[Erna]

Beetje off topic... maar als mijn vader ooit overleden is, voegen wij de as van mijn ouders samen en gaat een gedeelte zo verstrooid worden:

http://www.hemelvlucht.nl

Vind ik ook een prachtig idee..... In alle windrichtingen gaan...., lekker met de wind meewaaien.

Wij hebben dat gedaan met de as van mijn vader. Het was prachtig.

[Pauline]

[quote="Erna"]
Wij hebben dat gedaan met de as van mijn vader. Het was prachtig.
[/quote]
Fijn om te horen Erna.... Ik hoop dat het nog een tijdje zal duren, maar het idee dat anderen het als prachtig ervaren hebben geeft me nu al een goed gevoel. 

[Mowgli]

Ik heb niets op papier, mijn Schatzi ook niet.

Aangezien ik er dan toch niet meer ben, hoeft het van mij niet groot te zijn met herdenkingsdienst, anekdotes, muziekjes e.d.

Onze buurman is afgelopen december gestorven en omdat hij geen familie had (en geen geld) werd hij op kosten van de stad Berlijn begraven in een graf met alleen een nummertje.

Wij mochten er bij  zijn en ik moet zeggen, ik vond het eigenlijk enorm mooi hoe de begrafenis is verlopen. Niets geen kerkdienst of samenkomen, we zijn samen met een paar vrienden direct naar het kerkhof gereden en op het moment dat hij met zijn kist uit de kapel werd gereden door de baardragers konden wij ahcter hem aan lopen. Hij kreeg een laatste groet, wij kregen de gelegenheid bloemen neer te leggen / in zijn graf te gooien en een hand zand over zijn kist te strooien. Het was kort, maar zeer respectvol. En eigenlijk is dat voor mij ook genoeg. Ik heb ook al heel wat begrafenissen / crematies meegemaakt.

In Duitsland mag de as trouwens niet verstrooid worden of in een urn mee naar huis genomen worden. Het moet verplicht op het kerkhof worden bijgezet. Ik denk wel dat ik gecremeerd wil worden, dat is de enige wens die ik heb.

Maar uiteindelijk moet mijn familie / mijn Schatzi beslissen wat en hoe ze iets willen organiseren mocht het zover zijn dat ik naar het hiernamaals ga.

[sella]

Wij hebben onze wensen wel op papier staan, wij zijn al zo jong met de dood van onze vader geconfronteerd.
Ik ben op mijn 24e bijna overleden tijdens een narcose en dan ga je toch nadenken, had al een verzekering vanaf mijn 18e om te cremeren.
Ik heb wel een lijstje met internationale vrienden die wel een kaartje moeten hebben tzt.
Ik wil geen openbare gluursessie, ik wil ook een besloten uitvaart, waar alleen de mensen welkom zijn die ons dierbaar zijn en die mijn nabestaanden kunnen bijstaan.
De buren ect nee dank je.

[MarijeEnBoomer]

Er moet wijn zijn 
Maar ik denk dat iedereen dat wel bedenkt 
En setters 

[-Saskia-]

Ik heb niets op papier, maar ik denk dat iedereen die me goed kent wel weet dat ik het een uitbarsting van diepe treurnis wil hebben. Zoals ik ook in het leven sta.

[MarijeEnBoomer]

[quote="-Saskia-"]
Ik heb niets op papier, maar ik denk dat iedereen die me goed kent wel weet dat ik het een uitbarsting van diepe treurnis wil hebben. Zoals ik ook in het leven sta.
[/quote]
Setters dus 

[lianneke]

Ik wil hier vlakbij een natuurbegrafenis in het bos. Back to earth.
Ik heb dat mondeling kenbaar gemaakt en er ligt een foldertje in de kast bij de belangrijke papieren.
Verder moet ik het nog uitwerken.
Ik hou van bos en het idee daar begraven te worden geeft mij een rustgevend gevoel.

[Lida. S]

Ik heb al jaren het een en ander op papier staan. Ten eerste een lijst met dingen die gedaan moeten worden, dus wie er  direct gewaarschuwd moeten worden, met adres en telefoonnummer.  Dan de namen en adressen van degenen die een kaart moeten hebben. En nog een lijst met zaken die geregeld moeten worden. De crematie zelf maakt me niet uit. Tenminste slechts enkele mensen ( ook met namen genoemd) mogen aanwezig zijn. Bij alles wat ik op papier heb gezet gaat het mij er voornamelijk om, om het regelen van alles zo makkelijk mogelijk te maken voor mijn nabestaanden.

