He..bah, zo sneu!
Geplaatst: vr 02 mei 2014, 10:47
Bah..ben er nog steeds naar van..
We hebben al jaren ganzen bij huis. En met jaren bedoel ik al zo'n dikke vijfentwintig jaar. (Ik woon bij mijn ouders in op hun boerderij).
Dus eigenlijk al van kinds af aan lopen die dieren hier om het huis. Nu was er van al die ganzen de laatste twee jaar nog maar ééntje over : Dynamo (op z'n engels uitgesproken vernoemd naar een eend uit een Engelse kinderserie
).
Deze hadden we toendertijd zelf uitgebroed in een broedmachine omdat moeder de gans toen niet echt meer naar haar nest met eieren omkeek.
Omdat hij de laatste was die over was (en we eigenlijk geen nieuwe ganzen weer erbij wilden zetten) hadden we besloten om kippen erbij te nemen. Dit ging hartstikke goed, gans blij..wij blij.
De kippen gaan 's nachts op stok in hun eigen hok en Dynamo had een eigen hok onder de carpot waar hij 's nachts gewoon in en uit kon lopen als hij dat wou. (De uitloop is uiteraard wel gewoon afgerasterd).
Afgelopen woensdagmorgen zag ik in eens allemaal veren liggen vlakbij het kippenhok. Eerst dachten we dat het om kippenveren ging, maar dichterbij gekomen zag ik dat het er wel een heleboel waren. En leken me het ook meer ganzenveren toe. Toen bekroop me al een naar gevoel..en bedacht ik me ook: waar is ie eigenlijk? Normaal gesproken komt ie eigenlijk meteen luid gakkend op je af als er iemand aan komt. Snel in zijn hok onder de carpot gekeken..niets
Naar het voorste gedeelte gerend en terwijl ik dat deed keek ik nog eens rechts langs ons terras die aan hun weide grenst. En toen zag ik 'm liggen dus....alleen nog een rompje..zijn hoofd en nek waren weg.
Naar alle waarschijnlijkheid een vos die hem gepakt heeft. Bah, ben er nog steeds naar van. Hij was al meer dan twintig jaar oud, zelf grootgebracht. En dan zo aan zijn einde moeten komen, arm dier.
Ook nog steeds een beetje een schuldgevoel dat we helemaal niets gemerkt hebben. Of denken van..hadden we hem maar in een afgesloten hok gedaan. Maar zoals gezegd...we hebben al meer dan twintig jaar die dieren zo zitten. En hij vond het ook vreselijk als we hem naar binnen zetten (met oud en nieuw deden we dat altijd wel namelijk).
Arme Dynamo..zo'n einde had hij zeker niet verdiend
Nu uiteraard wel meteen extra maatregelen getroffen voor de kippen. Het hok waar ze 's nachts in gaan is waarschijnlijk al wel vosproof. (Helemaal dicht en afsluitbaar en bovendien ook betegeld rondom en in het hok). Maar nu ook een extra lamp opgehangen met bewegingssensor, die aanspringt als er wat langsloopt. En rondom de afrastering komt langs de grond (aan de buitenkant) stroomdraad.
We hebben al jaren ganzen bij huis. En met jaren bedoel ik al zo'n dikke vijfentwintig jaar. (Ik woon bij mijn ouders in op hun boerderij).
Dus eigenlijk al van kinds af aan lopen die dieren hier om het huis. Nu was er van al die ganzen de laatste twee jaar nog maar ééntje over : Dynamo (op z'n engels uitgesproken vernoemd naar een eend uit een Engelse kinderserie
).Deze hadden we toendertijd zelf uitgebroed in een broedmachine omdat moeder de gans toen niet echt meer naar haar nest met eieren omkeek.
Omdat hij de laatste was die over was (en we eigenlijk geen nieuwe ganzen weer erbij wilden zetten) hadden we besloten om kippen erbij te nemen. Dit ging hartstikke goed, gans blij..wij blij.
De kippen gaan 's nachts op stok in hun eigen hok en Dynamo had een eigen hok onder de carpot waar hij 's nachts gewoon in en uit kon lopen als hij dat wou. (De uitloop is uiteraard wel gewoon afgerasterd).
Afgelopen woensdagmorgen zag ik in eens allemaal veren liggen vlakbij het kippenhok. Eerst dachten we dat het om kippenveren ging, maar dichterbij gekomen zag ik dat het er wel een heleboel waren. En leken me het ook meer ganzenveren toe. Toen bekroop me al een naar gevoel..en bedacht ik me ook: waar is ie eigenlijk? Normaal gesproken komt ie eigenlijk meteen luid gakkend op je af als er iemand aan komt. Snel in zijn hok onder de carpot gekeken..niets
Naar het voorste gedeelte gerend en terwijl ik dat deed keek ik nog eens rechts langs ons terras die aan hun weide grenst. En toen zag ik 'm liggen dus....alleen nog een rompje..zijn hoofd en nek waren weg.
Naar alle waarschijnlijkheid een vos die hem gepakt heeft. Bah, ben er nog steeds naar van. Hij was al meer dan twintig jaar oud, zelf grootgebracht. En dan zo aan zijn einde moeten komen, arm dier.
Ook nog steeds een beetje een schuldgevoel dat we helemaal niets gemerkt hebben. Of denken van..hadden we hem maar in een afgesloten hok gedaan. Maar zoals gezegd...we hebben al meer dan twintig jaar die dieren zo zitten. En hij vond het ook vreselijk als we hem naar binnen zetten (met oud en nieuw deden we dat altijd wel namelijk).
Arme Dynamo..zo'n einde had hij zeker niet verdiend
Nu uiteraard wel meteen extra maatregelen getroffen voor de kippen. Het hok waar ze 's nachts in gaan is waarschijnlijk al wel vosproof. (Helemaal dicht en afsluitbaar en bovendien ook betegeld rondom en in het hok). Maar nu ook een extra lamp opgehangen met bewegingssensor, die aanspringt als er wat langsloopt. En rondom de afrastering komt langs de grond (aan de buitenkant) stroomdraad.
