je snapt me denk ik niet helemaal... Misschien mijn overwegingen ook niet helemaal goed neergezet.
Maar laat maar.
Moderators: Lizzy, Charlie Angel, eelke
Syrae schreef:dan is het ontzettend zonde dat er voor die fokkers voor de gangbare pupkopers niet wat meer tamtam word gemaakt.Tja als je criteria ligt op: niet in de schuur opgeroeien en lieve mama met goede heupjes, dan heb je wat mij betreft een heel ander beeld bij een "tussenfokker" dan ik dat heb.
We hebben onze pup van Marktplaats. Nadat we besloten hadden een hond te willen zijn we eerst 2 maanden bezig geweest met uitzoeken wat voor hond. Een stabij via de rasverenigingen kost 800 euro, een bedrag wat we nogal hoog vonden, zeker aangezien we een gezinshond zochten, niet een showhond. Dus via Google gezocht naar stabij nestjes en dan kom je al snel op marktplaats uit. Ik heb geloof ik een maand lang alle nieuwe nestjes op marktplaats afgebeld voor ik iemand vond die me acceptabele antwoorden gaf op mijn vragen, de meeste stabijtjes van Marktplaats groeien echt op als erfhond in de schuur en dat wilden we niet. Mama was aanwezig, lieve hond met(a) gekeurde heupen. Pupjes in de keuken en een gelegenheidsnestje, geen broodfok.
Ook via Marktplaats kan je enigszins kritisch kijken en vragen, hoef je ook niet het eerste het beste pupje te nemen.
Kaela schreef:Tja als je criteria ligt op: niet in de schuur opgeroeien en lieve mama met goede heupjes, dan heb je wat mij betreft een heel ander beeld bij een "tussenfokker" dan ik dat heb.
Wat weet je van de vader? Van de opa's en oma's? Neven en nichten en eventuele broers en zussen? Weet jij (zeker!) hoeveel nesten mama voor en na jullie pup gehad heeft?
Een rondje kijken op de site van de stabijhoun maakt in 1 oogopslag duidelijk dat het ras ook kampt met ED, epilepsie, een bloedstollingsziekte, hardproblemen en een neurologische aandoening. Zijn de ouderdieren daarop getest? Weet je van deze ziektes hoe dat speelt in de lijn?
Dáárom betaal je 800 euro voor een pup. Niet omdat het een showhond is, maar omdat er getest wordt en gekeken naar wat voor ziektes er in lijnen voorkomen. En dan zeggen dat een goedkoper hondje uit een gelegenheidsnestje van een lieve mama met goede heupjes een betere keuze is, die gaat mij wat boven de pet.
Syrae schreef:Je hebt helemaal gelijk. Dat wisten we en is een risico wat we nemen. Maar bij verder lezen kom je er ook achter dat er steeds meer instabiele stabijtjes zijn, wat word afgedaan met een dat komt door een slechte socialisatie. Je leest over dna onderzoek voor de diversiteit van de geneuzel en over de krimp van het ras. Dat zijn bij mij allemaal alarmbellen die aangeven dat er binnen de officiële stamboom een te kort aan dna is.Alles leuk en aardig maar dit heeft niks met de tussenfok te maken waar je het eerder over had.
We hebben nu een bijke, met wat meer rassen ingemengd dan alleen stabij. Hierdoor meer diversiteit en grotere kans op minder aangeboren erfelijke problemen. Hij lijkt het meest op een stabij vandaar dat ik hem zo noem. De meeste bijkes zijn echt nog erfhond, vandaar dat ik het stukje over opgroeien in de schuur noem, maar dat is uiteraard niet de enige vraag die we hebben gesteld geweest.
Voor we via mp zijn wezen zoeken hebben we gekeken naar asielen, herplaatsers, hebben we het halen van een hond uit het buitenland overwogen (is trouwens veel goedkoper, maar geld is niet de enige factor geweest( etc etc.
Ik moet erop vertrouwen dat de fokker me de waarheid heeft verteld over de gezondheid van de vader en zijn karakter. Dat is een proces geweest met telefoontjes, kennismaken en afgaan op je intuïtie. Mama heeft niet eerder nestjes gehad en gaat er zeker geen meer krijgen. Neven en nichten weten we inderdaad niets over, broers en zussen moeder komen uit een (voor zover ze weten) gezond nest.
