Vanochtend ook nog wat foto's gemaakt.
Een blije vrolijke Joep, die geniet van wat het leven hem nog te bieden heeft en uiteraard (hoe kan het ook anders) verwacht dat ik hem wel weer uit die sloot hengel na een tijdje. En ja..., dat doe ik! Is dat cadeau genoeg?
Edit: en dacht ik uit Joeps hernia de les geduld te moeten leren...., dat had ik dus mis, want dat heb ik nog steeds niet. Wat ik wel heb geleerd is dat mensen streven naar perfectie, maar dat dieren daar helemaal wars van zijn... Zolang ze van A naar B komen maakt het ze niet uit hoe, als ze er maar komen.