[Els&Flow]

Niks op papier, maar zowel de zeeman als ik willen gecremeerd worden en de as willen we op zee uitgestrooid hebben. Verbonden met de zee, ook na de dood.

[Esther Q]

Nee, ik heb niks op papier staan en laat dat ook niet doen. Als ik er niet meer ben gaat het om de mensen die er nog wel zijn en die mogen ervan maken wat ze willen. Ik heb sowieso toch niks met de Nederlandse begrafenissen/crematies. De begrafenisondernemers waar ik geweest ben vond ik stuk voor stuk saaie, koude, zakelijke omgevingen. In Estland zijn de begraafplaatsen mooi. Eenvoudig, in het bos, natuurstenen muur eromheen. Daar zou ik nog wel willen belanden, maar om dat op papier te laten zetten, nee, zoveel maakt het mij niet uit.

[Nadia]

Ik hoor en lees het best vaak dat men zegt ' mijn nabestaande weten mijn wensen wel' maar mijn ervaring is nu dat men dat eigenlijk op dat moment niet weet. Omdat je zo in emotie zit. Het haalt het slechtste en het beste in de mens naar boven.
Ook als gezegd word door degene ' doe zoals jullie het fijn vinden' word er toch heel vaak gedacht. Hoe zou ... Het mooi/fijn vinden.

[Hope]

Ja, ik heb dingen op papier staan.
Het zit in een gesloten enveloppe bij de papieren van het testament. Manlief weet ze te vinden als het ooit nodig mocht blijken.

Ik heb er dingen in staat over de uitvaart. Dat het allemaal lekker simpel mag, niet te gek.
Dat ik graag wil dat er iets gedaan wordt met paarden en onze hond. Al is het maar een foto op/in de kist, maakt me niet uit.
Ik heb er ook in staan dat ik de beslissing tot cremeren of begraven over laat aan mijn man. Ik zou zelf het liefst begraven maar ik besef me goed dat hij dan jarenlang de zorg heeft over het bijhouden van een graf, en ik vind het juist heel belangrijk dat hij 'verder' kan.

Ik denk niet dat je nabestaanden weten wat je wil. Niet op het moment dat het er echt op aan komt, want dan is iedereen zo emotioneel dat de meeste mensen zullen gaan twijfelen. Dat is in ieder geval wat ik gezien heb in mijn naaste omgeving.

[Esther Q]

[quote="Nadia"]
Ik hoor en lees het best vaak dat men zegt ' mijn nabestaande weten mijn wensen wel' maar mijn ervaring is nu dat men dat eigenlijk op dat moment niet weet. Omdat je zo in emotie zit. Het haalt het slechtste en het beste in de mens naar boven.
Ook als gezegd word door degene ' doe zoals jullie het fijn vinden' word er toch heel vaak gedacht. Hoe zou ... Het mooi/fijn vinden.
[/quote]Het getuigt vooral van onmacht, vind ik. Onmacht om met de dood om te gaan. Ik vind het hele westerse tierelantijnen gedoe rondom een overlijden, wat gewoon dik verdienende business is, die onmacht en verwarring ook in de hand werken. De dood en ons verzonnen ritueel (en de regels) daaromheen is een erg complexe zaak geworden, met een enorme keuzemogelijkheid die met de dag nog maar groter wordt. Dat maakt het ook allemaal niet makkelijker, en vooral duurder en duurder en tijdrovend en het leidt vind ik allemaal alleen maar enorm af van het proces van afscheid nemen, wat een innerlijk proces is en niets heeft te maken met het soort bloemen, de muziek of de cake. Ik bedoel dit alles niet respectloos

[Lizzy]

Ik heb niks op papier. Maar mijn nabestaande weten dat ik gecremeerd wil worden en dat mijn as samen met mijn op dat moment overleden honden uitgestrooid moet worden. Verder wil ik een eko-kist, zo goedkoop mogelijk. En qua muziek moeten ze 1 x Siamsa draaien. Lekker vrolijk. En verder zoeken ze het maar uit. Wat zij fijn vinden. Ik moet binnenkort toch naar de notaris, neem ik dit wel ff mee.