Anne in Duitsland schreef:
Klopt, het is vooral vermoeiend. En nee, een vaste tijd helpt niet. Er komt gewoon niets uit dan, de zinnen willen niet vlotten, ik laat me door het minste of geringste afleiden, of ik val in slaap achter de computer. Hoe later op de dag, des te beter kom ik op gang. Daarbij komt dat deadlines vaak een relatief gegeven zijn. Soms heb je een deadline waar je met kunst- en vliegwerk aan voldoet, en dan wordt het boek pas een halfjaar later door de corrector van de uitgeverij bekeken. Er is altijd wel speling. En als mijn hoofd weet dat er speling is, dan buit het die ook tot het uiterste uit. Ik ben zo iemand die de wekker tien minuten vooruitzet om zichzelf voor de gek te houden, maar die zich vervolgens niet door de wekker voor de gek laat houden en die tien minuten dus gewoon weer inpikt wanneer de wekker gaat.
Dat eerste deel klinkt bekend, maar dan in zoverre, dat ik ook onder druk het beste presteer. Maar niet pas 's avonds, dan ben ik meestal te moe. Ik slaap uit, drink rustig koffie, koekeloer wat op BP, Facebook en elders op het internet. Dan probeer ik een begin te maken. Bedenk dan na 30 minuten dat ik nog een was in de machine moet doen, dus even een korte onderbreking. Dan ga ik Door tot de was opgehangen moet worden, dan is het tijd voor de boodschappen, koken, eten, afwassen. En als dat achter de rug is, dan 'knal' ik, en gaat het vertalen (of andere huiswerkopdrachten maken) als een speer. Meestal werk ik dan tot ca. 23u. door, en dan ben ik te moe. Dan moet ik me ontspannen, anders kan ik niet slapen. Maar ik doe ook alles op het laatste moment.
Gesendet von meinem GT-I9295 mit Tapatalk