Is alleen mijn hond zo'n draak bij de dierenarts?
Mijn Harzer Fuchs van 10,5 heeft sinds een chiropractie behandeling van jaren geleden een hekel aan vreemde (dwingende) handen aan zijn lijf.
Sinds die tijd moet ik hem altijd muilkorven als een dierenarts hem behandelt. Tijdens de behandeling gromt hij heftig en zonder muilkorf zou hij echt gaan bijten. Het is zo naar voor de hond, de dierenarts en onszelf!
Omdat hij zo heftig reageert stellen we een bezoek aan de da vaak uit. Maar soms moet het gewoon even. Laatst liep hij wat onregelmatig en tijdens de lijnrustperiode wist hij zich toch zo te verstappen dat hij op 3 poten stond. Toen toch maar naar de da die een blessure aan de bicepspees constateerde. We hebben Metacam en een wandelschema voor de komende maand meegekregen.
Omdat ik toch alles er aan wil doen om hem te laten herstellen krijgt hij homeopatische middelen en voedingsupplementen. Fysiotherapie zou voor hem in mijn ogen veel te heftig zijn maar osteopathie wilde ik wel proberen.
Na een rit van 1,5 uur kwamen we bij de osteopate die achteraf gezien geen ervaring met dit soort honden had. Ze was bang voor mijn hond en ze corrigeerde hem verbaal toe hij begon te grommen. Ik heb aangeboden de muilkorf om te doen maar die vond ze toen te strak zitten. Tsja. Het was allemaal een onprettige ervaring. Ze heeft de hond nauwelijks kunnen aanraken en hij heeft er van geleerd dat grommen alleen niet afdoende kan zijn. Achteraf hadden we gelijk weg moeten gaan maar ze was op de hoogte van het gedrag en ze had ons verzekerd dat ze wel met dit soort honden om kon gaan. Dan hoop je toch op een goede afloop.
Voor nu hopen we maar dat zijn blessure overgaat zonder bemoeienis van derden en dat er geen foto's of een operatie aan te pas hoeft te komen. Voor ons is het een schat van een hond en vreemden heeft hij geen moeite mee tot ze hem beperken. Wij hebben dat redelijk geaccepteerd.