Goed dat je toch je zorgen bij de huisarts hebt neergelegd, en ja die zijn gebonden ivm privacy wet.
Weet het mijn moeder zat in zelfde pakket tav mijn grootouders, opa was/is aan het dementeren en oma wou er niet aan en kon het niet aan.
Mijn moeder dus naar hun huisarts en precies zelfde verhaal, maar daar door is huisarts wel anders gaan kijken naar de situatie, en na wat inpraten op oma wat echt heel lastig was met een gespannen en moeilijke relatie is er wel actie ondernomen met eerst gewoon medische onderzoeken (waar uit snel vorderende degeneratieve vasculair syndroom naar voren kwam) dit was niet mogelijk geweest als huisarts niet op de hoogte was geweest want die heeft van zijn kant toch ook mee gepraat en gestuurd
misschien had hij dat zo wie zo gedaan zonder de info van mijn moeder maar de wetenschap dat het gemeld was gaf daarin wat rust en extra vertrouwen.
Nu woont mijn opa sinds een klein half jaar in een huis en het blijft een lastig iets (communicatie ivm opa zijn gezondheid etc) maar zowel opa als oma zijn nu wel geholpen en in hun waarde gelaten, want ondanks dat ze oud worden/zijn (opa bijna 90 oma 87) en er 1 van de 2 dementie heeft blijven het volwaardige volwassen mensen die respect verdienen.
Nu zeg ik niet dat jij ze geen respect geeft in tegen deel juist door je 'afwachtende' houding nu je gesprek met de huisarts ook al was die niet zo 'lief' heb je al wel radartjes in werking gezet, en verder kan je op je vader inpraten zoals je dat zelf het prettigst vind.
En nu kan je de dochter blijven met alle voors en tegens die er zijn en kan de relatie blijven bestaan zonder dat zoiets als dit dat nog moeilijker maakt dan wenselijk is.
Het blijft een lastige zeer frustrerende situatie maar je doet wat je kan en verder zal helaas het moeten gaan zoals het gaat.
Een gesprek met de WMO kan zeker, bij ons was dat niet aan de orde want opa en oma zitten goed in de slappe was en wensten geen hulp van de gemeente, als ze een hulp nodig hadden regelden ze die wel particulier
maar na de zoveelste val van opa en met de zomer alles op slot want anders liep ie weg en dat leide dus tot ruzie en ga zo maar door is de huisarts zeer respectvol en adequaat aan de slag gegaan en nu heeft oma rust in haar eigen huis en opa in een verpleeghuis.
En doordat de huisarts met die belangrijke respect afdwingende witte jas en functie
wat toch wat meer aanzien gaf/geeft ( bij mijn oma tenminste want de witte jas is heilig
) en zo het zei en aanraden en deed was het goed en bleef mijn moeder buiten schot want die wist niet waar ze het over had volgens mijn oma....
De situatie blijft klote want dementie is een mens onterende slopende aandoening voor in begin de persoon die er aan lijd en daar naast voor de geliefden en familie er om heen.
Ik kan je dus verder geen adviezen geven maar je alleen zeggen dat je het goed doet en hou gewoon vinger aan de pols zolang het niet ten koste van je zelf gaat.
Heel veel sterkte.
Sterkte met alles; niets is zo lastig als een onwillende ouder die zijn of haar eigen bestwil niet herkent. 
