Door Sint-Nicolaas gebracht
Ik kwam binnenlopen, ging zitten, Isabella werd uit de ren gehaald en het was 1 streep en ze lag op mijn schoot. Ze ging zich oprollen en viel in slaap. Nu was ze thuis bij mij! Ook al werd ze meerdere malen van mijn schoot afgehaald door de kinderen, ze was meteen weer terug om zich vervolgens op te rollen en te gaan slapen. Nu was ze veilig.
De sheltie met het hartje op haar zij!
Ze ging mee naar huis. Wat was ze bang in het begin, we hebben hard moeten werken, maar de angst is inmiddels volledig verdwenen. We kunnen nu normaal opstaan zonder dat ze schrikt, we kunnen haar aaien, ze schrikt niet meer in haar slaap. Ze is niet meer op haar hoede. Maar als ze slaapt, slaapt ze vol vertrouwen. Een mooier cadeautje hadden we niet kunnen krijgen! Ze is een hulp bij de andere shelties, ze waarschuwt als er eentje ziek is, of als er eentje een epileptische aanval krijgt en zelfs als ik ziek ben, dan jaagt ze mij uit bed zodat ik de HAP bel en weer veilig ben.
We hopen dat we nog heel lang van Isabella mogen genieten
