[smulpaap]

Tja , ik ben er zelf ook wat ""harder "" in geworden hoor Martine
Je denkt goed te doen , en het gaat drie keer goed . En een week later zie je datzelfde kleine kind weer met de hond lopen
En wat je al schrijft , als de ouders zelf lopen , dan draaien ze wel om omdat ze blijkbaar weten hoe de hond is
Ik snap dan al helemaal niet waarom ze zo,n klein 5 jarig kind met de hond laten wandelen
Als je als ouder toch een beetje gezond verstand hebt dan weet je naar mijn idee toch wel dat een kind daar nog te jong voor is
En dat een kind op die leeftijd geen flets idee heeft hoe honden op elkaar kunnen reageren .
En je weet dan ook wel dat er ook grote honden aan kunnen komen , en dat niet elke andere eigenaar zijn hond goed onder controle heeft

Je kan erover proberen te praten natuurlijk . Want idd als niemand ooit iets zegt ....
Maar of het altijd anagenomen word , en of er iets verandert ......
Wat Nova beschrijft heb ik ook al diverse keren gehad .
En dan is het voor mij ook een keer klaar . Dan moet men blijkbaar door schade en schande wijs worden
Hoe triest dat soms ook is

[andrevanes]

Het kan ook zijn dat de ouders niet eens weten dat het jochie met de hond aan het wandelen is.
Mijn jongste broer ging ook al wandelen met onze bouvier toen hij 4 jaar was zonder dat mijn ouders het wisten.
Maar toen mijn ouders er achter kwamen hebben ze wel hun maatregels genomen.
Dus ik denk dat ik het toch zou gaan zeggen.

[Mowgli]

Het kan ook zijn dat de ouders niet eens weten dat het jochie met de hond aan het wandelen is.

>Dat was ook mijn gedachte... Als ze zelf wetenm hoe de hond is, kan het een goede reden zijn om het ventje niet met de hond te laten lopen. En voor veel kinderen is alles wat niet mag van papa en mama, maar wat papa en mama zelf wel mogen spannend om te doen.

[Skyline]

Melding maken bij politie en hun langs laten gaan
Als jouw hond word aangevallen moeten ze er toch wat aan doen?

[Nadia]

Ik zou het als ouder zeker willen weten. Nu laat ik mijn zoon met 5 jaar echt niet alleen wandelen met een hond. Hoe groot of klein ook.
De gedachte gangen van het zoontje kan gebeten worden oid is zeer realistisch. Ik zou dan stel het gebeurd niet willen rondlopen met de gedachte 'had ik maar even aangebeld'.
Als jij het op een rustige wijze goed uitlegd, dan hebben ouders daar echt wel oren na. Misschien op dat moment niet, omdat je in hun comfort zone komt. En dat kan nogal fel verdedigd worden.
Ook kan het hondje voor de ogen van het kind in 2 gebeten worden. Is hij direct getraumatiseerd.
En idd misschien weten ouders dit helemaal niet. Mag hij met het b hondje tot op de stoep ofzo.

Durf/wil je de confrontatie niet aan, zou ik een brief in de bus gooien. Misschien zelfs als het lukt met een foto waarbij de kleine op zijn snufferd ligt.

[pearlsofpassion]

Ik zou er wel wat van zeggen.
Desnoods bij de politie.

Want ik vrees dat als dat kind ooit tussen de honden komt te zitten omdat hun hond aanvalt, die anders hond wel eens serieus slachtoffer kan worden. 1 hond die een andere hond aanvalt, tot daar aan toe, maar als er een kind gebeten wordt, dan is het land te klein. 
Het is altijd de schuld van de baas van de hond, maar de hond is er de dupe van...
Ik zou het aangeven, voordat er echt grote miserie van komt.

Hij moet op een keer inderdaad maar tegen een hond aanlopen die daar echt geen weg mee kan.  Zo eentje waar de eigenaren dat van weten, alles aan doen om hem te trainen en ondertussen weg te houden bij andere honden, eigenaren al van ver aan roepen om hun hond bij zich te houden of dergelijks en dan zo'n kind dat niet weet hoe de wereld werkt en onderuit getrokken wordt...  Dat komt niet goed...

En wat als de hond eens een keertje wegloopt?  Kind onderuit getrokken, weglopen...  Wat gaat dat kind dan doen? Zonder hond naar huis gaan? Ik geloof het niet...
Das natuurlijk wel hun eigen zaak, maar toch...

