odradaatje schreef: oooo dat geeft me nog 4 maanden relatieve rustNee hoor, jij hebt een echte hond, met staande oren, die hebben dat probleem niet 8)
Moderators: Lizzy, Charlie Angel, eelke
odradaatje schreef: oooo dat geeft me nog 4 maanden relatieve rustNee hoor, jij hebt een echte hond, met staande oren, die hebben dat probleem niet 8)
Hope schreef: 10 maanden inderdaad. Is dat filmpje van jou hond?Jep, van dat portret dat zaterdag tegen jou aanstond
Kaio schreef:Aaaah maar wat is het toch een leukerd!
Jep, van dat portret dat zaterdag tegen jou aanstond
Dus gewoon veel foto's maken kun je er over een tijd nog om lachen
Kaio schreef: 10 maanden oud zeker?Hahahaha mooie compilatie! Ik zou een souvenirkist maken haha... :-)
Even een fimpje om de pijn te verzachten
(Het afgestrokken gordijn staat er niet tussen
Maar toch wist ze wat te pakken wat wij onmogelijk achten: stofzuigervoetjes! Ze was verslaafd aan stofzuigervoetjes, die kleintjes. 
Ruisje schreef: Flashbacks, ik krijg last van flashbacks. 1995-1996 blonde labrador puber (pagetijd voorbij) met enorme bananen in haar oren! Luisteren? Wat zeg je, ik kan je niet horen?Hahahaha!
Ons huis was nooit zo opgeruimd als toen Taylor puberde.
Uiteindelijk zijn de bananen verdwenen en waren stofzuigervoetjes zooo 1996, dat ze besloot een rolmodel te worden voor vele andere honden.
Het komt goed met Nelson.
pike schreef: Kan me herinneren dat Pike ook zo' n periode heeft gehad. OP het moment dat Armagnac er bij kwam werd hij heel obstinaat. Niet meer willen komen en er ook een spelletje van maken " pak me dan als je kan". Oh nee, daar trapt baasje niet in hoor. Dag Pike wij gaan naar huis. Maar, in tegenstelling tot wat ik dacht kwam Pike niet achter ons aan. Tja, een echte Fauve kan de wereld helemaal alleen aan. Dus terwijl de regen met bakken uit de lucht viel liep ik met Armagnac naar huis (telkens omkijkend maar geen Pike te zien) en ging toen de route weer terug, en Pike was nog steeds in de stromende regen op de dijk met zijn bal aan het stoeienSlim!
Daarna ging er ook een lange lijn aan. Toen was het snel over met zijn spelletje.
Een andere truc die ook werkte wanneer hij weer aan het draken sloeg: Negeren, net doen alsof Armagnac en ik wat interessants gevonden hadden, en als hij dan nieuwsgierig dichterbij kwam zei ik streng: maak je dat je weg komt! Nou, dat zorgde voor een opperste verwarring, dat snapte hij helemaal niet, dat klopte niet in zijn bolletje. Na een paar keer wegjagen zei ik dan als hij weer schoorvoetend dichterbij kwam, nou vooruit, kom dan maar bij me. En dan kwam hij dolbij aangerend.
