Hier kunnen jullie lekker kletsen. Dit board is dus niet bedoeld voor serieuze voedings/gezondheidsvragen!

Moderators: Lizzy, Charlie Angel, eelke

Gebruikersavatar
Door Laika
#2920419
Is alleen mijn hond zo'n draak bij de dierenarts?
Mijn Harzer Fuchs van 10,5 heeft sinds een chiropractie behandeling van jaren geleden een hekel aan vreemde (dwingende) handen aan zijn lijf.
Sinds die tijd moet ik hem altijd muilkorven als een dierenarts hem behandelt. Tijdens de behandeling gromt hij heftig en zonder muilkorf zou hij echt gaan bijten. Het is zo naar voor de hond, de dierenarts en onszelf!
Omdat hij zo heftig reageert stellen we een bezoek aan de da vaak uit. Maar soms moet het gewoon even. Laatst liep hij wat onregelmatig en tijdens de lijnrustperiode wist hij zich toch zo te verstappen dat hij op 3 poten stond. Toen toch maar naar de da die een blessure aan de bicepspees constateerde. We hebben Metacam en een wandelschema voor de komende maand meegekregen.
Omdat ik toch alles er aan wil doen om hem te laten herstellen krijgt hij homeopatische middelen en voedingsupplementen. Fysiotherapie zou voor hem in mijn ogen veel te heftig zijn maar osteopathie wilde ik wel proberen.
Na een rit van 1,5 uur kwamen we bij de osteopate die achteraf gezien geen ervaring met dit soort honden had. Ze was bang voor mijn hond en ze corrigeerde hem verbaal toe hij begon te grommen. Ik heb aangeboden de muilkorf om te doen maar die vond ze toen te strak zitten. Tsja. Het was allemaal een onprettige ervaring. Ze heeft de hond nauwelijks kunnen aanraken en hij heeft er van geleerd dat grommen alleen niet afdoende kan zijn. Achteraf hadden we gelijk weg moeten gaan maar ze was op de hoogte van het gedrag en ze had ons verzekerd dat ze wel met dit soort honden om kon gaan. Dan hoop je toch op een goede afloop.
Voor nu hopen we maar dat zijn blessure overgaat zonder bemoeienis van derden en dat er geen foto's of een operatie aan te pas hoeft te komen. Voor ons is het een schat van een hond en vreemden heeft hij geen moeite mee tot ze hem beperken. Wij hebben dat redelijk geaccepteerd.
Gebruikersavatar
Door HannekeKjell
#2920432
Kjell is door slechte ervaringen met vreemden een aantal jaren moeilijk benaderbaar geweest voor vreemden.
Bij de DA in Eersel heb ik echter nooit problemen ondervonden (al herken ik de spanning die je voelt als je moet gaan)
omdat zij alle tijd nemen en echt niet bang zijn van honden die 'moeilijk' zijn.
Zij zeggen dat er geen moeilijke honden zijn, alleen honden die meer tijd nodig hebben.
Erg prettig!
Ik denk dat je het dus ook een beetje moet treffen met de behandelende persoon.
Met een behandeling/benadering zoals jij beschrijft zou ik ook niet gelukkig zijn  :-\
Door Lil
#2920440
Ja, herkenbaar.

Ik ga binnenkort heeeeeeel hard trainen. Lees heel vaak naar de da praktijk en dan alleen even binnen zitten, koekjes eten en weer weg en zo veel positieve ervaringen opbouwen. Gaat dat goed en laat hij aan zich zitten (dat gaan we dus opbouwen) dan een enting en na die enting dus weer een paar dagen gaan met alleen maar koekjes halen, zodat niet de negatieve ervaring blijft hangen.