Je zou ook een brief in de bus kunnen steken.  Eens alles goed van je afschrijven, en dan in hun bus deponeren.  Dan hoef je hen niet te facen en ben je vast een stuk opgeluchter ipv dat het door je hoofd blijft spoken.

[Hope]

Ik zou er wel wat van zeggen.
Desnoods bij de politie.

Want ik vrees dat als dat kind ooit tussen de honden komt te zitten omdat hun hond aanvalt, die anders hond wel eens serieus slachtoffer kan worden. 1 hond die een andere hond aanvalt, tot daar aan toe, maar als er een kind gebeten wordt, dan is het land te klein. 
Het is altijd de schuld van de baas van de hond, maar de hond is er de dupe van...
Ik zou het aangeven, voordat er echt grote miserie van komt.

Hij moet op een keer inderdaad maar tegen een hond aanlopen die daar echt geen weg mee kan.  Zo eentje waar de eigenaren dat van weten, alles aan doen om hem te trainen en ondertussen weg te houden bij andere honden, eigenaren al van ver aan roepen om hun hond bij zich te houden of dergelijks en dan zo'n kind dat niet weet hoe de wereld werkt en onderuit getrokken wordt...  Dat komt niet goed...

En wat als de hond eens een keertje wegloopt?  Kind onderuit getrokken, weglopen...  Wat gaat dat kind dan doen? Zonder hond naar huis gaan? Ik geloof het niet...
Das natuurlijk wel hun eigen zaak, maar toch...

Je zou ook een brief in de bus kunnen steken.  Eens alles goed van je afschrijven, en dan in hun bus deponeren.  Dan hoef je hen niet te facen en ben je vast een stuk opgeluchter ipv dat het door je hoofd blijft spoken.

Precies!

En stel nu dat de ouders de ballen verstand hebben van honden en ze fikkie echt de liefste, braafste goedzak van de wereld vinden? Misschien denken ze gewoon echt serieus dat het verantwoord is...

[smulpaap]

>Dat was ook mijn gedachte... Als ze zelf wetenm hoe de hond is, kan het een goede reden zijn om het ventje niet met de hond te laten lopen. En voor veel kinderen is alles wat niet mag van papa en mama, maar wat papa en mama zelf wel mogen spannend om te doen.

Ja dat zou ook nog kunnen . Maar je hebt als ouders toch ook bepaalde sprieten ? Als het even stil word bv . Dan hebben vele kleine kinderen iets aan de hand , en dat valt direct op , waar je op zo,n moment ook mee bezig bent ( Dat is tenminste wel mijn ervaring toen ik de heren klein had )
Een brief lijkt mij idd ook een goed idee , dan heb jij tenminste wel iets gedaan Martine . En dan is het verder aan de ouders

[dinky89]

Inderdaad brengen op een manier waarbij de gezondheid van het kind voorop staat, daar zijn ouders het meest gevoelig voor ;-) Dat je je zorgen maakt over waar de hond het kind mee naartoe sleept (bijvoorbeeld weg over terwijl er auto aan komt).

[Martine-Tom]

Ze weten het hoor, ze loopt mee naar het hek, geeft hem de riem en wijst naar het park, zoon gaat naar het park en zij loopt weer naar binnen.
Die brief vind ik een goede, denk dat ik dat maar ga doen!

[Esther Q]

Ik weet niet of het al gezegd is, maar je kunt ook een briefje schrijven.

[renate1985]

Je kan ook in plaats van de ouders aan te spreken erheen gaan en vragen hoe het met hun zoontje is. Als ze vragen waarom zeggen wat er is gebeurd. De ouders zullen hun kind ( neem ik aan)  boven hun hond hebben staan en als je dan langs komt en je bezorgdheid uit over de jongen komt dat al anders over.

[spreeuwtje]

Even heel simpel he.
Als ik iets doe waarvan ik wéét dat t eigenlijk niet slim is , maar het is eigenlijk wel lekker makkelijk, zoals in t geval van deze mensen.
Dan doe ik dat omdat het me goed uit komt.
Maar stel... Iemand spreekt me persoonlijk aan... Dan zal ik misschien gepikeerd zijn... Maar voel me toch betrapt en zou dan toch nog een x nadenken voordat ik t riempje weer aan mijn kind geef.
Een briefje zou minder indruk maken.