Radja schreef:Het was een fijn,maar ook vermoeiend weekend,ben nog aan het bijkomenHè, wat fijn dat het verhaal voor iedereen bevredigend is afgelopen zo! Tante blij, Mazzel zo te horen ook blij, jij kunt weer ademhalen in je eigen huis, en jullie kunnen je leven weer normaal leven.,maar wat was mijn tante blij om Mazzel weer te zien! Ze was zo bang dat hij niet meer leefde en ik haar wat op haar mouw spelde en niet de waarheid vertelde! Ze heeft 4 dagen genoten en laten pamperen en wilde eigenlijk niet meer terug naar huis!
Ik heb haar de dagen die ze hier was alles met Mazzel laten doen,herhaaldelijk het flesje metacam openmaken en in het spuitje trekken(ik spoot het zelf terug) eten uit het zakje halen,enz.
Alle dagen dat ze terug zijn,gebeld,maar ze had het al gedaan. Gisteren vond ze dat Mazzel weinig at(stonden nog brokjes die ik zondag in zijn bakje had gedaan omdat het vlees niet was ontdooid)dus heeft ze vlees weggegooid,dus heb haar verteld dat ze beter het zakje over de dag kon verdelen en dat heeft ze vandaag gedaan! Vanmorgen belde ze met de vraag hoe lang ze met de Metacam kan doen,ze is er echt goed mee bezig. Mazzel vindt het weer heerlijk in zijn eigen huis en is net zo 'klierig' als toen hij hier was,hij mept vanalles uit een stellingkast. Verschil is voor mijn tante ook overduidelijk!
Super dat het zo goed gaat met tante en Mazzel. En super hoe jij je hebt ingezet voor allebei de afgelopen maanden!
