Luisje gaat nog steeds goed.
Hij krijgt natuurlijk wel nog steeds medicatie. Ale vandaag de laatste pilletjes. Dus is het nog een paar dagen afwachten wat het daarna zegt.
Hij krijgt nu wel nog steeds geen rauw te eten. Ik durf nog niet goed...
Hij heeft altijd een gevoelige maag gehad en ik moet voor hem alles wat harder is dan kip malen. En zelfs dan nog, de laatste tijd ging de kwartel ook fijngemept en gehakt naar binnen omdat hij hem anders weigerde. Als hij ergens systematisch buikpijn op krijgt dan gaat hij het weigeren. Heeft hij ook een tijdje met gemalen eendennek gedaan die blijkbaar niet fijn genoeg gemalen was. Als ik hem dan fijner maalde of nu de kwartel fijnhakte, dan gaat hij het weer wel met smaak eten...
Hij heeft al eerder maagonstekingen gedaan, en ik kom toch steeds weer op het bot uit. Ik heb in het verleden al getwijfeld of (gezien deze situatie) rauw eigenlijk wel de beste oplossing is voor hem.
1 keer eerder pas heeft hij medicatie moeten hebben voor een maagonsteking, dat was helemaal in het begin, voor ik wist dat het aan het bot lag en ben beginnen malen. Al de andere keren geeft hij gewoon een dagje over of slaat een maaltijd over waarna het weer in orde was. Maar ja, dat is ook geen doen en je weet dat hij dan toch ook een dag ziek is en maagpijn heeft.
Nu ben ik dus wat huiverig om terug bot te voeren...
Alhoewel ik meestal kan zeggen als hij een dagje niet eet, waar het aan gelegen zal zijn, en dat nu eigenlijk niet kan. Bovendien was het eigenlijk geen gewone maagonsteking, maar zat hij met een blokkage aan de maaguitgang (daar lijkt het toch op aangezien het na het laxeermiddel beter gaat). Tenminste als hij nu gewoon opknapt natuurlijk.
Alleszinds, we weten niet wat voor blokkage, voor zover ik weet is er niets duidelijk langs achteren uit gekomen. Een tortie van de darm kan natuurlijk ook, maar ik zou verwachten dat hij dan nog veel slechter had moeten zijn...
Kwam dit ergens door zijn voeding? Dat is de grote vraag die ik me nu stel. Want laat ik daarin duidelijk zijn: dit soort risico's vind ik het niet waard, dan voer ik zelfs terug brok als het nodig is.
Stijn en ik denken eigenlijk dat dit niet voedingsgerelateerd was, maar het is wel toevallig dat net die kat die zo gevoelig is dan dit soort aandoening met een andere oorzaak zou oplopen. En ik ben er gewoon niet gerust op, das ook logisch zeker?
Hij zal binnenkort wel terug op rauw gaan, ergens in de loop van volgende week (als we zeker zijn dat het voorbij is) zal ik beginnen met wat spiervlees en eerst wat dagen dan geen bot. Maar ik zal waarschijnlijk toch wat aanpassingetjes doen, ookal gaat het eigenlijk al jaren relatief goed en is dit misschien helemaal niet voedingsgerelateerd. Ik ga toch het zekere voor het onzekere nemen en geen meer risico's nemen.
Ik denk dat ik alle bot vanaf nu een standje kleiner maal (ookal is dat dubbel zoveel werk) . En de zaken die hij nog mag 'knagen' (wat wil zeggen: ongemalen) echt compleet moes geslagen... Ik vind dat hij de kippennekken soms ook wat te weinig kauwt om goed voor hem te zijn. In het begin kauwde hij heel mooi, maar met al dat gemalen voer is hij dat gewoon afgeleerd...
Alleszinds, ik hoop dit nooit meer mee te maken.
Het knaagde ook vreselijk aan me dat ik eerst echt dacht dat ik het hem aangedaan had door hem iets te eten te geven waar hij niet tegen kan...
Stel je voor dat je dier eraan zou overlijden en je weet dat jij er zelf schuld aan hebt, hoe kom je zoiets ooit te boven?
Dus geen risico's meer.
