Vandaag was een rare en bijzondere dag.
Ons bedrijf is gefuseerd en volop in reorganisatie.
60% van de functies vervalt of wordt voor meer dan 35% gewijzigd.
Er komen dan voldoende nieuwe functies voor iedereen, maar daar moet dan op gesolliciteerd worden met assessment etc.
Veel mensen die dol op hun werk zijn, kunnen dat nu niet meer doen, omdat alles verandert.
Voor de organisatie is het een goede zaak en voor de klanten ook.
In een groot deel van het bedrijf verliep alles veel te ambtelijk en veel te traag, dus het is ook echt drastisch veranderen of verzuipen.
Al met al een goede zaak.
Maar... dan de menselijke kant...
Vanmiddag hadden wij een bijeenkomst waarin de nieuwe organisatie werd geschetst.
In principe was het merendeel al bekend, maar nu is het definitief.
Daarna kreeg iedereen een brief waarin stond of je een functievolger bent of dat je moet solliciteren.
Op zich had iedereen wel kunnen aanvoelen waar men terecht komt, maar als het definitief is, komt het hard aan.
Huilende mensen op het toilet...
Daarna met zijn allen napraten onder een borrel...
Raar gevoel.
Ja, ik ben voor mijzelf en ons team blij.
Wij hebben als weinigen een ongewijzigde functie en blijven exact hetzelfde doen.
Maar je kunt niet echt blij zijn, met zoveel collega's om je heen voor wie het zo anders uitpakt.
Al met al een hele rare dag.
Op FB wil ik het niet eens delen, want daar zitten ook collega's op en ik wil het voor hen niet wranger maken.
Voor mijzelf een gevoel van rust, uiteindelijk ben ik degene in huis met een vaste baan en die heb ik nu behouden.