Ik las net een stukje op FB, op de pagina van Hulphondenschool De Click, en moest denken aan dit topic:
Interessant om te lezen
foto van HondenverTaal.
HondenverTaal
20 juli 2015 ·
Waarom lijkt het alsof mijn herdershond Labradors haat?
Als je herdershond slecht overweg kan met jachthondenrassen, Labradors in het bijzonder, dan ben je niet de enige.
"Hoeden" kan van alles betekenen, van het verzamelen van een paar schapen in de Schotse hooglanden tot het controleren van duizenden schapen in Australië tot het opnemen tegen een onwillige stier in Texas tot het acteren als een levend hek in Duitsland. De verschillen die elk van deze achtergronden maken in het gedrag van de herdershondenrassen zijn voor een andere keer. Voor nu, denk maar aan herdershonden als aan honden-ninjakrijgers: zeer intelligente probleemoplossers die alert zijn op alles om hen heen, gefocust op hun missie en niet bang om geweld te gebruiken als ze het gevoel hebben dat het gerechtvaardigd is.
Vaak mogen herdershondenrassen dwazen niet zo graag en de nodige van hen ervaren de “ha maat, klap op de schouders” benadering van veel Labradors als dwaas…
Retrievers daarentegen werden gefokt om urenlang te zitten in een boot of schiethut - vaak in het gezelschap van honden en mensen die nieuw voor ze zijn. Labradors werden niet gefokt of geselecteerd voor enige vorm van agressie. Ze zijn, over het algemeen, sociale honden die harder kwispelen bij het zien van een vreemde hond dan dat de meeste herdershonden kwispelen naar hun beste hondenvrienden. Vaak zijn het honden die te dichtbij komen, die joviaal stuntelen in de persoonlijke ruimte van een andere hond met een grijns op hun gezicht waarvan een herdershond de tanden jeuken om die er vanaf te vegen…
Deze foto, die ik maakte in Kensington Gardens, Londen, Engeland, is een typisch voorbeeld. Je kunt zien aan waar de voeten van de Labrador zijn dat ze diep in de persoonlijke ruimte van de Duitse Herder is. Voor de herder is de nabijheid van de Lab als iemand die naar je toe loopt en z’n hand in je borstzakje steekt: zo ver voorbij "onbeleefd" dat je er geen woorden voor hebt.
De Duitse Herder gromt hier naar de Lab, mond wijd, oren zijwaarts, nekharen omhoog, staart stijf achter, terwijl de Lab zich met een Matrix-achtige beweging uit de voeten maakt. De herder waarschuwde alleen – met veel drama – zonder de intentie om de Lab daadwerkelijk te schaden. Als ze dat gewild zou hebben, dan zou ze dat gedaan hebben. Dat deed ze niet, ze koos er voor om seconden later weg te draven.
Vanuit het perspectief van de Labrador, wilde ze "gewoon vriendelijk zijn". Ze heeft geen idee waarom de herder daaraan aanstoot nam. Deze "dans" gebeurt in parken en hondenterreinen wereldwijd, steeds weer.
Wie is hier de "slechte" hond? Geen van beide. Beide zijn precies wie ze zijn. Honden van verschillende achtergronden en temperamenten zullen nooit begrijpen dat een andere hond een heel andere kijk op de wereld heeft. Ze zijn honden.
Maar, als iemand die sinds lang Duitse herders houdt kan ik je vertellen dat herders geen honden voor het hondenspeelveld zijn. Maak plezier met je herdershond op andere manieren als de jouwe aanstoot neemt aan het gedrag van andere honden. Sla hondenspeelterreinen over die vaak tot de rand toe zijn gevuld met energieke, adolescente jachthondenrassen.
Nu weet je het.
Sarah Wilson, 16 juli 2013.
https://sarahwilsondogexpert.com/why-do ... ding-dog-s…/
Met dank aan Peter En Betsie Hendriks voor het onder mijn aandacht brengen van deze tekst.
Foto: Sarah Wilson
