Kaela schreef:
Als ze op ijzers staat en niet (veel) op harde ondergrond loopt, zou ik dat niet als oorzaak zoeken.
Toch zou ik haar niet op ijzers zetten. Natuurlijk loopt ze beter op ijzers, want dan wordt de hoef van de grond gehouden. Zonder ijzers is de doorbloeding en dus het gevoel beter en zool+straal zijn nu niet meer aan belasting gewend waardoor die logischerwijs gevoeliger zijn. Echter, betere doorbloeding is altijd beter, voor het hele lijf. Ik kan me wel voorstellen dat je haar niet per see nu direct van ijzers af wil halen nu je eigenlijk nog niet weet waarom ze kreupel is. Maar ik zou het wel voor de komende weken in gaan plannen. En dan laten bekappen door een natuurlijk bekapper: de zool volgen, kwartierboogjes maken en een goede mustangrol. Dan rolt ze blootsvoets ook prima af en kan dat het verschil ook niet maken.
Laat haar haar voeten maar voelen en laat haar maar lopen zoals haar lijf dat met haar eigen voeten wil. Uiteindelijk is het een totaalplaatje en dat plaatje kan niet kloppen als je stukken ijzers onder haar voeten laat slaan. Staat ze dag en nacht buiten? Of in ieder geval de hele dag?
Verder heb ik geen tips. Ik ben benieuwd wat er uit de onderzoeken komt. Misschien kan je dan met een goede diagnose en eventueel een combi met alternatieve geneeswijzen verder komen.
Dat natuurlijk bekappen, daar lees ik de laatste tijd veel over. Er zijn veel voors en tegens en ik zit toch nog aan de kant van 'tegen'. Maar ja... Zeg nooit nooit.
Ze staat 's nachts op stal. Pensionstal.
We hebben haar in de meest rustige box gezet die er is.
Overdag staat ze buiten. Regen, sneeuw, wind, zon, maakt niet uit. Eerste kerstdag of een gewone woensdagochtend: ze komt altijd buiten.
Kwaliteit ruwvoer is super. Mooi hooi zoals hooi ooit bedoeld was.
Ik houd een strak ritme aan. Voeren, naar buiten, rijden, alles altijd rond dezelfde tijden.
Hopelijk worden we morgen wijzer want ik weet het gewoon niet meer.
Vandaag wilde ik lekker wandelen maar heb het niet gedaan. Ze was echt helemaal in de stress en het rechterachterbeen schraapt met de teen over de grond.
Poetsen wil ze ook niet meer. Haar hele lijf voelt strak, hard, gevoelig.
Zo naar als je niets voor je paard kan betekenen