Barfplaats.nl

Nog een paar dagen en dan loopt Joep alweer een jaar zonder rolstoeltje. Het blijft zo bijzonder om mee te maken hoe relaxt hij met zijn beperkingen (welke beperkingen denkt hij??) omgaat. Voor Joep zijn er geen beperkingen, je doet het met wat je hebt en zo is het. Hij gaat nog elke dag mee wandelen. We gaan met de fiets en de kar of met de buggy. Anderhalf uur elke ochtend, waarvan hij uiteraard niet alles zelf hobbelt. Hij doet nog altijd niets liever dan struikroven (nieuw werkwoord) en het blijft een sluwe vos. Ik moet hem echt in de gaten houden, want ondanks dat hij heel langzaam loopt is hij toch in staat om er tussenuit te gaan als hij denkt dat er wat te jagen valt. Voor Joep geldt echt het spreekwoord: "Een vos verliest zijn haren wel, maar zijn streken niet". We zijn er inmiddels al zo aan gewend dat hij anders loopt, dat ik soms filmpjes "moet" kijken om te weten hoe het ooit was.

Joep aan het "struikroven"?

En als je dan weer thuis komt..., ja dan slaap je!! En zelfs dat doe je net een beetje anders dan dat het "hoort"......

haha, lekker vent ben je Joep En zo slapen is heel normaal wordt hier in koor geroepen

Heerlijke struikrover
En wij zien ook niks geks aan deze slaaphouding

Wat een heerlijk ventje is het toch! Slaap lekker Joep!

Jeetje, een jaar alweer.

Neally schreef:Jeetje, een jaar alweer.

Het is alweer ruim anderhalf jaar geleden dat "het" gebeurd is.....

wat een lekker ding is Joep toch! Heerlijk dat het zo goed gaat!

In mijn herinnering duurde het heel lang dat Joep met de 'rolstoel' meeging.
En nu dan alweer een jaar lekker scharrelen. *vliegtijdvliegt*

Lekker ding is het ook, die Joep! En wat betreft die slaaphouding: precies Appie, die ligt ook altijd anders dan zou moeten .......

Neally schreef:In mijn herinnering duurde het heel lang dat Joep met de 'rolstoel' meeging.
En nu dan alweer een jaar lekker scharrelen. *vliegtijdvliegt*

Als het aan Joep had gelegen had hij nooit afscheid van zijn rolstoel genomen, hij vond het supergeweldigformidabel! Genereerde heel veel aandacht en je kon lekker hard door de bocht.

Waarom hem dan niet af en toe met zijn rolstoel laten scheuren, of hou je hem dan niet meer bij
Ik vind het echt prachtig om te zien hoe een hond met een beperking mits hij bij de juiste mensen zit nog gelukkig door het leven kan gaan.

Ah, wat een leuke slaaphouding. Kopje lekker op het zachte deel

frodo quin schreef:Waarom hem dan niet af en toe met zijn rolstoel laten scheuren, of hou je hem dan niet meer bij
Ik vind het echt prachtig om te zien hoe een hond met een beperking mits hij bij de juiste mensen zit nog gelukkig door het leven kan gaan.

Zijn rolstoel is weg! Hij had hem helemaal uitgewoond, als we Joep met een stoeltje hadden willen laten blijven (snap je het nog?) lopen hadden we er eentje moeten laten maken. Komt nog eens bij dat op het moment dat hij weer zelf kon hobbelen hij zijn achterpoten uit de lussen van het stoeltje trok. Bovendien werd zijn voorhand nog zwaarder belast als hij in de wieltjes liep, omdat hij zichzelf dan voortsleepte.

En nee... ik kon hem echt niet bijhouden in zijn wieltjes.... Hij was echt snel!

Ik zie het zo voor mij, hond in de rolstoel aan het racen, hijgend baasje er achteraan "hé wacht op mij"