Cayley was ook een draak bij de dierenarts, maar toen kreeg ze vreselijke atopie en moesten we heeeeeeeel vaak gaan voor haar prikjes. Prikken vond ze niet erg en toen heeft ze geleerd dat de da niet erg was en ik deed toen ook altijd meteen na de da naar het bos gaan wandelen (vond ze geweldige omgeving en dat bos is dicht bij de da, maar niet dicht bij huis). Ze stuiterde na een paar maanden de praktijk in. Woehoeeeee feesie.
Gebruikersavatar
Door Fenixjuh
#2920452
Ik moet ook weer gaan oefenen. Jacy vond het nooit erg, maar hij moest een tijdje 1 soms wel 2 keer per week voor controle, en ik merk dat dat er flink in gehakt heeft... Ik denk dat ik deze week even in de wachtkamer ga zitten met hem, voor de lol  ::)
Door smulpaap
#2920463
Ik denk dat het in sommige gevallen ook afhangt van het geduld en de ervaring van een behandelaar .
En de tijd die men hiervoor uit wil trekken
Er zijn nu eenmaal honden die het niet direct leuk vinden om aangeraakt te worden
Ik zou in dergelijke gevallen eerst bv telefonisch eens nagaan hoe een behandelaar te werk gaat
En verder gewoon zelf goed naar je hond kijken , jij kent hem als beste

Ik heb het zelf meegemaakt bij de hydro . Dat ging niet lekker en ik zag aan mijn hond haar lichaamstaal dat ht hem echt niet ging worden met de behandelaar
Ik ben het gesprek aangegaan en heb in dat gesprek gezegd dat ik het liever met haar collega zou willen proberen .
En achteraf ook goed . Met de andere behandelaar ging het prima . Die had gewoon meer feeling en geduld voor mijn hond .
Ik merkte in de thuissituatie dat mijn hond extreem geprikkeld en gespannen was na de behandeling .
En dat was niet meer het geval bij de andere behandelaar
Door K&D
#2920546
Als het contact met een DA of behandelaar slechts incidenteel is, dan zou ik hem thuis (als het een korte rit is) of in de auto al muilkorven. Dan voorkom je een hoop gedoe en stress op de behandeltafel.
Als het frequente behandelingen betreft dan is het misschien beter erop te oefenen. Anders wordt de muilkorf een probleem.
Door Lil
#2920603
Ik doe altijd de muilkorf al om voordat ik naar binnen ga. Muilkorf ook in andere situaties om te voorkomen dat de muilkorf voorspeller wordt van niet leuke dingen.
Door hannabelgje
#2920696
Hier ook een lompe da, maar wel heel kundig. Zoë is erg bang en verstijft helemaal bij de da. Voor dingen in de buurt van haar kop muilkorven we haar, voor andere dingen is dat niet nodig. We gaan alleen als het echt niet anders kan. Als ik dat zo hoor zou ik voor heftiger dingen geneigd zijn om naar Eersel te rijden.
Gebruikersavatar
Door Kaela
#2920715
Voor het gemak nu thuis even de link van ons verslag erbij gezocht:

http://www.barfplaats.nl/forum/index.ph ... msg2885413

Mijn ervaring is ook dat de behandelaar veel verschil maakt. Nu is het gedrag van Oscar te ver heen, hij heeft te veel succes met de angstagressie gehad en zijn angst is simpelweg te groot. Maar toen het nog niet zo erg was, maakte de houding van de behandelaar heel veel verschil. Onze eerste dierenarts was niet bang van Oscar en deed gewoon rustig en gedecideerd haar ding. Dat ging toen best prima, tot we 1 keer in de valkuil van dwang zijn getrapt en toen is het snel van kwaad tot erger gegaan.
Ik ben nu ook heel hard en lomp richting behandelaars, maar het is mijn hond en er gebeurd niets meer wat ik niet zie zitten. De behandelaar beslist niet of we iets wel of niet doen, dat doe ik. En natuurlijk, als het even kan doe ik dat heel vriendelijk, in overleg en op een normale manier! Maar als het niet goedschiks lukt, dan kwaadschiks. Het is mijn hond, mijn verantwoording en ik (en mijn hond!) zitten met de gebakken peren als een ander wel even meent dat het zus of zo ook wel lukt. Ik ben daar in het verleden veel te naïef in geweest en dat doe ik niet meer. Ook al zit het helemaal niet in mijn aard, ik vind het onwijs moeilijk. Maar ik moet dat doen voor Oscar.

