Parelridder schreef:Ik doe ze de hond die ik er van moet weerhouden té ver bij me weg te gaan (om har in de hand te kunnen houden) ook om als het slechts schemerig/bewolkt is. Als ze met de 'kerstverlichting' om door de struikjes struint, kan ik haar dankzij de groene knipperlichtjes zien. Wat zónder bij een zwarte hond echt onmogelijk is.
En als er eentje terug komt op fluisignaal en een ander niet, weet ik ook al voor ze goed in zicht zijn, wie ik nogmaals roepen moet. Ze moeten in de veronderstelling verkeren dat ik echt wonderbaarlijk goede ogen heb!
Cindy, wat vind jij niet prettig aan deze lampjes?
Daar ben ik ook wel benieuwd naar. Te fel, of stroef te draaien? Dat laatste vind ik ook weleens, maar het helpt als je vaseline oid op de schroef smeert. En ik draai ze meestal met een leren handschoen aan, dan gaat het makkelijk en pijnloos.
Hier in Zweden doe ik nu 's winters ook de lampjes al aan terwijl het nog licht is buiten. De honden mogen hier loslopen, maar het wordt al om een uur of halfdrie schemerig, en om halfvier is het gewoon donker, dus als ik om elf-twaalf uur ga wandelen en er zou een hond vandoor gaan, dan wil ik dat ie goed zichtbaar is, mocht hij wegblijven tot na het invallen van de duisternis. Is gelukkig nog nooit voorgekomen, maar toch. De eerste zomer dat we hier waren, zijn Max en Scotch een keer verdwenen; Max kwam na 1,5 uur terug, Scotch pas na 4 uur.
Als dat in de winter was gebeurd, had ik ze in het donker moeten zoeken.