Martine-Tom schreef:
Geweldig om te zien
Mag ik vragen wat haar 1e leven was?
Natuurlijk mag dat
Toen we Noa op gingen halen werden we ontvangen door de heer des huizes . Die ons eerst trots de buitenkennels liet zien . Er werden vijf verschillende rassen gefokt , en er lagen op dat moment 6 nesten ( fokker was aangesloten bij de rasverenigingen ) We waren vooraf al geinformeerd door de Stichting , en we wisten dus wat ons zoal te wachten stond . Doel was op dat moment om alle ex- fokteefjes daar vandaan te halen . Ze hadden ook al eens voor zeer veel geld op MP gestaan . De fokker werd op handen gedragen in de showwereld .
Toen gingen we naar binnen . De heer des huizes bleef nog buiten . Ik heb nog nooit zo,n perfect schoon huis aangetroffen . Zeer knap met zoveel honden ...... en als je dan ook zeer geregeld pups hebt . ( Die naar mijn mening binnen horen op te groeien ) Geen krasje op de meubels , niets , niets , niets .
We gingen zitten , en de fokker begon op zeer zelfingenomen wijze te praten over alle behaalde resultaten . We lieten haar even . Geen woord over Noa .
Als ik mijn hond zou herplaatsen dan zou ik de toekomstige eigenaren goed informeren . En ik zou ze de ruimte geven om vragen te stellen .
Want je wilt dat je hond goed terecht komt . Niets van dat alles . Het begon ons de strot uit te hangen . Telkens moesten we haar onderbreken om vragen over Noa te stellen .
We kregen nog wel een advies : Als jullie Noa uit willen laten , zoek dan een afgelegen weiland op . Daar zal ze zich wel veilig voelen en krijgt ze niet teveel prikkels .
Noa en een ander ex-fokteefje waren in de woonkamer voor deze gelegenheid . Beide teefjes waren zeer op hun hoede .
Toen kwam de heer des huizes ook binnen . Noa kroop door de kamer toen ze haar baas zag , plaste nog in een hoekje en kroop daarna tegen mijn man zijn been aan
Het andere teefje , wat die dag ook kennis zou maken met de toekomstige eigenaren , dook onder de bank .
Ondertussen ging het stomvervelende gelul over hoe goed ze wel niet was in het wereldje maar door en door .
We waren er klaar mee . We hebben Noa meegenomen , aan een zelf meegebrachte halsband en riem , want die had ze niet ( En dat hadden we al vaker meegemaakt bij het ophalen van een herplaatser ) Noa had een pittige oorontsteking ontdekten we bij thuiskomst .
We moesten de auto dichterbij zetten omdat het schaap in elkaar kroop van stress , ze verzette geen poot . Want dan kom je zomaar weer op straat na jaren .
Noa heeft wel (wat ) socialisatie gekregen . Ze ging mee naar shows .
Noa was niet zindelijk (meer ) We hebben een hoopje zand in de tuin gelegd . na verloop van tijd begon ze te begrijpen wat de bedoeling was . Na de ongelukjes in huis depten we met een prop keukenrol haar urine op en legden dat op het hoopje zand . Zo zoetjes aan gingen we eerst naar het dichts bijzijnde veldje , om de zindelijkheids training langzaam aan uit te breiden
Veel meer prikkels kon Noa toen nog niet aan . In huis moest Noa (weer ) wennen aan de dagelijks geluiden .
Noa haar conditie was zeer slecht , 200 meter . Haar voetzooltjes waren dan ook niets meer gewend . Mannen , dat was een verhaal apart in het begin .
Heel langzaam hebben we Noa weer laten wennen aan de buitenwereld . En daar hebben we de andere honden ook wel bij ingezet , net wat we gingen doen , en welke hond hiervoor het meest geschikt was . Ik heb mijn toenmalige baan opgezegd omdat Noa zeer veel begeleiding nodig had , en een ""hondenbaan "" gezocht . Als manlief thuis was kon ik gaan werken .
Noa heeft een dik jaar nodig gehad om bij ons te wennen . Het alleen thuisblijven ging weer goed , ze werd weer geheel zindelijk , en kreeg weer plezier bij ons , op haar manier
Langzaam aan kroop ze uit haar schulp .