De muilkorf zetten wij ook bewust bij leuke dingen doen in, af en toe eens om bij het wandelen of lollige dingen trainen. Bij de dierenarts doe ik hem soms even om en weer af. Alleen even in de wachtkamer gaan zitten helpt Oscar niets. Wachtkamer is 1 ding, behandelkamer een 2de ding en behandeld worden is iets héél anders. Maar het helpt wel om het bij het hele plaatje mee te nemen, want als er in de wachtkamer al stress opbouwt, begin je met een achterstand.

Vergis je alleen niet in muilkorf om = probleem opgelost want hij kan niet meer bijten. Als je door de muilkorf over de grenzen van je hond gaat, wordt ie alleen maar banger en gaat ie zich niet beter gedragen. Gebruik de muilkorf als veiligheidstool, niet als "dan kunnen we wel ff flink doorpakken" tool.
Door monster
#2920722
Ik ben nog steeds verbaast, dat Lodi de da als een geweldig uitje ziet. Hij is 4 maanden oud vreselijk ziek geweest, rotonderzoeken gehad en 3 dagen op de intensive care in isolatie gezeten.
Hij rent naar binnen, weet precies hoe het deurtje van de balie open gaat en is blij om iedereen weer te zien. Raar volk, die labradors.
Gebruikersavatar
Door Laika
#2921000
Fijn om te lezen allemaal. Ben ik toch niet de enige met zo'n hond  ;) De muilkorf doe ik/deed ik pas om als het nodig is, voordat de eerste grom gevallen is. De gewone zaken zoals het hart luisteren laat/liet hij gewoon toe. Met de muilkorf bouwt hij spanning op maar is daardoor wel beter te behandelen. Een beetje het effect van een praam bij een paard. De aandacht is verplaatst. Niet door pijn zoals bij de praam maar door controle. Als ik de muilkorf na de behandeling weer afdoe is het ook gelijk weer goed. Geen ideale situatie maar een werkbare.
Zelf ben ik niet assertief in de gevallen dat een behandelaar het anders doet dan ik wil zien. Ik laat het maar gebeuren (tegenovergesteld karakter van mijn hond) en vind al snel dat ik te veel tijd en aandacht vraag. Pas achteraf komt het besef.
We zijn pas verhuisd dus ik ken de dierenartsen niet goed (Eersel is echt te ver weg helaas) maar ik zal eens informeren of ze mee willen werken. Zijn laatste ervaring was een slechte. Daar moeten eerst een hoop goede ervaringen tegenover komen te staan.
Door Lil
#2921112
Ik geef altijd aan dat ik een moeilijke hond heb die waarschijnlijk meer tijd nodig heeft.
Het ergste dat je kan gebeuren is dat je dubbel consult moet betalen.  ;)
Weet je dat doe ik met liefde als daardoor de hond een goede ervaring heeft, maar meestal zijn ze maar een paar minuutjes langer bezig en rekenen ze niets extra's.
Er zijn ook mensen die niet kunnen zien dat iets pijn doet bij een hond en dan moet de assistente komen en is men ook meer tijd kwijt. Nou, bij ons dan maar wat meer tijd kwijt omdat de hond moeilijk is.
Als ik ga trainen en daarvoor echt de da zelf nodig heb, dan geef ik ook altijd aan: plan maar gewoon een consult in en dat betaal ik dan ook (ook dat hoeft niet altijd, maar mag wel, vind ik prima).
 Terug naar “Bar-plaats”

Barfplaats wordt gesponsord door