Wij komen ze ook heel veel tegen in het bos. Gelukkig zijn de mountainbikers hier een stuk socialer. Je hebt er natuurlijk uitzonderingen bij zitten maar dat heb je bij hondeneigenaren ook.
Als ze achter ons naderen bellen of roepen ze altijd even. Wij gaan dan aan de kant en krijgen 9 van de 10 keer een bedankje of goede avond.
Komen ze via de voorkant dan gaan we ook netjes aan de kant en groeten ze ook altijd beleefd.
Zelfde met ruiters, die gaan over in stappen als ze ons zien en lachen en groeten altijd wanneer we aan de kant staan te wachten met de heren. Ze vinden ze altijd zo lief wachten hahaha.
Hier dus gelukkig hele andere ervaringen met mountainbikers al hebben we ook weleens uitzonderingen. Van die aso's die je niet gezien hebt die rakelings langs ons en de honden racen zonder ook maar een beetje vaart te minderen. Basco heeft een keer bijna onder zo een mountainbiker gelegen die de hoek om kwam racen. Toen ben ik wel flink uit mijn stekker gegaan. Dat was in losloopgebied dus basco liep daar los.
Enige waar ik een hekel aan heb zijn de groepen hardlopers of wandelaars die het hele pad voor zichelf houden. Je kan makkelijk met 4 man naast elkaar lopen maar wij moeten dan met de honden in de bosjes lopen omdat hun met zijn alle naast elkaar blijven. Nu blijven wij ook stug naast elkaar lopen tot precies de helft van het pad dus moeten hun ook achter elkaar gaan lopen of naast het pad