Barfplaats.nl

Volgende week heeft Hedwig in principe een blind date staan met Pepper:

Ik hoop dat dit weer een grote liefde gaat worden.

ik hoop t ook!
1 konijn is maar niks

Spannend! Altijd verdrietig en mooi tegelijk, zo iets. Je krijgt er een leuke nieuwe nijn bij maar je bent de andere nog maar net verloren.
Hopelijk is Pepper de ware!

Hope schreef: Spannend! Altijd verdrietig en mooi tegelijk, zo iets. Je krijgt er een leuke nieuwe nijn bij maar je bent de andere nog maar net verloren.
Hopelijk is Pepper de ware!

Precies, met konijnen heb je nog maar net het lijkje uit de ren en je bent al bezig een nieuw vriendje te zoeken. Voor mij hoefde het nog niet zo, maar voor Hedwig is het natuurlijk wel beter.

Sher schreef: Precies, met konijnen heb je nog maar net het lijkje uit de ren en je bent al bezig een nieuw vriendje te zoeken. Voor mij hoefde het nog niet zo, maar voor Hedwig is het natuurlijk wel beter.

Ja, snap ik. Hier was het net zo. Neeltje overleed aan ec en Jopper stopte met eten. Hij wilde niet alleen zijn. Van mij had het ook nog niet gehoeven maar hij had het zo nodig.
Sterkte ermee. En probeer te genieten van je nieuwe nijn straks!

Hedwig is gelukkig nog niet gestopt met eten, integendeel. 
Ik heb vandaag zelfs het idee dat ze veel vrolijker is dan ik haar al in een hele tijd heb gezien, best gek eigenlijk. Ze heeft al heel wat binkies gemaakt vandaag. Toch wil ik voorkomen dat ze straks depressief wordt.

Sher schreef: Hedwig is gelukkig nog niet gestopt met eten, integendeel. 
Ik heb vandaag zelfs het idee dat ze veel vrolijker is dan ik haar al in een hele tijd heb gezien, best gek eigenlijk. Ze heeft al heel wat binkies gemaakt vandaag. Toch wil ik voorkomen dat ze straks depressief wordt.

Tja, ook dat kan. Was haar maatje al oud?
Jopper is ook blijer met een jongere dame die hem uitdaagt spelletjes te doen.

Ik zou bijna denken dat Hedwig gelukkiger is in haar eentje. 
De binkies vliegen je om de oren en dat had ze al een hele tijd niet meer gedaan. Ik dacht dat ze gewoon ouder was geworden, maar nu begin ik te denken dat Koekie misschien toch al een hele tijd stiekem ziek was. Dat geeft me wel een heel naar gevoel. Ik heb echt nooit iets gezien. 

Ik had dat idee hier bij de gerbil toen ze alleen viel. Ze was plots uber actief en vrolijk bezig.
Maar tegelijk begon ze ook wel in mijn vingers te bijten.  Dat is meteen gestopt als ze gekoppeld was aan haar nieuwe vriendinnetje en nu is ze weer rustiger, maar net zo gelukkig, lijkt me.
Het kan dus ook maar schijn zijn, dat ze plots actief worden. Misschien net een kwijtraken van stress ipv echt vreugde.
Niet iedereen gaat nu eenmaal logisch om met een verlies.

Ik denk dus toch dat je er goed aan doet een nieuw ventje voor haar te zoeken. Je zou ook nog even kunnen wachten, maar dat hoeft niet.
Ik hoop dat het klikt met de nieuwe jongen.
Ik vraag me ook af of ze ongeveer dezelfde leeftijd hebben?
Temperament is waarschijnlijk wel belangrijker, ik heb al gehad dat in mijn groepje van vier net de oudste en jongste het zo goed met elkaar konden vinden, gewoon omdat ze even rustig waren.

Ik hoop voor je dat ze heel gelukkig worden samen.

Ik ga wel gewoon door met het zoeken van een maatje hoor. Ik wil even wachten om zeker te weten dat Koekie niet iets besmettelijks had. Dat komt goed uit, want dit ventje is nog maar net gecastreerd. Mocht dit ventje niet lukken, dan zoeken we verder.
Als je konijnen samen hebt gezien, wil je niet meer een konijn alleen.

Oh, na castratie zou ik wel een maandje wachten met proberen koppelen.

Hier eentje gehad 2 weken na castratie, en die ging meteen weer proberen dekken. Zelfs op de ram    En die kon daar dus, zachtjes gezegd, niet mee lachen...    Het was geen rijgedrag (dat ken ik), echt puur dekken, zelfs zonder deftig kennis te maken, met oogkleppen erop. 
Nog een paar weken later was dat dekgedrag er wel uit, maar het heeft een tijdje (en wat kunstgrepen) geduurd eer Raf hem nog een kans wou geven.
Ok, dat was in een groepje, koppeltjes zijn een stuk eenvoudiger, maar ik zou nu gewoon wat langer wachten.  Beter op safe spelen dan dat ze ruzie krijgen over hormonen die aan het verdwijnen zijn.  Want koppelen met een ram onder de hormonen is eigenlijk gewoon niet te doen. De voedster word er gewoon gek van...

Ik weet niet precies wanneer hij gecastreerd was, maar de dame van de opvang zei dat we nog even moesten wachten, i.v.m. die castratie.

Ze zijn nog twee weken vruchtbaar. Dus om die reden moet je meestal nog wachten.
Als ik jou was zou ik gewoon eens navragen wanneer het precies was. Want ookal zijn ze maar 2 weken meer vruchtbaar, die hormonen (en dus dekdrift) kunnen nog tot 6 weken blijven hangen. 

De afspraak is al a.s. vrijdag. Ik heb net nog even gebeld en heb afgesproken dat het oude hok van onze overleden hamster mee gaat naar de opvang. Ze hebben daar wel eens opvang van kleine knagertjes en dan heeft dat enorme aquarium een betere bestemming dan bij mij stof te verzamelen. 
Vandaag zag ik toch Hedwig aan haar ren knagen, dus ik denk dat ze blij zal zijn als ze weer een maatje heeft. Het hok met de ren lijken nu ook opeens heel erg groot met één eenzaam konijntje er in. 

Lijkt me lastig met konijnen, ik zou daar dan zelf niet direct zin in hebben om een ander te halen, maar je moet dus feitelijk wel...
Zo lijkt het dan eens een konijn altijd een konijn, want er moet dan steeds een nieuwe komen...