Tot op heden pakt onze keuze zeer goed uit, we hebben een hele fijne stabiele en rustige hond die lief is voor de kinderen en mensen om zich heen, niet te groot is en gezond l. Onze belangrijkste eisen.
Waarom ik dit zo uitgebreid vertel is omdat ik wil illustreren dat je ook via mp je best kan doen een verantwoorde hond te vinden. Je krijgt via dna onderzoek en heupfotos geen garantie op een gezonde hond, je hebt minder kans op problemen. Genen kunnen altijd muteren waardoor er nieuwe problemen ontstaan en andersom, soms is een "fout" gen een blessing in disguise zoals bij sikkel cel anemie ( dragers van het gen voor sikkel cel anemie zijn veel minder vatbaar voor malaria, pas als je van beide ouders dat gen doorkrijgt ontstaan er problemen waardoor de ziekte ontstaat) door op grond van nog niet volledig begrepen dingen in dna honden uit te sluiten creëer je misschien weer nieuwe problemen.
Ik ga niet showen en fokken met mijn hond, en ik wil die eenzijdigheid in genetisch materiaal niet, mijn mam ziet het financiële plaatje niet zitten dus wij zijn tot een andere beslissing gekomen en hebben daar met eer en geweten naar proberen te handelen.
Syrae schreef:Die tussenfokker heb ik als 1e pupkoper niet kunnen vinden. En ik heb gezocht echt!Maar hoe ziet zo'n tussenfokker er dan uit volgens jou? Aan welke eisen moet die voldoen? Is iemand die naar shows gaat per definitie geen tussenfokker? En wat mag zo'n tussenfokker dan voor zijn pups vragen?
En als ik onze Bolke een vuilnisbak noem dan roept iedereen hier (omgeving waar ik met de hond loop) dat het een stabij is, dus ik volg een beetje wat men (die hem ziet) zegt.
kaszi schreef:Gelukkig is het bij de meeste van de rassen niet zo....Gefeliciteerd!
Nog steeds erg trots op mijn 'fitte' showkampioentjes en het zal me er ook niet van weerhouden om in te schrijven.
In elke sport heb je rotte vissen helaas.
Vorig weekend werden de door mij gefokte hondjes Reserve beste teef en de reu 3de in de openklasse op Crufts en daar ga ik me echt niet om schamen!
Syrae schreef:Je hebt helemaal gelijk. Dat wisten we en is een risico wat we nemen. Maar bij verder lezen kom je er ook achter dat er steeds meer instabiele stabijtjes zijn, wat word afgedaan met een dat komt door een slechte socialisatie. Je leest over dna onderzoek voor de diversiteit van de geneuzel en over de krimp van het ras. Dat zijn bij mij allemaal alarmbellen die aangeven dat er binnen de officiële stamboom een te kort aan dna is.Aha. Dus zelf koop je ook niet bij tussenfokkers, ben je gewoon op zoek naar een leuke goedkope look-a-like. Ja nee, niks mis mee. Zo zijn er zoveel met je. En zoals je zelf al schrijft: ook jij krijgt met je kruising geen garantie op een gezonde hond. En nee, bij mij krijg je dat ook niet.
We hebben nu een bijke, met wat meer rassen ingemengd dan alleen stabij. Hierdoor meer diversiteit en grotere kans op minder aangeboren erfelijke problemen. Hij lijkt het meest op een stabij vandaar dat ik hem zo noem. De meeste bijkes zijn echt nog erfhond, vandaar dat ik het stukje over opgroeien in de schuur noem, maar dat is uiteraard niet de enige vraag die we hebben gesteld geweest.
Voor we via mp zijn wezen zoeken hebben we gekeken naar asielen, herplaatsers, hebben we het halen van een hond uit het buitenland overwogen (is trouwens veel goedkoper, maar geld is niet de enige factor geweest( etc etc.
Ik moet erop vertrouwen dat de fokker me de waarheid heeft verteld over de gezondheid van de vader en zijn karakter. Dat is een proces geweest met telefoontjes, kennismaken en afgaan op je intuïtie. Mama heeft niet eerder nestjes gehad en gaat er zeker geen meer krijgen. Neven en nichten weten we inderdaad niets over, broers en zussen moeder komen uit een (voor zover ze weten) gezond nest.
