Vrij recent kwamen we erachter dat hij, in tegenstelling tot hetgeen wij dachten, totaal niet trainde met zijn wieltjes. Hij liet zich gewoon lekker met zijn achterpoten hangen en trok zich op zijn voorpoten voort. Waarom wij dachten dat hij trainde was, omdat zijn achterpootjes keurig mee bewogen. Het leek echt alsof hij prima liep met voor- en achterpoten. Hij bleef heel erg zwabberen in de rug en zonder wieltjes zag het er niet uit. Toen ik probeerde de wieltjes als een soort van spalk te gebruiken en de lusjes weg klapte en Joep tussen de stangen zette, liet hij zich direct door de poten zakken en zijn achterhand lag op de grond. En die kop......
Echt zo van: Shit...., wat is dit nu?? Ik kan helemaal niet hangen!!!Was voor ons een eyeopener en we hebben de wieltjes zo laag gemaakt, dat als hij ze aan heeft hij zelf moet lopen. Maar Joep zou Joep niet zijn als hij ondanks de geringe bodemafstand geen kans ziet om dan nog zijn achterpoten mee te laten slepen. Daarom geen wieltjes meer. En dat gaat goed, moet ik eerlijk zeggen. Kon hij in eerste instantie niet vanuit stand lopen, dat lukt nu prima. Hij kan staan, lopen, stilstaan en weer lopen zonder op zijn gat te vallen. Vanochtend in het bos heeft hij een klein half uur heerlijk rond gescharreld. Sloot in en uit, extra steun door het dikke bladerdek, maar goede training voor balans en coördinatie. Geen kapotte voetjes meer, nagels slijten ook niet meer.
Joep gaat dus de goede kant weer op, we zijn er nog niet, gaat vast nog even duren, maar ik heb er inmiddels wel vertrouwen in dat het echt goed gaat komen. Wilde het toch even met jullie delen.
Wil best een filmpje maken van de week, maar dan moeten jullie niet schrikken. Zijn manier van lopen verdient nog steeds geen schoonheidsprijs.
