We hebben geen geluk de laatste tijd. Whisper geopereerd, een soort van bloeduitstorting bij de melkklieren weggehaald, dat bleek een mammacarcinoom te zijn. 2 weken later Rontgenopnames gemaakt van longen en borst, die waren ok. Maar Whisper voelt zich lang nog niet ok. Phoebe geopereerd, 2 bultjes weggehaald, 1 vetbultje, andere was een witte knikker, gisteren uitslag gehad gelukkig geen tumor. En Phoebe heeft door het weghalen van deze 2 bultjes veel minder jeuk en is minder misselijk, ze zat er ook altijd aan te bijten en te krabben. Dus dat is mooi meegenomen.
Whisper werd vrijdagavond ineens weer onrustig, dit had ze wel vaker, maar we konden er niet achter komen wat het precies was. Maar omdat ze zo stevig begon te hijgen en niet weer ophield toch maar eens de temperatuur meter erbij gepakt. 40.5 *C, oplopend naar 41.0 *C dierenarts gebeld, moest gaan koelen, met handdoeken, ijspacks. Dat gedaan, maar temp bleef oplopen naar 41.0 *C alcohol erbij gepakt. Maar niets! Geen verandering. Nog maar een keer alcohol op de buik. Eindelijk De temperatuur zakte ietsje naar 40.8 *C, maar daar bleef het bij, onanks het koelen wat we al deden. De ijspacks goed ingepakt zodat ze niet te koud zouden zijn en de poriën dicht zouden slaan. Op een gegeven moment vond ik het te lang duren, dus dierenarts gebeld, mijn eigen, maar die wist totaal niet wat ze moest doen. Inslapen was haar antwoord, gewoon omdat ze niet wist wat ze moest doen. Dus ik uitleggen dat dit van de stofwisselingsziekte af kwam. Bij Prudence heb ik dit ettelijke malen gedaan, met suc6. Die koelde vrij snel weer af. Gelukkig heeft Prudence dit al jaren niet meer gehad! Dus ik weet eigenlijk precies wat ik moet doen, heb er ook nooit een dierenarts bij hoeven halen.
2de dierenarts antwoordapparaat, die had een vervanger, waarvan ik weet dat die eerst zelf de diagnose wil stellen (en met een stofwisselingsziekte gaat dat even moeilijk) dus die hoefde ik niet te bellen. Dan mijn derde keus. Kreeg een vriendelijke dierenarts aan de telefoon die ik nog niet eerder had gehad. Ik legde uit dat ik een sheltie had met een stofwisselingsziekte, waarbij de temperuursregulatie niet goed werkte en dat het oververhitten zomaar kon gebeuren. Ik vertelde hem ook dat ik een infuus wilde om haar te koelen, dat leek mij de enige optie nog. HIj zei, kom maar hierheen en zat in ter apel. Dus hubby uit bed getrommeld. Binnen 15 minuten op de plek. Ik kwam binnenlopen en hij had barfplaats op zijn scherm staan met mijn artikel, hij was al ingelezen en hoefde hem alleen de nieuwe aanvullingen te vertellen over de ziekte.
Deze dierenarts instrueerde ons bij alles wat we moesten doen, ook als het infuus wat verstopt zat als we thuiskwamen. Hij heeft langer dan een uur voor ons uitgetrokken. Hij heeft Whisper ook nog even onderzocht. er kon een ontsteking aanwezig zijn. Prednison erin, AB had ik nog thuis liggen van de operatie. Dat starten en dan contact opnemen met de neuroloog. Thuisgekomen na bijna 1.5 uur, een inloopren geinstalleerd en Whisper daar geinstalleerd met haar infuus gekoppeld aan een icepack. Het infuus mocht maar heel langzaam lopen, want ze mocht niet te snel koelen. Elke 10 minuten temperaturen. Rond half 9 eindelijk onder de 39*C. toen mocht het infuus dicht, maar ze moest er nog wel aan blijven, want ze moet nog zeker 6 uur blijven zitten, voor als de temperatuur weer begon te stijgen. Bij 40*C begon Whisper zelf weer te drinken. Na half 9 had ze ook iets zin in eten. Na 6 uur mocht ze afgekoppeld worden, haar temperatuur was 37.7 *C. Deze steeg uiteindelijk 's avonds weer naar 37.9*C. Half 3 's middags stond Whisper te trappelen om weer uit de ren te gaan. Alles afgekoppeld en omdat ze voor haar doen toch een wat koele temperatuur had, moesten we op advies van de dierenarts even gaan wandelen, maar dat vond Whisper nog niet zo. We gingen in slakken gang de straat op en neer. Dus ook niet zo ver, want we moesten ook nog weer terug.
elke dag knapte ze iets op. Ondertussen een mailtje naar de neuroloog gestuurd met een update van Whisper. De neuroloog had donderdag en vrijdag overdag ook al gemaild, maar toen ging het veel beter met Whisper.
Maandagmiddag belde de neuroloog hoe het nu ging met Whisper. Whisper knapte iets op, ze eet weer zelf, ze drinkt goed, en eet zelfs snacks en groente, dat is lang geleden, maar ja hoe nu verder? De prednison moet ik morgen afbouwen en als dat niet gaat moet ie weer omhoog. AB gewoon nog even blijven geven, en vrijdag weer overleggen. Hij wil Whisper vrijdag zien, en een echo maken van de buik omdat ze toch misselijk blijft ondanks een maagzuurremmer. En hij vind het vreemd dat ik die temperatuur niet omlaag kon krijgen, wat ik zelf ook vind. Want in het verleden was het schering en inslag bij Prudence om haar te koelen en zij was zo koel.
Wij kunnen wel wat duimpjes gebruiken en positieve energie voor Whisper. We moeten de oorzaak zien te vinden waarom haar termperatuur regulatie van slag is.
Gelukkig positieve berichten. Hopelijk zet de verbetering door 