Tot op heden pakt onze keuze zeer goed uit, we hebben een hele fijne stabiele en rustige hond die lief is voor de kinderen en mensen om zich heen, niet te groot is en gezond l. Onze belangrijkste eisen.
Waarom ik dit zo uitgebreid vertel is omdat ik wil illustreren dat je ook via mp je best kan doen een verantwoorde hond te vinden. Je krijgt via dna onderzoek en heupfotos geen garantie op een gezonde hond, je hebt minder kans op problemen. Genen kunnen altijd muteren waardoor er nieuwe problemen ontstaan en andersom, soms is een "fout" gen een blessing in disguise zoals bij sikkel cel anemie ( dragers van het gen voor sikkel cel anemie zijn veel minder vatbaar voor malaria, pas als je van beide ouders dat gen doorkrijgt ontstaan er problemen waardoor de ziekte ontstaat) door op grond van nog niet volledig begrepen dingen in dna honden uit te sluiten creëer je misschien weer nieuwe problemen.
Ik ga niet showen en fokken met mijn hond, en ik wil die eenzijdigheid in genetisch materiaal niet, mijn mam ziet het financiële plaatje niet zitten dus wij zijn tot een andere beslissing gekomen en hebben daar met eer en geweten naar proberen te handelen.
Syrae schreef:Lizzy, ik wil je absoluut niet beledigen en niet alleen jij maar alle fokkers als jij niet. Heus, ik weet dat die er zijn, maar zoals ik ook al eerder aangaf zitten er bij ons meerdere factoren waardoor we tot deze beslissing zijn gekomen. Ik denk dat het voor honden in het algemeen goed zou zijn als er een soort fok iets komt wat niet perse rashonden zijn, waar wel gekeken word naar verwantschap en ouders en ook naar gezondheid en karakter. Dat heb ik niet kunnen vinden dus dan gaan we kijken naar een ras wat qua karakter bij ons past. Vervolgens komen de uiterlijke eisen erbij en kwamen we op een stabij achtig uit.Ik vind het prima hoor, dat jij een look a like hebt gekocht. Begrijp me goed. Je moet dat helemaal zelf weten en je hoeft je ook niet te verantwoorden.
En als ik zeker wist dat de stabij fokker die hier in de buurt woont, dit jaar een nestje krijgt, en waar ik met enige zekerheid een pup kon krijgen en die met net zoveel hart als jij voor zijn honden vecht, dan ja, zonder twijfelen had ik die pup genomen. Maar die garantie heb ik niet. Die moet ik dan ook geloven op z'n blauwe ogen over zijn toewijding. Ik moet erop vertrouwen dat hij een adequate dierenarts heeft gezien voor zijn testen en dat hij daar niet mee sjoemelt en dat hij inderdaad goed de stambomen heeft uitgeplozen. Das ook vertrouwen en intuïtie.
Syrae schreef:Lizzy, ik wil je absoluut niet beledigen en niet alleen jij maar alle fokkers als jij niet. Heus, ik weet dat die er zijn, maar zoals ik ook al eerder aangaf zitten er bij ons meerdere factoren waardoor we tot deze beslissing zijn gekomen. Ik denk dat het voor honden in het algemeen goed zou zijn als er een soort fok iets komt wat niet perse rashonden zijn, waar wel gekeken word naar verwantschap en ouders en ook naar gezondheid en karakter. Dat heb ik niet kunnen vinden dus dan gaan we kijken naar een ras wat qua karakter bij ons past. Vervolgens komen de uiterlijke eisen erbij en kwamen we op een stabij achtig uit.Maar hier zeg je toch 2 dingen, 1 is dat je eigenlijk een stabij wil en vind dat er tussenfokkers moeten zijn die stabijs fokken op gezondheid en karakter en niet op uiterlijk.
En als ik zeker wist dat de stabij fokker die hier in de buurt woont, dit jaar een nestje krijgt, en waar ik met enige zekerheid een pup kon krijgen en die met net zoveel hart als jij voor zijn honden vecht, dan ja, zonder twijfelen had ik die pup genomen. Maar die garantie heb ik niet. Die moet ik dan ook geloven op z'n blauwe ogen over zijn toewijding. Ik moet erop vertrouwen dat hij een adequate dierenarts heeft gezien voor zijn testen en dat hij daar niet mee sjoemelt en dat hij inderdaad goed de stambomen heeft uitgeplozen. Das ook vertrouwen en intuïtie.