoek te doen en dan mag ze daar een PhD doen. Ze gaan daar nu aan de slag om fondsen te werven zodat ze niet op een houtje hoeft te bijten, maar een fatsoenlijk salaris kan ontvangen.
Ik ben zo trots op haar! Heeft ze helemaal zelf gedaan. Hard voor gewerkt en gestudeerd.
Mijn andere dochter, die minstens zo slim is, kiest een geheel ander pad: niet studeren, maar haar passie achterna en prachtige dingen van chocolade maken. Dat kunnen, ondanks alle druk van decanen om haar “volle potentieel te gebruiken en verder te studeren” vind ik zo mogelijk nog knapper! Lekker eigenwijs doen waar je gelukkig van wordt.
Dan hebben we als ouders denk ik toch een voldoende gescoord.